«Övladımın ölümünü yetir» Fəthəli şah Qacarın Mirzə Qumiyə böyük hörməti vardı. Hər
dəfə Quma gələndə, Mirzəni də ziyarət edərdi. Mirzə də
əlacsız qalıb onunla həmsöhbət olardı. Əlbəttə, həmişə ona
nəsihət edərdi. Bir gün Mirzə, Fəthəli şahın uzun saqqalına əl
çəkib dedi:
Ey padşah, elə iş görmə ki, qiyamət günü bu saqqalın
cəhənnəm odunda yansın. Həmin görüşdə Fəthəli şah gördü
ki, çox ədəbli bir cavan onlar üçün çay gətirdi. Mirzədən
soruşdu:
1
Məhəmməd Razi, “Kəramate Salehin”, səh. 241
2
Mirzə Mahmud Əraqi, “Darul İslam”, səh. 556
24
Bu cavan oğlanın sizinlə nə nisbəti var. Mirzə dedi:
Oğlumdur. Fəthəli şah cavan oğlanın camal və kamalına
heyran qalmışdı. Mirzəyə dedi:
Mənim də bir qızım var. İstəyirəm sənin oğluna verəm.
Mirzə dedi:
Mənim sizinlə qohum olmağım düzgün deyil. Bu istəyindən
vaz keç. Fəthəli şah israr edib dedi:
Gərək bu iş baş tuta. Mirzə çarəsiz qalıb dedi:
Elə isə bizə bir gecə möhlət ver ki, fikirləşək. Fəthəli şah
onlara bir gecə möhlət verdi.
Həmin axşam gecəyarısı Mirzə gecə namazı qılmaq üçün
yuxudan oyandı. Namazın əvvəlində belə ərz elədi:
İlahi! Mən çox yaxşı bilirəm ki, əgər bu əlaqə baş tutsa, elə
bilirəm sənə olan məhəbbətim azalsın. Əgər bu işin vəslətin
zərəri olacaqsa onda övladımı öldür.
Gecə namazının ikinci rəkətində ikən arvadı gəlib dedi:
Oğlun bərk sancılanıb. Namazın dördüncü rəkətində yenə
arvadı gəlib dedi:
Oğlunun halı çox pisdir. Nəhayət namazın on birinci
rəkətində oğlunun ölüm xəbərini verdilər. Mirzə Qumi
namazdan sonra şükür səcdəsi etdi. Bu çıxılmaz vəziyyətdən
nicat taparaq şahın onlarla heç bir rabitəsi baş tutmadı.
Maraqlısı bu idi ki, Mirzə Qumi şaha da belə bir məktub
yazdı:
Sənə olan azacıq məhəbbət və rabitəmi də kəsdim və sənə
nifrət edirəm. Özüm də çərşənbə bu dünyadan köçəcəyəm.
Məktubu möhürləyib şaha göndərdi.
Təsadüfən məktub çərşənbədən əvvəl Fəthəli şaha çatdı. Əmr
etdi ki, tez faytonu hazırlasınlar. Özünü Tehrandan tez Quma
çatdırmaq istəyirdi ki, bəlkə Mirzə ilə görüşə bildi. Qumun
Əliabad kəndinə çatanda Mirzə Quminin vəfat xəbərini eşitdi.
Əmr etdi ki, Quma çatmamış cənazəni dəfn etməsinlər. Özünü
25
Mirzə Quminin cənazəsinin başı üzərinə çatdırıb ağlamağa
başladı. Şah dedi:
Ay Mirzə, sən məni rədd etdin, amma mən səni çox
istəyirdim.
1