−Алимләрин кәрамәтләри−

«İmamət günəşilə görüş» 
Şeyx Ənsarinin şagirdlərindən biri belə nəql edir: 
Kərbəlaya müşərrəf olduğum xüsusi ziyarətlərimdən birində, 
gecə  yarısı  hamama  getmək  üçün  evdən  çölə  çıxdım.  Küçələr 
palçıqlı  olduğundan  özümlə  çıraq  götürdüm.  Uzaqdan  Şeyxə 
bənzər  bir  şəxs  gördüm.  Bir  az  yaxınlaşanda  bildim  ki,  Şeyx 
özüdür.  Öz-özümə  dedim  ki,  bu  gecə  vaxtı  gözü  də  zəif  olan 
adam  palçıqlı  yolda  hara  gedir?  Mən  fürsəti  əldən  verməmək 
üçün  yavaşca  Şeyxin  arxasınca  düşdüm.  Uçub-dağılmış  bir 
evin  qapısına  çatdıqda  dayandı.  Xas  bir  tərzdə  Camiə 
ziyarətnaməsini  oxuyub,  evə  daxil  oldu.    Daha  heç  nə  görə 
bilmədim,  amma  Şeyxin  səsini  eşidirdim.  Guya  kiminləsə 
danışırdı.  Hamama  gedəndən  sonra  hərəmə  müşərrəf  oldum 
və  Şeyx  də  orada  idi.  Səfərdən  sonra,  Nəcəf-Əşrəfdə  Şeyxin 
 
1
 Həmin mənbə, səh. 131 

---

 
38 
hüzuruna gedib,  həmin axşam gördüklərim haqda soruşdum. 
Əvvəl  Şeyx  inkar  etməyə  başladı,  amma  çox  israr  etdikdən 
sonra dedi:  
Bəzən  İmam  Zamanın  (ə)  hüzuruna  getmək  üçün  mənə  o 
Həzrət  tərəfindən  izin  verilir  və  sənin  heç  vaxt  tapa 
bilməyəcəyin  həmin  xaraba  evin  qapısına  gedib  “Camiə” 
ziyarətnaməsini  oxuyuram.  Yenidən  icazə  verildikdə  İmamın 
hüzurunda  hazır  olub  bəzi  məsələlər  haqda  o  həzrətdən 
soruşuram. 
Sonra Şeyx dedi:  
Nə qədər ki, mən sağam bu məsələni gizli saxla və heç kimə 
danışma.
1