illud Psal. 111. v. 7. Iucundus homo, qui misere-
tur & commodat: disponet sermones suos in judi-Psal. 111.|v. 7.
cio, quia in æternum non commovebitur. Ubi D.
Augustinus ita scribit: Facta ipsa sermones sunt,D. Augusti-|nus.
quibus in judicio defendetur: quod ei non erit sine
misericordia, quia & ipse fecit misericordiam. Sic
Sanctus Doctor: juxta quem disponere sermo-
nes in judicio est misericordiæ opera in eo dis-
ponere: unde & ita exequi ut in Dei judicio
possint apparere: non ergo humanis, aut etiam
depravatis obeunda respectibus, sed conside-
ratione divini judicij, in cujus lumine sunt in-
dispensabiliter expendenda. Et educet quasi lu-Psal. 36.|v. 6.
men justitiam tuam, & iudicium tuum tamquàm
meridiem. Psal. 36. v. 6. Nam & misericordiæ
opera justitiæ nomine in pręfato Psalmo com-
pellata v. 10. Dispersit, dedit pauperibus: iusti-Psal. 111.|v. 10.
tia eius manet in sæculum sæculi. Ex eo autem
quòd de claritate & splendore justitiæ & judi-
cij dicitur, quàm sit misericordia & chara &
clara luculenter ostenditur, quia enim chara,
meridiana ipsa claritate nobilitat, ut non so-
lùm clara, sed & præclara sint, in lumine ex-
tremi judicij singulari præconio & præmio
commendata.
466. Num. 735. Colum. 1. Qui pro Quibus.
Num. 736. col. 1. Pro paßionis pro unico voca-
bulo Propaßionis. Est enim de Christo sermo.
Ubi & lapsus alij circa verba Cardinalis Caje-
tani sic reponenda: Proceßisset ex tui natura,Cajetanus.
in tantùm cruciatus ille, ut motum & sensum ab-
stulisset à corpore Christi, aut valde impedisset.
Num. 742. col. 2. Dico pro Dic, ubi TentatorDiabolus|non penitus|in verecun-|dus in Chri-|stum. Vbi de|petente Sa-|s$unclearome.
alloquitur Christum. Et salva Textus sacri au-
ctoritate, stare etiam posset positio eadem, si
per modum imperij ille loqueretur, ut scilicet
lapides ab eo panis fierent. Sed non audet etsi
inverecundus aliàs, ita loqui. Et in matre qui-
dem Jacobi & Joannis simile aliquid inveni-
mus: Dic ut sedeant hi duo filij mei &c. Matth.Matth. 20.|v. 20. & 22.
20. v. 22. Nullo imperij muliebris vestigio,
unde & adorans & petens. v. 20. in quo minùs
habens est Tentator inventus, qui adoratione
non pręmissa conversionem lapidum in panemQuæ inve-|recunda|Oratio.
postulavit. Unde diabolici spiritus indicium
est inverecunda petitio; & est quidem quæ-
cumque illa inverecunda, in qua debitæ reve-<-P>@@
<-P>rentiæ defectus invenitur. Num. 743. col. 1.
Si esset priùs homo pro Purus ineptissima muta-
tione. Num. 749. col. 1. Puram pro Duram. UbiManus Dei|ut dura &|pura.
de manu Dei ultrice sermo: & posset sensus
idem retineri, quatenus purum pro eodem ac
merum sumi solet, id est, non mixtum. Qua
dicendi formula usus David Psal. 74. v. 8. QuiaPsal. 74.|v. 8.
calix in manu Domini vini meri. Ubi Genebrar-
dus ita habet: Calix vini meri & rubentis (non
diluti misericordia & favore Dei) in manu Dei estGenebrar-|dus.
ad impios potionandos. Nam judicium fiet sine mi-
sericordia ei, qui non fecit misericordiam. Sic ille.
Ad eum ergo modum manus Dei pura erit
manus sine misericordia & favore, juxta lo-
cum, ad quem alludit præfatus Scriptor Jacobi.
2. v, 13. Iudicium sine misericordia illi, qui nonIacob. 2.|v. 13.
fecit misericordiam. Quod equidem horren-
dum est auditu, quod experientia comproba-
tum.
467. Num. 754. col. 2. Sed Iuxta momentaErrorum|acervus.
pro Iusta. Posset non alienum habere sensum,
utjuxta momenta pensare, sit rem juxta id, quod
ejus gravitas exigit expendisse. Num. 760. col.
2. Quoddam pro Quod dum. Num. 762. col. 2.
Propignit pro Progignit. Num. 766 col. 2. Re-
vocamus pro Revocemus. col. 2. Indicarum pro
Indicorum. Num. 679. col. 2. Abstiterunt pro
Astiterunt. Contrario sensu. Vbi minimè tole-
rabile, cùm sit in sacro Textu. Num. 780. col.
1. Curremus pro Curramus. col. 2. Proferenda
pro Perferenda. Sensu non commodo, quæ
enim perferenda sunt, non expedit ut profe-Nobilis|patiendi|modus, ex-|emplo Chri-|sti.
rantur, nisi pro eo ratio occurrat, quæ perfe-
ctioni patientiæ nō videatur adversari. In quo
Christi Domini illustrissimum pręluxit exem-
plum, qui ab instanti conceptionis perpetuo
est cruciatus dolore, & interiùs crucifixus: nec
tamen hujusmodi doloris significationem ex-
hibuit; sed ita placidè cum hominibus conver-
satus est ac si paradisi delicijs frueretur. Et inD. Bernar-|dus.
vita paßivam habuit actionem, & in morte paßio-
nem activam sustinuit, ait D. Bernardus Sermone
in Feria 4. hebdomadæ pœnosæ. Itaque in vita
dum agebat exteriùs, id quod in morte est
passus interiùs patiebatur: sicut in Passione id
agebat interiùs, quod fuerat toto vitæ discursu
multipliciter operatus. Quidquid enim agebat,
negotium redemptionis erat; quam sua in Pas-
sione perfecit. Pro quo ex eodem sancto Do-
ctore dulcius aliquid hauriendum, dum illud
explicat sponsi cœlestis elogium Cant. 2. v. 1.
Ego flos campi, & lilium convallium. Circa quodIdem.
multa ipso digna, ex quibus illud: Illa ergo mon-Cant. 1. v.|16. & 2.|v. 1.
strante lectulum (Cap. 1. v. 16. Lectulus noster flo-
ridus) ille vocat ad campum, ad exercitium provo-
cat. Et quodnam exercitium? Patientiæ qui-
dem, cujus se proponit exemplar: unde & se-
quitur: Vtrumque es mihi, Domine IESV: & spe-
culum patiendi, & præmium patientis. Sic il-
le. Ex quo id habemus Christum dum pati-
tur, florem se campi protestari: unde & pla-
cidum, & humanum, & tractabilem, ut
minime pati quidquam videatur. Est ergo no-
bilis ille patiendi modus, ut id, quod quis inte-
riùs sentit, occultet, & auctarium illud suæ
patientiæ conciliet, dum levamen illud vitat,
quod ex propalatione solet à vexato conquiri:<-P>
@@0@
@@1@§. II. Circa Partem III. Doctrinæ apparatus. 171
<-P>Deo id patere contentus, cui cùm Propheta
dicat, Psal. 9. v. 35. Quoniam tu laborem & do-Psal 9.|v. 35.
lorem consideras. Quod & à D. Bernardo addu-
ctum citato priùs Sermone. Et satis nobis illud
esse potest, ut ab eo non solùm sciatur, sed
consideretur, à quo præmium est solùm ex-
pectandum, & cui unicè cupimus compla-
cere. Num. 784. Esto pro Es tu.
§. II.
Aliqua pro gloria Virginis cum utili
appendice.
468. NVm. 785. col. 2. Apostolicum proDignitas|Matris in|Vngine ab|omnibus|celebrata.
Apostoli locum. num. 787. col. 2. Præ-
cedens pro Procedens. num. 792. col. 2. Inten-
tione pro Inventione. Theoticon pro Theotocon.
Deipara. Neque est mirum contra nomen il-
lud Virgini gloriosissimum errores à menda-
cij patre, & ejus satellitibus intentari. Sed
manet, æternumque manebit, personante Eccle-
sia, plaudente cœlo, & Deo ipso pro illius glo-
ria militante. Psal. 86. v. 6. Numquid Sion di-Psal 86.|v. 6. & 8.
cet: Homo & homo natus est in ea: & ipse funda-
vit eam Altißimus? Ubi de Virgine esse sermo-
nem Ecclesiæ sensus est in sacris officijs: cu-
jus materna dignitas prædicatur. Vide jam
quid sequatur: Sicut lætantium omnium habita-
tio est in te. v 8. Pro habitatione docti quidam
vertunt fontem, & ad cogitationes referunt,
quod à vero sensu nō discrepare affirmat Gene-
brardus, ut sit ille: Omnium cogitationes in teGenebrar-|dus.
sunt sicut tripudiantium. Alij sic: Omnes ingenij
meæ venæ, studia & cogitationes in te sunt. Quod
equidem quis non videat circa Virginem
plausibiliter actitari. Num. 794. col. 3. In mon-Quomodo in|monte præ|destmata.
te Dei, pro In mente Dei. Ubi de prædestinatio-
ne Virginis sermo, quæ & in monte Dei præ-
destinata dici potest; quatenus in supremo
gradu respectu aliorum, de quo dictum aliàs.
Veni de Libano sponsa mea, veni de Libano, veni.Cant. 4.|v. 8.
Cant. 4. v. 8. ubi & montes alij celebres me-
morantur. Non enim nisi à montibus vocari
potest, quæ ab æterno ordinata est in sublimita-
te, ad quam nulli est indultus ascensus: QuæD. Grego-|rius.
omnem electæ creaturæ altitudinem electionis suæ
dignitate transcendit, ut ait D. Gregorius in
Exposit. lib. reg. circa Cap. 1. v. 1. alibi da-
tus: sed modò ad institutum præsens specia-
liùs, quatenus de electione seu prædestinatio-
ne pronuntiat, ejus supra omnium aliorum al-
titudinem attestatus.
469. Num. 796. col. 1. in principio. TumErrores plu-|rimi.
quidem pro Sum. num. 797. Quomodo pro Quan-
do. Quam stella pro Quem. col. 2. Decore pro
Decora. num. 798. col. 2. & quem illud pro
Quàm. Num. 799. col. 1. Deum mensium pro
Decem. Formatione pro Formationi. num. 802.
col. 2. Super abundantiam pro Superabundantium.
Inferius. Qui sic natus legendum. Num. 804.
col. 1. Quid pro Quod col. 2. Affecta pro
Effecta. Contractu pro Contactu. num. 806. In-
volumenti pro Involumenta. num. 807. col. 2.
Priorem pro Priore. Quid pro Quod. Idem 810.
col. 2. 811. col. 2. Sic penes, pro Sit. num. 811.<-P>@@
<-P>col. 1. Stellum pro Stellam. Videbatur quidemStella cur|femineum|nomen, &|an idem|quod sidus.
sic esse dicendum. Cur enim quod aliàs Sidus
vocatur, femineo nomine compelletur? Quam-
quàm aliqui stellam à sidere diversam statuāt,
eo quòd hoc sit congeries stellarum compo-
nentium signum, ut Aries, Taurus, Corona, Orion
&c. Sed certè aliud communis Scriptorum
stylus apertè designat. Et Ecclesiæ hymnus
pro eo manifestus. Iam lucis orto sidere, quod
de sole dictum, qui congeries non est. Et in
alio Sidus refulget jam novum. Iudæ v. 13. Side-Iudæ. v. 13.
ra errantia: ubi Syrus, Stellæ seductrices, & Ara-
bicus, Stellæ caliginosæ. Plinius Lib. 2 Cap. 6.Plinius.
Septem Sidera, inquit, quæ ab incessu vocamus
errantia. De quibus Cap. 25. sic: Sperguntur
aliquando & errantibus stellis, ceterisque crines.
Præcesserat Capitis 24. titulus in hunc mo-
dum: De repentinis Sideribus. Et statim: Nam-
que & in ipso cælo stellæ repente nascuntur. Et
quis Plinio in latinæ linguæ puritate & pro-
prietate eruditior? & quod in laudibus D. Ja-
cobi Hispaniæ Patroni habemus. O sidus, ôD. Iacobus|sidus, &|quale.
decus Hispaniæ, ad stellam profectò, non ad si-
gnum earum congeriem referendum, ut Sol
Hispaniæ dictus videatur; quod & Hymnus
non obscurè indicat:
Tu cœca nox, atque impia
Nos cùm teneret vanitas
Luem salutis primitus
Oris Iberis impetras.
Nox enim solius Solis splendore depellitur.
Ubi multa possunt eximij hujus tituli occasio-
ne pro ejus gloria argumenta concinnari. Sed
ad stellæ nomen cur femineum fuerit redeun-
tes, nihil certè quod momenti quidquam ha-
beat dici potest: & quod ad decus earum spe-
ctat, satis videtur esse factum Sideris nomine:
ut sicut terra quia mater, femineo nomine
gaudet, ita & in cœlestibus etiam natu-
ræ parentibus maternum influxum agnosca-
mus.
470. Num. 813. col. 1. Oppositum pro Ap-Errorum|turba.
positum. num. 814. col. 1. Gloriam gratiæ pro Glo-
riam patriæ. Spiritus sancto pro Spiritu sancto.
num. 815. col. 1. Circa Quæsita pro Circa quæ ita.
num. 816. Sepulchra Operta pro Aperta. num.
817. col. 2. Reus pro Deus. Quid absurdius. num.
818. col. 2. & in negotio pro Eo in negotio. Ipse
& sic posset pro Vt sic. num. 819. col. 1. Spiri-
tum gratiæ, & per eum. pro Precum col. 2. Vene-
ratione pro Venatione. Durißimè pro Durißima.
Se luciferam pro Salutiferam. num. 820. col. 2.
Quo Christi est, cùm dicendum Pro. Num. 821.
col. 2. Congruè pro Congruere. Prærogativa. In-
novat Ille bis. Non ut ibi: Num. 822. col. 1. Vt
sit omnibus pro Vt sit in omnibus. Debet celebrari
pro Debere celebrari. col. 2. Oravit pro Crevit.
In hac errorum turba prorsus injucunda, ille
videtur eminere, in quo Reus pro Deus posi-
tus, quod ut dixi, & statim apparet, nimisChristus|Reus quo-|modo judi-|catus.
quantùm se prodit absurdum. Sed audiamus
quid de Christo vero Deo in judicio adstante
cum eorum principe judices Synagogæ pro-
nuntient: At illi respondentes dixerunt: Reus estMatth. 26.|v. 67.
mortis. Matth. 26. v. 67. Ad hoc siquidem se
Majestas illa dejecit, ut quod in cogitationem
cadere non poterat, utpote à Deo penitus<-P>
@@0@
@@1@172 Recognitio IV. Amphitheatri Misericordiæ.
<-P>alienum, & præ omnibus alijs ejus perfectioni
repugnans, peccatum scilicet, propter quod
pœnæ condignitas tribueretur. Clamabat Da-
vid: Tibi soli peccavi, & malum coram te feci: utPsal 50.|v, 5.
justificeris in sermonibus tuis, & vincas cùm judi-
caris. Psal. 50. v. 5. Ubi quod Deus justificatur
& vincat cùm judicatur, difficile quidem appa-
ret. Quomodo enim stare queat ut judex om-
nium judicetur. Sed D. Augustinus ex eo dif-
ficultatẽ superat quod Christo Domino in casu
pręfato accidit, quādo reus est mortis judicatus
& ita scribit: Huic itaque nullum habenti pecca-D. Augusti-|nus.
tum dicit in præsentia Propheta David: Tibi soli
peccavi &c. Superas omnes homines, omnes judi-
ces; & qui se putat justum coram te, injustus est.
Tu solus justè judicas, injustè judicatus. Omnes ho-
mines superas, quia plus es quàm homines, & per
te facti sunt homines. Sic Doctor sanctus. Quan-
do ergo illi dixerunt: Reus est mortis, tunc ita
judicatus vicit, & judices ipsos superavit, quia
plusquàm omnes, juxta datam expositionem.
Sed quidem modus ille loquendi plus aliquid
videtur indicare, ut victoria scilicet alia sic
parta intelligi videatur. Et dici satis verosimi-
liter potest Christum judicatum reum, inju-
riam illam in eum direxisse finem, ut super-
biam nostram digni impatientem judicij supe-
raret. Pro quo facit id quod n. 482. circa Da-
videm à Nathan reprehensum expendimus
cum D. Joanne Chrysostomo: judicium enim
Prophetæ æquo animo pertulit, cœlitus illu-
stratus, quia judicandum Dominum jam ille
prænoverat, & ita ejus est naturalis inclinatio
ad repellendum injucundum de se judicium,
superata. Quod autem circa Christi passionem
divinitus fuerit illustratus ante præfatum arti-
culum ex Psalmo 21. habetur conspicuum, in
quo de illa, expressis circumstantijs ab Evan-
gelistis allegatis, luculentissima mentio con-
tinetur. Ut & discamus in Evangelij luce vi-
ventes judicia de nobis parum favorabilia
æquanimiter tolerare.
471. Num. 823. col. 1. Præregibus, pro Pro re-Cumulati|errores.
gibus. col. 2. Ipsa pro Ipse. Hic pro Sic. Ipso pro
Ipsa. num. 824. col. 2. Fruitioni pro Functioni.
num. 825. col. 1. Conservatio pro Conservatis.
num. 826. col. 1. Vocabit pro Vocavit. Num. 827.
col. 1. Ideoque & spiratur, pro Ideoque qui &
spiratur, col. 2. Visionem pro Versionem. num.
828. col. 2. Patrum pro Parum. Distributus pro
Delibutus. Oppositionem pro Oppetitionem. num.
829. col. 2. Formaverat pro Firmaverat. Poßitis
pro Petistis. col. 2. Determinatè pro de æternitate.
Iacularitate pro Iocularitate. Benè etiā possunt,
quæ æterna sunt jacularitate tractari, per jacula
scilicet, per jaculatorias nempe aspirationes,
quæ sunt utilissimæ, & à magistris spiritus val-De oratio-|nibus jacu-|latorijs.|Psal. 76.|v. 7.
dè commendatæ. Et meditatus sum nocte cum
corde meo, & exercitabar: & scopebam spiritum
meum. Psal. 76. v. 7. Ubi Genebrardus ita scri-
bit post communem expositionem: Fortaßis
etiam à scopo, id est, instituto, sive proposito, ver-Genebar-|dus.
bum deductum est Scopebam, id est, ad scopum di-
rigebam, id est, considerare faciebam spiritum meum,
ut propius accedat ad Hebræa &c. Sed quidem si
scopere in ea sit significatione usurpandum,
propriè est sagittas dirigere, nam scopus meta<-P>@@
<-P>est, ad quam sagittæ diriguntur. Id ergo David,
magnus in Spiritus schola magister, faciebat.
Et modus ipse loquendi sublime aliquid insi-
nuat: non enim ait affectus suos in Deum
tamquam in metam sagittas, direxisse, sed in-
tegrum spiritum suum, ad vehementiam dire-
ctionis hujusmodi denotandam, ut discamus
inde nos penitus qualibet hujusmodi sagitta in
Deum debere contendere, ut sic fabulosum
illud de Cupidine commentum locum habere
felicissimè possit, qui se pro sagitta in arcu
constituit, & sic victoriam reportavit. Et pos-
sunt hoc loco duæ interpretationes de cura
munditiæ scopis accuratæ, & jaculari directio-
ne bellè componi: nam ex spiritus munditia
sit ut possit ille in metam suam divinam diri-
gi, dum nihil illi terrenum adhærescit. Uti-
nam qui hæc scribimus non simus sicut æs so-
nans, aut cymbalum tinniens. 1. Cor. 13.
vers. 1.
472. Num. 830. col. 2. Sed in sæculi, dicen-Circa erro-|res cater-|vatim.
dum Sed in sæculum sæculi. col. 3. Quia habetis
pro Qui habetis. Stare veritas sententiæ posset,
sed Scripturæ textui penitus obsequendum.
Num. 831. col. 1. Bacharius pro Bachiarius, &
statim Quo pro Quos. Num. 832. col. 1. Aut pro
Ait. col. 2. in principio, Neque. Num. 834. col.
1. Auditur pro Audiatur reponendum. Et Mel-
leus pro Malleus. Unius litteræ mutatione quàmMelleus &|malleus ut|queant sta-|re.
immanis à vero deviatio! Iam circa hoc alibi
peroratum. Et verendum ne melleum abeat in
malleum, sicut è converso ne malleus decli-
net in melleum, cùm & malleos esse in Dei
Ecclesia cognomina illorum heroum, qui mal-
lei hæreticorum dicti sunt necessarium & glo-
riosum reddiderint manifestum. Et quod ma-
jus est, Ierem. 23. v. 29. sic habetur: NumquidQuid Præ-|dicatores.|Ierem. 23.|v. 29.
non verba mea sunt quasi ignis, dicit Dominus, &
quasi malleus conterens petras? Unde Prædicato-
res omnes, qui zelo Dei exardescunt, & præ-
dicatione sua ad conversionem prævalent pec-
catorum, mallei Evangelici dici possunt. In
quo quidem ita videtur congruè philosophan-
Dostları ilə paylaş: |