Arz'dan Arş'a Sonsuzluk Kulesi 1
Yüklə 0,94 Mb.
|
|
Aynı şey Allah öğretisinde de vardır. Örneğin, yanlışlıkla iyiler cehenneme; kötüler cennete konabilirdi. Böyle bir yanlışlıktan münezzeh olduğunu Rabbimiz birçok ayetinde şu mini ifadeyle açıklar: "Kuşkusuz o, kesinkes bilgisinin gerçeğidir." (Hakka - 51) "Allah'tan daha doğru sözlü kim vardır?" (Nisa - 67) Böylece evrenin bir yazı-tura atmak anlamına gelmediğini ve bir çift gerçekten bir çift parçacık ya da bir çift anti-evren türediğini görüyoruz. Bu iki evren ayrı ayrı ele alınırsa bir şey ifade etmez. (Düaliteyi reddeden klasik görüşün açmazına düşmüş oluruz. Işık hem dalgacık, hem parçacıktır ve zıt iki gerçeği de bir tek gerçektir: Düalite!..) Bir çift gerçek derken bunların kutuplarının, yüklerinin polarizasyonlarının vb. ayrı olduğunu ana davranış biçimiyle tek gerçek olduğunu görüyoruz. Özellikle "ZAMANLARI TERS" olmaktadır ki, bizi şaşırtan da budur. KESİM: 63 Akdeliğin ötesi Bu evrende yazı gelen olayın karşısında tura vardır ve ikisi de gerçekleşir. Maddenin çift çift yaratılması, daha büyük bir perspektifle, evrenlerin çift çift sayıda, çok olarak yaratılması demektir. Kuantlardan Schwarzschild tüneline kadar bu parite ekseni vardı. Bu evrende yutulan öteki tarafta ortaya çıkıyor; bunun ÖDENTİSİ de başka bir Karadelik bularak, polarize yönden buradaki bir Akdelik ile aynı anda yutulanı ödüyordu. Rosen köprüsü de aynı şeydi ve Karadelik tüneliydi. Evrende her şeyin (ayrık varlığın, her bir nefis ya da bağımsız özün, her noktanın bir karadeliği, yani kesinsizlik yasasına göre) bir tüneli vardı. Atomun bağrındaki karadelik tüneli, örneğin her iki uranyum atomundan birine uzanıyor ve onu yutuyordu. Evrenin özü ve yapısı dördüncü bir mekan boyutu gibi davranan bu tünellerden oluşuyordu. Bu tünel, evrende hiçbir maddenin sonlu bir uzay içinde ebediyen kalamayacağını bildiren "Olasılık, ihtimal tüneli" dir. Bu tünel ister uranyum atomu, ister insan, ister bir gezegen olsun, zamanı gelince ona uzanıyor ve onu yutuyor, öteki evrene fırlatıyordu. Böylece Karadelik tüneliyle Rosen tünelinin aynı şey olduğunu ve her şeyin ÇİFT ÇİFT yaratıldığını, çiftlerin de birbirleriyle bir tünel içinden haberleşip, zıt-paralel bir çift olay gerçekleştirdiklerini anlıyorduk. Biz fizikçiler böylece "ÇİFT ÇİFT" yaratılışın hak olduğunu anlamış bulunuyorduk. Paralel evren mantığına en küçükte başlayarak ulaştık. Kuantım fiziği odur ki, Plank eylem aralığı denen çok minik bir boyuttan sonraki daha küçük bir uzaydan (Hilbert uzayı) saklı bulunan bir kuantlaşmamış kudret (ya da Etki, NUR denen sonsuz özenerjinin,) kendine sığmayıp buraya fırlamasıyla oluşur. Yani bir çift kuant (bir çift madde-antimadde her neyse o bir çift varlık, ayrı ayrı parite ekseninin zıt yönlerinde) polarize olarak evrenimize fırlamaktadırlar. Böylece iki zıt spin yaparak bir çift maddeyi oluşturmaktadır. Her atomik ölçekteki şeyin bir "Antimaddesi" vardır. Özdeş olan elektronlar bile Pauli ilkesine göre, aynı yörüngede zıt spin (dönü) yaparak yer alırlar. Her şey polarizlenmiştir ve hiçbir şey birbirini tedirgin etmez. Ne güneşler çarpışır, ne başka bir şey!.. (Olası kazalar, adı üzerinde kaza-kader yasalarından ortaya çıkar.) Biz evreni pozitif ve negatif olarak düşünürüz. Yani tek bir enerjinin artı ve eksi değer olmasıyla bir çift (madde-antimadde) yaratılır. Sanki öteki taraf bir deniz içindedir. Bir yüksek enerjili bir fotonla diğer fotonla çarpıştığında, öteki denizde bulunan pozitronu dışarı fırlatmaktadır. İşte tünel süreci burada da işbaşındadır. Böylece her şeyin çift yaratılması kaçınılmaz olmaktadır. Âlemlerin Rabbi olan Hamid Allah'ın birçok Âlem yarattığını biliyoruz. Bunlar bizim genel Paralel evrenlerimizin de habercisidir. Bunlar da anti evren; negatif evren ve paralel evrenler olarak yine ayrı bir tasnif görmektedir. Üstelik biz kendi evrenimizde de kalabilir ve uzak bir bölgede bir karadelikle çıkabiliriz. Böylece bir de uzak evren bölgeleri ortaya çıkar. Bu son paralel evren modeli, bir karadeliğni yeni buradaki bir başka evren bölgesiyle bizi birleştirmesi demektir ki, bu genelde küçük karadeliklerin yaptığı bir olaydır. Kurumuz, önceki şekillerde de gördüğü Schwarzschild'in bir çift hunisinden oluşan Rosen tünelini hatırlayacaktır: Evrenimizin uzak bir bölgesinden çıkabileceğimiz bu tünel aynı evreni bükmekteydi. Yani bu kıvrılmış tek tabakayı açtığımızda, altındaki tünel uzamış olarak gözükmekteydi. Bu gizli bir uzunluktaki at nalı mıknatıs gibi gözüküyorsa da aslında hiçbir zamanda hiçbir mesafede uzayı yürüdüğümüz, kalınlıksız bir kapıdır bu tünel... 
Resim - 12 Uzay-Zaman Grafiği
Resim - 13 Dönmeyen karadelik
Resim - 14 Dönen karadelikte paralel evrenlerin tek boyutlu gösterimi
KESİM: 64 Paralel evrenler "Tünel süreci" aslında MEKÂNIN DÖRDÜNCÜ BOYUTUDUR. Ama bunu anlatmak bir yana, sezgiyle bile hayalde canlandırmak zordur. Çünkü mekânın üç boyutu vardır: En, Boy ve Yükseklik... Dördüncü bir boyut ne olabilir? Tünel diyoruz ama bu üst mekân boyutunu nasıl anlatırız? Çünkü bir şeyin a (uzunluğu) a² (alanı) a³ (hacmi) vardır da a⁴ (cismin dördüncü kuvveti) ne anlama gelir? Hatırlanırsa, uzayımızı bir düz kâğıt gibi örneksemiştik. Bu kâğıdın derinliği yoktur. Yani kâğıdın sadece yüzeyi vardır. O esnek kâğıdı ister külah yaparsınız (Schwarzschild hunisi) isterseniz bir küre yüzeyi gibi yuvarlarsınız (Riemann uzayı). Ama hep kâğıda yapışık olduğunuz için, bu kâğıt daima iki boyutlu kalır. Üçüncü boyutu ancak bir derinlik oluştuğunda, yani kâğıdın altına ya da üstüne inip-çıktığınızda oluşur. Yoksa kâğıt istediği kadar külah ya da başka bir şey olsun, siz onun yüzeyinde olduğunuz sürece yine "İKİ BOYUTLU" dur. Dördüncü mekân koordinatı olan tüneli anlamak zor olacağından, anlatmak için, evrenimizi "İki boyutlu" yani düz bir levha, kâğıt olarak düşünelim. Bu yüzey üzerinde kalınlığı olmayan fotoğraflar biçiminde insanlar olalım. Tıpkı bir gazete üzerindeki derinliksiz resimler gibi... Biz bu kâğıt üzerinde her yöne gitmekte serbestiz. Yani dört yön duygumuz vardır ve sözlüklerimizde adı geçmektedir. Fakat bu kâğıt yüzeyinde hiç dışarı çıkamayacağımız için (Aktar yasağı), bizim alt ve üst (Yukarı ve aşağı) terimlerini hiç bilmeyeceğiz. Zaten söyleseler de bize inanılmaz gelecektir. Böylece üçüncü boyut diye hiçbir şeyden haberimiz olmayacak, sözlüklerimizde de "Yukarı-Aşağı" terimi bulunmayacaktır. Şimdi bizim dördüncü boyuttan haberimiz olmayışı budur!.. Bizim kâğıt evrenimizden yukarıda üç boyutlu bir cisim olsa, bu cisim, bizim kâğıdımızı yararak geçse gitse bile biz onu yine üç boyutlu olarak görmez, sadece bizim evrenle kesitleştiği şeyi görürüz. Örneğin bu bir küre ise, bir daire olan izdüşümü, kesiti ya da gölgesi olarak görürüz. Böyle üç boyutlu bir cisim, bize kesitini gördüğümüz için "İki boyutlu" gelecektir. Hem de şaşıracağız. Çünkü birden "Var" olmuş olacaktır. Eğer bizim kâğıt evrenimizden geçen bir küre ise, onun enlemlerinin kesitleri kutuplardan itibaren giderek büyüyecek, ekvatorda en geniş daire olacak ve sonra yeniden küçülen halka halka biçiminde öteki kutup noktasında "kaybolup" aşağı geçecektir. Bizim biçimlerimiz sabit olduğu için, onun birden görünmesine, büyümesine-küçülmesine ve yok olmasına akıl almaz bir olay olarak bakacağız. Tıpkı dünyamızdaki birçok inanılmaz saydığımız olaylardaki gibi... Bizim dışımızdaki dört boyutlu bir cismin "Üç boyutlu" gölgesi bizim üç boyutlu mekânımıza düşmektedir. Tıpkı bir kürenin çember görünmesi gibi, - tünellerin uzunluğunu değil; kesitini görmekteyiz. Küre basit bir cisim olmasına rağmen bizi şaşırttığına göre, şimdi daha karışık bir biçimi düşünelim. Örneğin bir vazonun gölgesini duvara vurduralım ve vazoyu çevirerek, değişik ve anlaşılmaz gölgeler oluşturalım. Duvarda yaşayan bir vesikalık fotoğraf, kendisiyle aynı düzleme düşen bu gölgeye ve onun değişmelerine hayretle bakacak, ürkecektir. Çünkü o boysuz insan, bizi ve vazoyu değil; sadece duvarın üzerine düşeni görmektedir. Onun için duvarı evrenidir, duvarın dışı ve arkası yoktur. Söylesek inandıramayız bile... Tünel süreci de böyle inanılmaz bir boyuttur. Evrende gördüğümüz her şey, çok boyutluların, üç boyutlu bir gölgesi ve izdüşümüdür. Paranormal (anormal) ve parapsikolojik olaylar (Meleklerin haberciliği vb.) bize böyle görülmektedir. Tünellerde ise (Bizim üç boyutumuz dışındaki dördüncü boyutta saklı olan) yaratıklar vardır (Kiramen kâtibin melekleri gibi). Eşyaların yerçekimine ters olarak havalanması ve meleklerin uçması ise yine "Tünele çekilme" biçimindedir ve bize şayanı hayret görünür. Oysa o nesneler beşinci boyut ya da evrenin dördüncü mekân boyutu ya da evrenin üçüncü düzlemine havalanmaktadır. 
Resim: 15 "ARASAT" dünyası
Resim: 16 Uzay'ın yürütülmesi
Resim: 17 Mobius Şeridi Paralel evrenlerin bir açıklaması Escher'in "İkinci Mobius Şeridi" eserinde, tek yüzeyli bir yapıda iki paralel evren karıncalarının birbirine değmeksizin ve haberi olmaksızın yaşayışları anlatılıyor. Dümdüz ülke iki boyutluları da birbirine paralel evrenlerde yaşıyor olabilirler. Fakat bu paralel evrenler "İki boyutlu tabakalar" biçiminde ve sonsuz sayıdadır. 
Resim - 18 İki boyutlu Paralel-Negatif evrenler
Resim: 19 Paralel evrenlerin üç boyutlu tanıtımı
KESİM: 65 Âlemler Âlemler yani evrenler, matematik olarak sadece çizimlerimizle anlatılır. Tümüne paralel evrenler deriz. Ama bunların da birer kategorisi vardır. Ama bunların da birer kategorisi vardır. Örneğin bir karadelik evrenimizi ikiye katlar ve kendi evrenimizle PARALEL oluruz. Bu en basit örnektir. Aslında paralel evrenler, bir evrenin katlanmasından değil; birbirine değmeden birer sonsuz tabaka gibi dizilmesinden oluşur. Bu tabakalar ise karadelik tünelleri dışında birbiriyle asla ilişkiye girmez, her varlık kendi evreninde yaşar. Ancak bir karadelik ile ya da ölüm-doğumla bir tünelden üflenerek öteki âlemlere geçebiliriz, oradan buraya gelebiliriz. Bu da kaza-kader kavramının tecellisidir. Paralel evrenler, olasılık (ihtimal, istatistik yasaları) uyarınca vardır ve çok sayıdadır. Örneğin trilyarlarcadır. Ama temel olarak bunların birer paritesi vardır: Yani paralel evrenlerin sayısı ne olursa olsun, bunlar pozitif (Beyaz bölge) ve negatif (siyah bölge) evrenleridir. (Kendi aralarında da paraleldirler.) Ayrıca biri somut diğeri soyut olan (Tünel içi bölge) bir çift bakışık evrenler dizisi vardır. Birisi Kuantum fiziğinin sonundaki mini Hilbert uzayından bu yandaki evrenler; diğeri de ötedeki, en küçüğün en büyüğe açıldığı öte evrenlerdir. Bundan ileride söz edeceğiz. Çünkü öteki evrenin enerjisi NUR'dur, başkadır. Paralel evrenlerin bir diğer türü de biri maddeden; diğeri antimaddeden yapılmış olanıdır. Kuantların, atomaltı parçacıkların yaptığı parite (ikili yaratılış, Pair Production) yasaları uyarınca yer alan ANTİ-EVREN'dir. Hatırlanacağı üzere, antimadde bizden zamanda ters olarak geçmişe gitmekteydi. Madde evrenimiz ile antimadde evrenimiz aynı anda, aynı aknoktanın büyük patlamasıyla birlikte yaratıldı. Bizim evrenimiz zamanda ileri gelirken, diğeri (zamanda gerimizin, öncemizin de öncesindeki) arkaya gitti ve günümüz limitlerinde etkileşemediler. Ama bizim geleceğimizin en sonu, öteki anti-evrenin en sonu olacak, çember kavuşacak ve kıyametin bir başka türü söz konusu olacak. Şimdi evrenin nasıl yaratıldığını bir daha anlayabiliriz. Evren bir tek enerji noktacığı olan AKDELİKTEN bir anda yaratıldı .Bu nokta "BİR" tek iken, soğuma ile iki faza ayrıldı: Evren ve Antievren!... Evrenin elektrik yükü bildiğimiz gibiydi. Yeri de bildiğimiz uzaydır ve zamanı da "Geçmişten geleceğe" akmaktadır. Ama antievren, evren ile aynı anda yaratılmasına rağmen ve bu evrenle aynı yerde olmasına rağmen, zaman içinde tersine, yani gelecekten geçmişe gittiği için, aynı yerdebaşka zamanda var olmuştu. Aynı Cuma günü yaratılmışlardı. Ertesi gün evrenimiz için Cumartesi ise; öteki evren için tersine Perşembeydi. İki evren aynı yerdeydi. Biri Cumartesi gününün evreniydi ve ikincisi de Perşembe gününün!.. Perşembe günü bu evren daha var olmadığı için, öteki evren geçmişimizde kalıyordu. Öyle ki, birlikte yaratıldığımızdan da öncesine gitmişti. O geleceğinden geçmişine; biz geçmişimizden geleceğimize genişliyorduk. Aynı evren biri ZAMANDA İLERİ diğeri ZAMANDA GERİ genişlediği için araya ZAMAN farkı giriyor ve birbirimizi göremiyorduk, göremiyoruz da!.. İki taraf da birbirinin yok olduğu görüşünde... Ancak her iki evren de birbirine zıt bir daire çizerek, aynı noktada buluşacaklardır. Yani biri doğumundan ölümüne ve öteki de ölümünden doğumuna, var oldukları tek noktada birbirilerine rastlayarak yok edeceklerdir. Çünkü madde antimadde birbirlerini (-1) ve (+1) toplandıklarında (sıfır) oldukları için cebirsel olarak yok ederler. İşte kıyamet böyle bir yok oluştur. Yaratılmış ise sıfırlanmış bir enerjinin iki köküneayrışmasıdır. Köklerden biri (-1) ve diğeri (+1) di. İkisi de cebir çizgisinin iki ayrı kutbuna doğru polarizlenerek zamanda uzaklaşıyorlardı. Bilim adamları antimaddeyi aradılar ve bulamadılar. Çünkü Antimadde evrenimizde hiç gözlenemiyor, ancak çok kısa süreli olarak laboratuarda elde ediliyordu. (Fakat elde edilenler, eşlenik yani ters yüklü ikincisini buldukları anda birbirlerini yok ederek bir çift ışık demetine dönüşürler.) Bilim adamları, sonunda, evrenin bir çift halinde madde ve antimadde olarak yaratılmasına rağmen, maddenin antimaddeye oranla milyarda bir fazlalığı olduğunu, birbirini yok eden milyardan bakiye bir fazlalığın "Şimdiki evreni" yarattığını varsaydılar. Oysa evrende böyle bir ASİMETRİYE yani bakışımsızlığa yer yoktur. (*) Aslında madde zamanda ileri; antimadde zamanda geri gittiği için hemzemin fakat diğerzaman bir yaratılış içindeydi. İkisi de aynı "AKNOKTA" da yaratılmıştı. Birisi o günden bugüne 20 milyar yıl bu yöne genişlerken, diğeri de yaratılıştan geriye bir 20 milyar kat etmişti. Şimdi iki evren arasına "40 milyar" yıl girmişti. Oysa ikisi de aynı uzayda aynı yerdedirler. Fakat araya ZAMAN duvarı girmiştir. (*) K₁ ve K₂ mezonlarının asimetrik bozunması ara yöney kuarklarının farklılığından ileri gelir. Bunu madenin, antimaddeye baskın tutma eğilimi saymamak gerekir. İki yıl önce yapılan bir binada bizden önce başka bir kiracı oturuyordu ve şimdi biz... Mekânda kimin yaşadığına ZAMAN belirtilince hüküm verilir. Evren 20 milyar yıl önce yaratılmakla birlikte, bizden önce de anti bir evren bu zamanın gerisine düşmüştü ve 40 milyar yıl uzaktadır, karadelikle de hemen yanımızdadır. Ne var ki, bu paralel evren, geçmişimizden önceki ve geleceğimizden sonraki aynı şey olan dönemdeki geleceğimize geçmiştir. Tıpkı bir insanın mezarda çürümesinin hemen bir adım sonrasının aynı insanın geçmişte anne rahminde biçimlenmesi gibi... Bizim evrenimiz (geleceği); öteki evren (geçmişi) temsil eden iki aynı şey olup, başka zamanlarda yaşamaktadırlar. Geçmişte "Yecüc-Mecüc" de Zülkarneyn seddinin arkasında gizlenmişti. Yani gelecekte, gömüldükleri geçmişten zamanımıza direkt çıkacaklardır. O halde Zülkarneyn Seddi, BİR ZAMAN-MEKÂN SEDDİ'dir. Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|
