13.04.2012
Petrozavodsk
BULUDLAR AĞLAYIR
Bulud ağlayanda nə dəhşət olur,
Gözündən torpağa göz yaşı tökür.
Şimşəklər bağrını elə dəlir ki,
Bulud haray çəkir, bulud hönkürür!
Kömür tək qaralır, elə dolur ki,
İldırım çaxanda neyləsin bulud?
Dünyanın o yeri qalmır ki, orda,
Gözünün yaşını tökməsin bulud.
Bu da kainatın möcüzəsidir,
Sirrini-sehrini bir Allah bilər.
Bəzən çisək kimi, bəzən şıdırğı,
Bəzən qara dönər yerə ələnər.
Onun gözlərindən sellər yaranar,
Dağ da o selləri saxlaya bilməz.
Onun göz yaşından göllər yaranar,
Göllər də onun tək ağlaya bilməz!
Dağları titrədər, daşı titrədər,
Yalçın qayaları oynadar seli.
Ana təbiətə bir şahlıq edər,
Gah mülayim olar, gah da ki, dəli.
Qəzəbi daşanda doluya dönər,
Döyər səhraları, döyər dağları.
Yükü boşalanda quzuya dönər,
Sakitcə boylanar torpağa sarı,
Mən belə görmüşəm hey, buludları!
Dostları ilə paylaş: | 
