«Çobanın məmuriyyəti» Hacı Seyyid Ziyauddin (Seyyid Məhəmməd Myandehinin
nəvəsi) nəql edir ki, bir dəfə babam ölümündən qabaq
Curdiyədə bərk xəstələnir, qızdırması yuxarı qalxır. O,
qızdırmasını salmaq üçün bir miqdar buz istəyir. Əyalı deyir:
İndi buzun vaxtı deyil. Babam deyir:
Çıxın gəzin, bəlkə tapıldı.
Yoldaşı məyus halda evdən eşiyə çıxır. Bir az ətrafı gəzəndən
sonra, görür bir çoban uşağı qışqırır:
Buz, buz! Uşağı tez səsləyərək, ,bir-iki qəpik pul verib bir
miqdar buz alır. Ondan soruşur ki, buzu hardan gətirmisən?
Uşaq deyir:
Dərənin dibində qoyunların yanında durmuşdum (dərədən
Seyyidin evinə qədər 3 km. fasilə olardı). Gördüm bir nəfər
niqablı qadın mənə yaxınlaşaraq bu buzu verib dedi: Gedərsən
Şeyxül-islamın evinin yanında (Şeyxül-islamın evi Seyyidin
evinə yaxın idi) hər kəs səndən buz istəsə, buzu ona satarsan.
2
