−Алимләрин кәрамәтләри−

«Mirzəyə sifariş etmişik» 
Fazil  alim,  hacı  şeyx  İbrahim  Təcrişi  Tehrani  belə  hekayət  e 
dir: 
Fəzilətli  şəxslərdən  biri  ilə  Əllamə  hacı  Molla  Əli  Kəninin 
hüzuruna getmişdik. Söhbət əsnasında hacı Molla Əli dedi: 
 İstəyirsinizmi sizə öz kitab xəzinəmdən bir şey göstərim? 
Bu sözdən sonra onunla birlikdə kitabxanaya girdik. Məxsus 
bir  yerdən  çox  böyük  ehtiramla  bir  məktub  çıxararaq  onu 
öpüb, bizə göstərdi. Dedi: 
Bu  mərhum  Mirzə  Şirazinin  öz  xəttilə  yazılmış  və  aşağısına 
da öz möhürünü vurmuşdur. Hacı Molla Əli sonra edib dedi: 
Bu  məktub  mənim  üçün  çox  dəyərli  və  qiymətlidir.  Sanki, 
hiss edirəm bu, həzrət İmam Əsgəri (ə) tərəfindən göndərilmiş 
bir namədir. Oğluma vəsiyyət etmişəm ki, mən öləndən sonra 
onu kəfənimə qoysun. Namənin məzmunu Qəzvin əhalisindən 
olan bir seyyidlə bağlı yazılmış tövsiyədir. 
Hal-qəziyyə buradan başlayır ki, çox varlı və dövlətin böyük 
xadimlərindən  biri  həmin  bu  seyyidin  əmlakının  böyük  bir 
hissəsini  qəsb  edir.  Seyyid  də  Tehrana  gəlib  bu  haqda  mənə 
şikayət  edir.  Sözün  düzü,  mənə  pənah  gətirir  ki,  onun 
müşkülünü həll edəm və ona zülm edən şəxsdən haqqını geri 
alam.  Amma  o  adam    dövlətin  nüfuzlu  şəxslərindən  biri 
olduğundan,  mən  seyyid  üçün  heç  bir  iş  görə  bilmədim.  Bir 
müddətdən  sonra  Seyyid  də  məndən  artıq  ümidini  üzdü.  Elə 
bu  vaxtlar  mənim  yaxın  dostlarımdan  üçü  İraqa  ziyarətə 
getmək  niyyətində  idilər.  Onlardan  biri  böyük  alim  Seyyid 
Məhəmməd  Təqi  Tonikaboni  idi.  Seyyid  də  onlarla  birlikdə 
yola  düşdü  və  yol  boyunca  hey  deyirdi  ki,  bu  səfərdə  yalnız 
Samirraya gedib Mirzə Şiraziyə şikayət etmək qəsdindəyəm. 
Seyyid  Məhəmməd  Tonikaboni  deyir  ki,  Samirra  şəhərinə 
çatdıqdan  sonra  Mirzə  Şirazi  ilə  görüşə  bilmədik.  Nəhayət 
Samirrada  olduğumuz  sonuncu  günün  axşamı  Mirzənin 

---

 
51 
hüzuruna  yetişə  bildik  və  seyyid  öz  macərasını  (əmlakının 
qəsb  olunması  və  uzun  müddət  Tehranda  qalmasını)  ona 
danışdı. Həmçinin hacı molla Əli Kəniyə də müraciət etdiyini 
və  heç  bir  nəticə  hasil  olmadığını  da  əlavə  etdi.  Mirzə  bu 
məsələ  haqda  bizdən  soruşanda  dedik  ki,  bəli,  həmin  şəxsin 
dövlətdə böyük nüfuzu olduğundan Molla Əlinin bu məsələyə 
dəxalət edə bilmədiyini söylədik. Mirzə dedi:  
Əgər hacı molla Əli qəsb olunmuş əmlakı geri almağa qadir 
deyilsə, bəs mən nə edə bilərəm? Əgər mən sənə kömək etmək 
istəsəm belə Molla Əliyə namə yazmaqdan  başqa əlimdən bir 
iş gəlməz. Beləliklə Mirzə də ümidi olmadığını bildirdi. Sonra 
hamımız Mirzə Şirazilə sağollaşıb hərəmə getdik.  
Seyyid  olduqca  qəmgin  və  narahatçılıq  içində  idi.  O  zərihə 
yaxınlaşıb  iki  imama  (İmam  Nəqi  (ə)  və  Əsgəri  (ə))  xüsusilə 
İmam  Həsən  Əsgəriyə  (ə)  təvəssül  etdi.  Seyyidin  nalələri 
yavaş-yavaş  yardım  və  kömək  həddini  aşıb,  hörmətsizliyə 
gedib çıxdı ki, biz onu evə aparıb yatağına uzatdıq. Seyyid elə 
narahat halda da yuxuya getdi. 
Sübh  tezdən  səfər  hazırlığı  görmək  üçün  yuxudan  ayılanda 
seyyid  şadlıq  və  sevincdən  bilmirdi  nə  etsin.  Dedi  ki,  İmam 
Həsən Əsgərini (ə) yuxuda gördüm və İmam fars dilində mənə 
dedi:  “Narahat  olma,  (səni)  Mirzəyə  tapşırmışıq.  Dan  yeri 
təzəcə  açılmağa  başlayanda  Mirzənin  şeyx  Əbdülkərim  adlı 
xidmətçisi həmin bu naməni gətirib seyyidə verdi. Dərhal başa 
düşdüm ki, bu namə seyyidin gördüyü yuxuyla əlaqədardır. 
Hacı Molla Əli Kəni əlavə edərək dedi: 
Mirzənin dəstxətti (naməsi) mənə çatandan sonra, Nəsrəddin 
şaha  bir  məktub  yazdım.  Seyyidin  macərasını  əvvəldən 
axıracan  orada  şərh  edib,  bu  naməni  də  arasına  qoyub 
göndərdim. 

---

 
52 
Bu  namədən  sonra  Nəsrəddin  şah  seyyidin  qəsb  olunmuş 
əmlakını  geri  alıb,  özünə  qaytardı  və  bu  işin  həlli  həmin  bu 
namənin bərəkətilə düzəldi.
1