−Алимләрин кәрамәтләри−

partladı. 
 Nə  isə...  Sürücü  camaatın  gözünün  önündə  şeyxə  ağzından 
çıxanı  deyir.  Camaat  təkər  dəyişənə  qədər,  hərəsi  bir  tərəfə 
dağılır. Şeyx də öz müridləri ilə bir tərəfdə əyləşib işin axırını 
gözləyir.  Sürücü  ayaq  yoluna  çıxmaq  üçün    bir  təpənin 
arxasına getmişdi, elə bu dəmdə qışqırtısı göyə qalxır: 
 
1
  Ayətullah  seyyid  Məhəmməd  Hüseyn  Hüseyni  Tehrani,  “Məad 
şenasi”, c. 1, səh. 137 

---

 
76 
Vay öldüm, kömək... Camaat, dadıma yetişin...  
Camaat ona tərəf qaçır, görürlər ilan ayağını sancıb. Deyəsən 
sürücü  başa  düşür  ki,  bu  bəla  şeyxə  hörmətsizlik  etdiyi  üçün 
onun  başına  gəlmişdir  və  bu  bəla  ilə  də  ölməlidir;  çünki 
burada  nə  həkim  tapılacaqdı,  nə  də  dərman.  Ölümünü  yəqin 
edib dedi:  
Şeyxə deyin qələt eləmişəm, məni halal etsin. Vəziyyəti gedib 
şeyxə danışırlar, buyurur: 
Eybi  yox,  mən  onu  halal  etdim,  gedin  onu  mənim  yanıma 
gətirin. Sürücünü şeyxin yanına gətirirlər. Ağrının şiddətindən 
iki  qat  olmuş  sürücü  tez-tez  üzürxahlıq  edirdi.  Şeyx  əlini  ilan 
sancan  yerin  üstünə  qoydu.  O  saat  zəhər  çölə  axdı  və  ağrı 
sakitləşdi. 
Sanki sürücü yenidən dünyaya gəldi və o zamandan öz fasid 
əqidəsindən  tövbə  edib  şeyxin  yaxın  müridlərindən  birinə 
çevrildi. 
1