«İdrislə söhbət»
Əllamə Təbatəbai yazır:
Yadımdadır, Nəcəf-Əşrəfdə Mirzə Əli Qazinin əxlaqi və irfani tərbiyəsi altında olduğum vaxtlarda bir səhər damın üstündə səccadənin üzərində ibadətə oturmuşdum.
Bu an məni yüngül bir yuxu apardı. Gördüm qarşımda iki nəfər əyləşibdir. Onlardan biri həzrət İdris (ə), digəri əziz qardaşım seyyid Məhəmməd Həsən Təbatəbai idi.
Həzrət İdris (ə) mənimlə söhbətə başladı. Amma söhbətin tərzi bir cür idi ki, həzrət İdris (ə) sözünü mənim qəlbimə ilqa edərək deyirdi, səsini isə qardaşımın dili ilə eşidirdim. Bu mənim üçün təbiət aləmini metafizik aləmlə qovuşduran ilk müşahidəm idi ki, baş verirdi. Mənim o biri aləmlə ilk bağlantım buradan başladı.
Üzüldük, bu yolda çox cəfalar çəkdik.
Əl-minnətallah ki, məqsədə yetdik.
Hicran sona yetdi qəm ürəkdən çəkildi
Yarla həmdəm olub vüsal meyini içdik.
Elmdən yəqinə keçdik qulaqdan qəlbə
Dildə eşitdiklərimizi əyanda gördük.
Dostları ilə paylaş: |
