“Allahın nimetlerini saymak isterseniz sayamazsınız.”

FASIL

1- Muhammed bin Müslim-i Sakefi der ki: İmam Ebu Abdullah Cafer-i Sadık aleyhisselam şöyle buyurdu: “Halk imamını kaybettiğinde uzun süre ne yapacaklarını bilmeden bekleyecekler. Sonra Allah azze ve celle onların sahiplerini zuhur ettirir.”

2- Ali, Haris bin Muğayre, babasından nakleder ki İmam Ebu Abdullah aleyhisselam’a şöyle arzettim: Müslümanların imamlarını tanımayacakları bir zaman gelecek mi? Şöyle buyurdu: Böyle söyleniyor. Peki biz (o zamanda) ne yapabiliriz? diye arzedince şöyle buyurdu: Birinci emire sarılınız, böylece ikinci emiri de anlarsınız.[9]

3- Mensur der ki: İmam Ebu Abdullah Cafer-i Sadık aleyhisselam şöyle buyurdu: “Birgünün sabahında ve akşamında Âl-i Muhammed’den olan imamını göremezsen, önceden sevdiklerini sev ve önceden buğzettiklerine de buğzet. Önceden velayetini kabul ettiğini yine veli edin, sonra sabah akşam zuhuru bekle.”

Aynı hadisi şeyhimiz Muhammed bin Yakub-u Kuleyni de nakleder.

4- Abdullah bin Sinan der ki: Ben ve babam birgün İmam Cafer-i Sadık aleyhisselam’ın huzuruna çıktığımızda bize şöyle buyurdu: “Hidayet imamınızı ve bayrağını görmediğiniz zamanda ne yapacaksınız. Bu hayret zamanından hüzün dolu dua okuyan dışında hiçkimse kurtulamayacaktır. Babam dedi ki: Allah’a andolsun ki bu, bir beladır. Sana feda olayım, bizler o zamanda ne yapabiliriz? Buyurdu ki: Böyle olursa -ki siz o zamanı asla göremeyeceksiniz- elinizdeki (Ehli Beyt ilmine) sarılın, böylece bu olay sizde açıklığa kavuşacaktır.”

5- Haris bin Muğayre-i Nasri der ki: İmam Ebu Abdullah aleyhisselam’a şöyle arzettim: “Biz şöyle bir rivayet biliyoruz ki, “bu (imametin) sahibi birgün gayba çekilecek”. Böyle olursa ne yağmalıyız? Buyurdu ki: “Elinizdeki ilk hadislere sarılın, onlar size açıklayacaktır.”

6- Abân bin Tağlib der ki: İmam Ebu Abdullah aleyisselam şöyle buyurdu: Halka öyle bir sebte gelecek ki tıpkı yılanın deliğe girip saklandığı gibi ilim gizlenecektir. Halk bu durumda iken onlara bir yıldız doğacaktır. Dedim ki: Sebte nedir? Buyurdu ki: zamanın bir bölümüdür. Dedim ki: Bu durumda bizler ne yapabiliriz? Buyurdu ki: Allah sizlere yıldızınızı zuhur ettirene dek, inandığınız şeyleri koruyun.”

7- Abân bin Tağlib der ki: İmam Ebu Abdullah aleyhisselam şöyle buyurdu: İki mescidin[10] arasında ilimin tıpkı yılanın deliğinde gizlendiği gibi gizleneceği zamanda ne yapacaksınız? Şiiler o zamanda ihtilaf edip birbirlerine yalancı diyecek, bir bölümü diğerlerini yüzüne tükürecektir. Arzettim ki: O zamanda hiç hayır yoktur. Buyurdu ki: Hayırın hepsi o zamandadır.” -Bu sözü üç kez tekrarladı-

(yani zuhur o zamana yakındır) Aynı hadisi şeyhimiz Kuleyni de nakleder.

8- Abân bin Tağlib der ki: İmam Ebu Abdullah aleyhisselam bana şöyle buyurdu: “Ey Abân! Âleme öyle bir sebte gelecek ki ilim tıpkı yılının deliğe saklandığı gibi gizlenecektir. Arzettim ki: Sebte nedir? Buyurdu ki: Zamanının bir dilimidir, halk bu durumda iken onların yıldızları doğacaktır. Arzettim ki: Sana feda olayım, biz ne yapmalıyız. Ve o zamanda ne olacak? Bana buyurdu ki: Allah sizin sahibinizi getirene kadar (üzerinde olduğunuz inancı) koruyun.”

* * * * *

Bu mütevatir hadislerden de anlaşıldığı üzere İmam Mehdi’nin gaybeti ve ilimin gizlenmesi sahihtir. İlimden maksat, Allah’ın yeryüzündeki hüccetidir. Bu rivayetler şiilerin, oniki imama karşı görevlerini de kapsamaktadır. Yani şiiler aynı inançlarını korumalı, akidelerini değiştirmemelidirler. Ve sabit kalıb, hak inançları üzerinde direnmelidirler. Ve kendilerine vaadedilen zuhuru beklemelidirler. Ve onlar gaybet zamanında imamlarını ve hüccetlerini görmediklerinden dolayı mâzurdurlar. İmamın zuhurundan önceki her asır ve zamanda imamın şahsiyetini, adını, soyunu tanımak onlara çok zor olacaktır ve o hazreti aramak, onun peşinden koşmak, yerini bulmak onlara yasaklanacaktır. Böylece onu açıkca görmeleri doğal olarak imkansız olacaktır. Ve rivayet bize diyor ki onun gerçek adını ağzınıza almayın, inandığınız akideyi koruyun ve sakın tereddüt etmeyin. Ama her zaman doğru konuşan imamlarımızın Hz.Mehdi ve gayba çekilişi hakkındaki hadislerinden haberi olmayan cahiller, onun yerine delalet olunmak ve onu görmek isterler ve bizlere, o hazreti kendilerine göstermemizi teklif ederler. Ve Hz. Medi’nin gaybete çekildiğini inkâr ederler. Çünkü onlar ilimden uzaktırlar. Ehl-i marifet ise emrolundukları şeye teslim olurlar. Ve görevlerini ifâ etmeğe çalışır, sabretmeye emrolundukları şeye sabrederler. Onların ilimleri ve bilgileri, onları; Allahın rızasını kazanmaya, Allah’ın velilerini onaylamaya, onların emrine uymaya ve onların menettiklerinden çekinmeye doğru sevkeder.

Onlar Allahın Kur’anda kendilerini uyardığı şeylerden çekinirler. Yani ondört masuma itaat etmek Kur’anda Allah’a itaat ile eşit bilindiğinden Resulullah’ın ve oniki imamın sözlerine karşı çıkmaktan çekinirler. Çünkü yüce Allah buyuruyor ki:

“Onun emrine karşı çıkanlar, kendilerine bir fitnenin veya acı bir azabın ulaşmasında korksunlar.”[11]

Ve Allah şöyle buyurur: “Allaha, resülüne ve içinzdeki emir sahiplerine itaat edin.”[12]

Ve buyuruyor ki: “Ve Allah’a itaat edin ve resülüne itaat edin. Ve dikkat edin. Eğer geriye dönerseniz bilin ki resulümüz sadece bildirir.”[13]

Ayrıca bu fasılın dördüncü hadisinde -Abdullah bin Sinan’dan naklolunduğu üzere- buyuruyor ki: “Hidayet imamınızı ve bayrağını göremediğiniz zaman ne yapacaksınız?”

Bu hadis küçük gaybette vuku bulan olayları ve imamın dört sefirini beyan etmektedir. Çünkü dört sefir, Hz. Mehdi ile şiiler arasında aracı idiler. Onların ölmesi ile gaybet-i suğra (küçük gaybet) sona erdi. Onlar bayrak idiler ve onların ölümü iel artık Hz. Mehdi zuhur edene kadar asla ğörünmeyecektir. Ve Allahın velileri olan oniki imamında buyurduğu gibi büyük bir boşluk ve hayret başladı. Ve bundan sonraki fasıllarda gelen hadislerin belirttiği gibi ikinci gaybet (büyük kayboluş) başladı. Allah’tan bizlerin basiret ve hidayetimizi artırmasını ve rahmeti ile rızasını kazanmayı bizlere nasip etmesini diliyoruz.