−Алимләрин кәрамәтләри−

«Qızıllara əl vurma» 
Vaiz  və  Əhvaz  şəhərinin  pişnamazı  Hacı  Seyyid  Tacəddin 
Dezfuli  bir  neçə  vasitəylə  əcdadlarından  olan  Seyyid 
Məhəmməd Əlidən belə nəql edir: 
Ziyarət  niyyətilə  Nəcəf-Əşrəfə  səfərə  getdim.  Özümlə 
götürdüyüm bir miqdar pulum da qurtardı. Hətta bir tanış yox 
idi ki, ondan borc pul alım. qürurumdan bu haqda alimlərdən 
biriylə  danışmağa  razı  ola  bilmədim.  Buna  görə  də  Həzrət 
Əlinin  (ə)  hərəminə  gedib  müşkülümü  o  həzrətə  ərz  edərək, 
dedim:  
 
1
 Həmin mənbə, səh. 130 

---

 
37 
Əgər  hacətim  qəbul  olmasa,  necə  olursa-olsun  sənin 
hərəmindəki  qızıllardan  bir  miqdar  götürüb  xərcləyəcəm. 
Sonra evə qayıdıb həmin gecə ac-qarına yatdım. 
Səhər  gördüm  ki,  kimsə  məni  çağırır.  Özümü  ona  təqdim 
etdim.  Həmin  şəxs  dedi:  Mən  Molla,  Şeyx  Ənsarinin 
xidmətçisiyəm.  O  səni  görmək  istəyir  və  dedi  ki,  səninlə 
karvansarada filan otaqda görüşə bilərəm. Xidmətçilə birlikdə 
Şeyxin  hüzuruna  getdim.  Şeyx  bir  pul  kisəsini  mənə  verib 
dedi: 
Bu  otuz  tümən  İran  puludur  ki,  cəddin  Əli  (ə)  xərclik  üçün 
sənə  verib.  Pulları  götürüb  neçə  addım  uzaqlaşandan  sonra 
məni çağırıb yavaşca dedi: 
Daha Həzrət Əlinin (ə) qızıllarına əl vurma. 
Onun  sözlərindən  çox  təəccübləndim.  Çünki  bu,  yalnız 
mənim  zehnimdən  keçmişdi  və  mən  bunu,  o  böyük  alimin 
kəramətlərindən hesab etdim. 
1