147
əhlinə fatihə verərdi. Bu dəfə də qəbristan əhlinə bir fatihə
oxudu, amma həmin gün fatihə oxuduqdan sonra
qəbristanlığın içərisinə doğru addımlayıb bir qəbirin başında
durdu. Bir qədər fikirləşdikdən sonra dedi:
Bir az burada əyləşək. Bir-neçə dəqiqə həmin qəbirin yanında
oturduq, sonra qalxıb birlikdə qəbristanlıqdan çıxdıq.
Bir müddətdən sonra sual etdim ki, həmin qəbirin yanında
oturmağınızın xüsusi bir səbəbimi vardı?
Dedi:
Qəbir sahibi çətin əzabda idi, dedim bəlkə orda
oturmağımızla əzabı bir az azaldı.
1
Dostları ilə paylaş: