−Алимләрин кәрамәтләри−

«Belə xəyallara uyma» 
Etibarlı, doğru-dürüst olan bir seyyid şəxs dedi: 
On  beş  il  bundan  qabaq  Məhəmmədtəqi  Bafqi  Əbdül-Əzim 
ocağına təzə sürgün olunanda, mən cümə axşamı olduğu üçün 
məscidə yollandım. Məscidə daxil olub camaatın çoxluğundan 
arxa sıraya keçib oturdum və gözləməyə başladım ki, nə vaxt 
kumeyl duası oxunacaq. Gecənin üçdə biri ötmüşdü. Əhya və 
dua  üçün  Tehrandan,  ətraf  yerlərdən  çoxlu  adam  gəlmişdi. 
Birdən camaat salavat çevirib ayağa qalxmağa başladı. 
Gördüm  bir  nəfər  nazik  əba  geymiş  şəxs  minbərə  qalxdı. 
Yanımda oturanların birindən soruşdum:  
Bu şəxs kimdir? Dedi:  
Şahın sürgün etdirdiyi adamdır. Onu nə görmüşdüm, nə də 
tanıyırdım.  Dedim  yəqin  bu  da  bəzi  axundlar  kimi  özündən 
deyəndir. 
Bir az mövizədən, söhbətdən edib kumeyl duasını oxumağa 
başladı. 
Gördüm çox ürəkdən dua oxuyur-ağlayır, sızlayır, həyacana 
gəlirdi.  Bundan  qabaq  heç  bir  axundda  belə  bir  inqilabi  hal 
görməmişdim. Şeytan məni vəsvəsə etdi, xəyalımda dedim: 
Bu  axund  avam  camaatı  aldatmaq  üçün  yaxşıca  bazar  açıb. 
Bu fikirləri zehnimdən keçirdim və kimsəyə bir söz demədim. 
Nəhayət  məclis  sona  yetdi  və  Bafqi  minbərdən  aşağı  endi. 
Camaat  dəstə-dəstə  axışıb  çölə  çıxırdı  və  bir  dəstə  adam  da 
 
1
 Məhəmməd Razi, “Ət-təqva və ma ədrakə mət-təqva”, səh. 95 

---

 
97 
onu  dövrəyə  alıb,  −  kimisi  hal-əhval  tutur,  kimisi  sual 
soruşurdu. 
Keçib  kənarından  ötmək  istəyəndə,  məni  öz  yanına  çağırdı. 
Öz-özümə dedim, mənim bu adamla tanışlığım yoxdur, görən 
nə işi var? 
Yaxınlaşıb  salam  verdim.  Cavabımı  verib  astaca  qulağıma 
dedi:  
Mən səni halal etdim və bağışladım, amma bir də fikrinə belə 
şeylər gətirmə və hər kəs haqqında bu xəyallara uyma. 
Bu sözləri eşidəndə özümü itirdim, utandığımdan bilmədim 
nə  deyim.  Ürəyimdə  dedim  mən  ki,  bu  barədə  kimsəyə  söz 
deməmişəm.  Camaat  çox,  məscidin  işığı  da  zəif  idi.  Mən 
minbərdən çox uzaqda oturmuşdum, bəs necə oldu ki, mənim 
fikrimdən keçənləri oxudu?! 
Anladım  ki,  ilahi  gözlə,  Allah  nuru  ilə  görüb.  O  vaxtdan 
onun müridlərindən oldum. Əlini öpüb tövbə etdim. Hər dəfə 
Həzrət Əbdül-Əzimə gedəndə onun da ziyarətinə gedirəm.