میحرلا نمحرلا الله مسب نیثراولا مهلعجن و ةمئا مهلعجن و ضرلاا یف اوفعضتسا نیذلا یلع َّنمن نا دیرن و Mirzə bu ayəni oxuyanda yuxuda gördüklərim yadıma
düşdü.
Şeyx Razi deyir ki, ustaddan soruşdum:
Həmin yuxu barəsində siz Mirzəyə bir söz demişdinizmi?
Ustad dedi:
Xeyr.
Beləliklə Şeyx Məhəmməd Taha elə bir məqama çatır ki, əsrin
“Şeyxüt-taifə”si (Nəsirəddin Tusinin ləqəblərindən biri)
ləqəbini qazanır. Mirzənin ona diqqətlə baxışı da bir növ
bəsirət gözü ilə duyduğu həqiqət idi və həmin ayəni oxumaqla
dünya və axirətdə nəsib olacağı yüksək məqamı müjdələyirdi.
1
