−Алимләрин кәрамәтләри−

«Xalis incilər silsiləsindən» 
Peyğəmbəri-Əkrəm (s) buyurur: 
Əgər  şeytanlar  Adəm  övladlarının  qəlblərini  başdan-ayağa 
dolaşmasaydılar,  insanlar  hökmən  göylərin  və  yerin  mələkut 
aləmini görərdilər.
2
  
«Gecə namazı» 
Ayətullahul-Üzma  Hüseyn  Qumi  Rzaxan  Pəhləvinin  din 
əleyhinə  mübarizəsinə  etirazından  sonra  Rey  şəhrinə  getməli 
olur.  Onun  gediş-gəlişini  izləyən  hökumət  dairələri  həzrət 
Əbdül-Əzim  hərəminə  yaxın  yerdə  kirayələdiyi  mənzili 
mühasirəyə  alırlar.  Bir  axşam  ziyarət  qəsdi  ilə  evdən  çıxmaq 
istəyən  Qumi  bağın  qapısında  gözətçi  durmuş  dövlət 
məmuruna deyir: 
Ziyarətə getmək istəyirəm, xahiş edirəm qapını açın. 
Məmur  etina  etməyib  onun  dəfələrlə  xahiş  etməsinə 
baxmayaraq  qapını  açmır.  Ayətullah  Qumi  üzünü  gözətçiyə 
tutub deyir:  
İndiki  öz xoşunla  qapını  açmaq  istəmirsən,  eybi  yoxdur,  biz 
özümüz açarıq, sənə ehtiyacımız yoxdur. Bunu deyib iki rəkət 
namaz qılır və sonra dua oxuyur. Bu anda bağın darvazası öz-
özünə  açılır.  Ayətullah  Qumi  bağdan  çıxıb  hərəmə  gedir  və 
ziyarət etdikdən sonra yenidən evə qayıdır.
3
  
 
Ey ürək atəş olub yan ki, odun hər bir işi həll etsin 
 
1
 Əllamə Hüseyn Hüseyni Tehrani, “Məad şenasi”, c. 2, səh. 291 
2
 “Biharül ənvar”, c. 63, səh. 332. 
3
 Pür-Əmini Məhəmmədbaqir, “Qaməte qiyam”, səh. 112 

---

 
110 
Gecə yarı namazın ərşə çıxıb yüz bəlanı dəf etsin. 
 
«Qəribə yuxu» 
Ayətullah Zəncani yazır: 
İnsanın ölümdən qurtulmasına  səbəb olan yuxulardan birini 
də Tehranın mötəbər üləmalarından biri Mirzə Məhəmmədəli 
Şahabadi görmüşdür. O deyir: 
Yuxuda  gördüm  ki,  bir  neçə  nəfərlə  bir  yerdə  oturmuşuq; 
mənim yanımda da bir uşaq əyləşmişdi. Oturduğumuz yerdən 
bir  az  aralı  bir  uçurum  var  idi.  Mən  qorxurdum  ki,  məbada 
uşaq gedib ordan yıxılar. 
Ətrafımdakı  adamlarla  söhbət  edə-edə  uşağa  da  göz 
yetirirdim.  İşin  tərsliyindən  uşaq  gözümdən  yayındı,  onda 
gördüm ki, uşaq uçurumdan yıxıldı. 
Bu  mənzərənin  vəhşətindən  yuxudan  ayıldım.  Qapını  açıb 
otaqdan  çölə  boylananda  gördüm  ki,  balaca  bir  uşaq  su 
anbarının kənarında dayanıb. İstədim səslənib haraylayam ki, 
geri qayıtsın, elə bu dəmdə uşaq su anbarının içinə yıxıldı. Tez 
qaçıb  uşağı  quyudan  çıxartdım.  Əgər  bir  an  gec  oyanmış 
olsaydım, yəqin ki, uşaq suda batıb öləcəkdi.
1