Avctarii indici tomus quartus
Yüklə 19,02 Mb.
|
|
te dejectum, non est cur non possit convenien- ter usurpari. Et ut illuddesit, alia certè sunt, ex quibus potest probabilitas præfundari. De Privilegijs circa Baptismum. Ad Cap. 8. in Capite, multa à Nobis dicta alibi, suprà inquam in Appendice de Trinitate, & in
& locis alijs, quæ dabit Index, sicut & circa se- quentia, sicut & Tomo 3. neque modò occurrit quidquam, quod nos cogat diutiùs immorari: quandoquidem hoc loco de privilegijs tantùm circa Baptismum sermo sit, nec nobis incum- bat de illo exacta tractatio; licet quod ad In- dos, & Neophytos alios spectat, nostræ non possit solicitudini denegari. In quo quidem plus negotij facessit quod ad Æthiopes spectat, quàm quod ad Indos, circa priores enim fre- quentiores difficultates occurrunt, an scilicet baptizati sint. Ex quibus illa non parva. Qui enim in Terrę Firmæ portubus baptizantur, ut signum aliquod accepti Baptismi præ se ferant, solent icnnculis sanctis ad collum appensis or- nari. Sed quidem nonnulli ex istis interrogati de Baptismo, licet aquam sibi in caput asper- sam memorentur, quod & sint qui testentur alij, de Sacramento necessarium non videntur formasse conceptum, licet & nomen ipsis im- positum, & rogati an Christiani sint, annuant perlibenter. Ubi quidem verosimile est validè baptizatos, si circa ministerium illud Sacerdo- tes omni exceptione majores institerunt. Li- cet autem sic baptizati nequeant postea suscep- ti Sacramenti exactam reddere rationem, id quidem eorum est incapacitati tribuendum, qui eorum obliti, quæ erga ipsos docti ministri peregerunt. Quod ex eo etiam accidit, quia pro susceptione non adeò plena in illis notitia requiritur, & comprehensio concurrentium mysteriorum, ut non facilè potuerit ea, quæ instilata est, ad alia conversis barbaricis cogi- tationibus, avolare. Non ergo videntur in cir- cumstantijs dictis sub conditione baptizandi, quia validæ susceptionis est moralis certitudo. Quòd si quis, ad quem ea spectat cura, circa incapacitatem magis instructus dubium depo- nere nequeat, poterit iteratam sub conditione ablutionem adhibere. Circa quod video ali- quos nimium quantùm liberales, ut cum qua- cumque dubij umbra ad rebaptizationem ac- currant.
vectæ ætatis, & parentum Christianorum, at-<-P>@@ <-P>que eximiè talium filia, de quorum diligentia circa rem momenti tanti nulla poterat esse su- spicio. Quia tamen morti proxima, nondum moriebatur, & morti aliquod subesse videbatur obstaculum, id non sine mysterio accidere non solùm ad hæc promptæ mulieres, sed & aliqui, in quibus pro maturiori consilio obligatio ma- jor, ineptè judicarunt, idq́ue ad Baptismi defe- ctum retulerunt, unde & baptizata illa, & quia non diu post à vivis abijt, suspicio roborata. Ubi quidem temerè actum dubitari nequit. Quòd si dubij quidquam irrationalis intercur- rit, sine Baptismo potuit morituræ securitas accurari, excitando ipsam ad actus contritio- nis, & amoris Dei super omnia, pro quibus illa capacissimo vigebat ingenio, & piosissimo erga Deũ, & Deiparam affectu. Circa quod ita scribit Mag. Acacius de Velasco Tomo 1. Re- sol. 89. n. 5. Aunque tenga uno grandes sospechas,
gine Sotum, Villalobos, & P. Suarez. Circa quæ in primis citatio Concilij Tridentini prorsus aberrat, nihil enim tale in Seßione dicta, in qua, sicut neque in alijs, per numeros non proceditur. Benè verum est in Canone 9. de Baptismo, Confirmatione & Ordine definiri non posse reiterari, quia imprimunt characte- rem. Scriptores autem alij pro eo stant, neque id mirum, cùm sit aperta Innocentij Tertij Decisio in Cap. ult. de Presbytero non baptizato, ubi sic locutus: & certè de illo qui natus de Chri- stianis parentibus, & inter Christianos est fideliter conversatus, tam violenter præsumitur quòd fuerit baptizatus, ut hæc præsumptio pro certitudine sit habenda, donec evidentißimis forsitan argumentis contrarium probaretur. Sic Pontifex. Quibus non obstantibus, si probabilis conjectura sub- sit, reiterandum esse baptismum affirmat P. Suarez Tomo 3. in 3. P. Disp. 22. Sect. 2. in fine: quem sequuntur alij, pro quo & eum ac alios citans videri potest P. Palaus Parte 4. Tract. 19. Disput. Vnica. Puncto 13. nu. 8. Quomodo au- tem id stare queat cum Pontificis decisione evidentissima argumenta requirentis, non ex- plicant, potest tamen convenienter explicari, si dicamus quamlibet probabilem, & ideò gra- vem & solidam conjecturam post exactam di- ligentiam adhibitam, esse evidentissimum ar- gumentum pro Baptismatis incerta susceptio- ne; qua stante suscipiendus sub conditione est: quidquid nonnulli circa obligationem sub mortali reluctentur, cùm dicant sufficere tali probabilem sui Baptismi susceptionem: contra quem dicendi modum, de quo & Nos alibi, videri potest P. Palaus suprà n. 11. bonis rationibus usus, circa quarum efficaciam non oportet decertare. Quod contritionem habere talis possit difficile ipsi videtur. Sed stante per- suasione in ipso de obligationis defectu, cur id nequeat cum contritione componi? Si enim obstaret, ideò esset, quia obligationi sub mor- tali non fieret satis: Atqui ille ita sibi persua-<-P> @@0@ @@1@ noscit: ergo neque extat obstaculum contri- tioni. Si addatur cōtritionem includere saltem virtualiter amorem Dei super omnia, nec vi- deri quomodò stare amor talis possit in eo, qui certus de Baptismo cùm non sit, ejus recusat susceptionem, cùm in eo casu potuerit valida non esse susceptio, & ita ipse in statu peccati saltem originalis consistere: Responderi pos- set in hujusmodi homine non futurum Dei amorẽ super omnia cum omni ejus perfectio- ne, benè tamen cum necessaria, eo quòd à nobis tantùm exigatur, ut propter nullam rem mundi eum mortaliter offendamus; quem qui- dem affectum habere is, de quo agimus, valet quin obstet id, quod de statu peccati dicitur, cùm ipse existimet rationabiliter se in eo non existere: si in eo fortè deceptionem patiatur, subintrat contritio ad originalis depulsionem, sicut & ad lethalium, si fortè adsint, aliorum. In quo quidem suo modo est Baptismus in vo- to, taliter enim affectus redditur per contritio- nem, ut si baptizatus non esset, ad Baptismum statim properaret, aut commodam nactus oc- casionem. Sed de his satis. piratæ apprehensi, ex quibus in publica custo- dia detentis unus miserè obijt pertinax in erro- ribus Anglicanis: alij Catholicam sunt Reli- gionem amplexi, & dubitatum an deberent iterùm baptizari. Circa quod eorum est atte- stationi fides adhibita asserentium se esse ritè baptizatos, & in Baptismo apud Anglos eam- dem, quæ apud Catholicos, in materia & for- ma haberi rationem. Et quidem hoc tempore hæreticos omnes aquam esse pro Baptismo ne- cessariam constanter affirmare, tradit Cardi- nalis Bellarminus Lib. 1. de Baptismo Cap. 4. Circa formam etiam non errare testatur Fr. Angelus Petriaca à Sonnino in Turri David, seu Disputationibus contra hujus temporis hæreticos, Lib. 8. Disput. 1. circa principium. Vers. Quan- tùm ad formam. Ubi tamen addit errare circa necessitatem illius, quia Lutherus, Zuinglius, & Brentius dicunt sufficere, si Baptismus in nomine Domini ministretur: & Zuinglius ac Buccerus absolutè necessitatem Baptismi eate- nus negant, quatenus judicant solùm esse si- gnum seu sigillum justificationis, quæ tantùm per actum fidei habetur: vel externum signum nullum dicens ordinem ad regnum cælorum. Licet ergo in materia & forma non errent quantùm ad praxim, quia certis utuntur, in illarum applicatione errant, unde videntur ve- rum Baptismi Sacramentum minimè ministra- re. Licet enim in Concilio Tridentino sic ha- beatur citata Sessione 7. Canone 4. Si quis sic habeatur: prædicti tamen non habent in- tentionem faciendi quod facit Ecclesia: quan- doquidem hæc Baptismum conferre intendit ut Sacramentum necessarium ad salutem, & habens ordinem ad regnum cælorum, cum necessaria forma à Christo instituta, & uti<-P>@@
communiter Theologi, si in forma Baptismi addatur aliquid, quod necessarium reputetur, ut in nomine Deiparæ, aut quid simile, Bap- tismum esse invalidum, eo quòd admisceatur error circa substantiam Sacramenti, sitq́ue id contra intentionem Christi, & consequenter Ecclesiæ. Vasquez Tomo 2. in 3. p. Disput. 138. n. 66. & 67. Substantia Sacramenti non pendet ex fide
intentionem exponit nu. 32. & 33. ad quem se refert Cardinalis Lugo Disputat. 8. de Sacra- aliquomodo facere quod facit Ecclesia, & mo- dum illum intentionis in universum habe- re, ac velle absolutè facere contrarium. Un- de ipse Pater num. 35. Sic præmiserat: Ex immediatè cum Scoto ait in intentione mi- nistrandi Baptismũ, non tantùm ut res natura- lis est, sed ut est cæremonia quædam religiosa, includi aliam, faciendi quidem hominem Chri- stianum, & justifi eum. Juxta quæ docti Scriptoris, quæ & aliorum sunt communia as- serta, satis videtur compertum intentionem illam hæreticorum, de qua suprà, non posse cum necessaria ad confectionem Sacramenti componi: quandoquidem est illi apertè con- traria: nihil enim de fine aut effectu Baptismi intendunt ab Ecclesia intentum, sed quod dixi- mus cum Scriptore citato. Pro quo & Cardinalis Lugo suprà contra Scribonium Minoritam asserentem nullam<-P> @@0@ @@1@ Ecclesia, quàm quòd velit quis facere actum illum externum abluendi & loquendi prout ex- teriùs fit ab Ecclesia, seriò & non solùm io- candi gratia, contra quem & alios viros doctos illi coætaneos. de quibus n 14. arguit in sequen- tibus, & n. 15. affirmat hæreticos nullam pror- sus intentionem exegisse faciendi, quod facit Ecclesia, & nu. 19. ita scribit: Secundum argu-
dici nihil clariùs potuit. Iuntates oppositas in hæretico præsupposita sententia sua, iuxta quam velle facere, quod facit Ecclesia, est idem ac velle facere, quod intendit Christus in Sacramentorum institu- tione, ait ergo cum illa compati oppositum ex ignorantia, nolendi scilicet facere quod Chri- stus fecit, & consequenter Ecclesia, & prio- rem illam prævalere, & sic concludit: Si ergo
modo, & voluntatum, seu intentionum com- possibilitate, secutus est P. Suariũ Disp. 13. Sect. 2. circa finem Vers. Superest ut respondeamus, quem erit operæ pretium sic loquentem exce- pisse: In qua re primùm omnium observandum est, an tanta sit contrarietas voluntatum, ut omni- no destruetur intentio faciendi Sacramentum tam in particulari, quàm in generali, seu confusè: nam si talis sit contrarietas, non fiet Sacramentum, quia tollitur intentio necessaria. Exemplum esse potest si minister ita intendat facere Sacramentum: quale ipse existimat ex falsa & erronea opinione: ut nullo modo velit facere illud, quale Ecclesia intendit: etiamsi contingat ipsum decipi, & Ecclesiæ intentio- nem esse conformem institutioni Christi: ut si hære- ticus Calvinista hoc modo velit efficere talem Eu- charistiam, qua sit signum Corporis Christi, non quæ sit verum Corpus Christi. Hic autem modus in- tentionis vix haberi potest moraliter loquendo, re- quirit enim nimiam quamdam reflexionem actuum ex odio, aut maxima quadam pertinacia profectum. Hæc & alia Doctor Eximius pro ampliori explicatione illarum voluntatum: qui ad odium & pertinaciam cùm referat voluntatem illam minimè faciendi, quod facit Ecclesia, non est cur illam ut moraliter fore impossibilem arbi- tretur, qui contra Schisma Anglicanum scri- bens, illius gentis odium erga Romanam Ec- clesiam, & ingentem pertinaciam, non potuit non habere perspectam, licet quæ modò ex ipso dedimus lucubrationem aliam constet præivis- se. Ex quibus, & datis etiam ex P. Arriaga<-P>@@ <-P>constat Baptismum dictum saltem de valore valde suspectum relinqui. Et ut de actibus, qui pro eo possunt concurrere, juxta discursum Do- ctoris Eximij loquamur: ille, ratione cujus esse validus Baptismus posset, est ab eodem designa- tus: Nisi fortè Ecclesia Romana sit institutioni Christi conformior. Sic enim explicanda con- fusa illa & generalis intentio. Atqui quod ex- pressè intenditur est non facere Sacramentum: & voluntas illa dicto modo explicata, valde longè ab ijs est, quia nusquàm de illa mentio; nihilq́ue magis ab eorum persuasione alienum, quàm ut se decipi suspicentur. In nobis qui- dem dum fidei mysterijs præbemus assensum, minimè locus esse potest restrictioni illi: Nisi
rent, ut nos inviolabili veritati, & ut aliqui for- sitan sint dicto modo se gerentes, quinam illi sint nescimus, unde Baptismi incertitudo re- sultat, & consequenter iterationis necessitas, ubi & verosimilius est generaliter loquendo, quidquid, ut dixi, in speciali de quibusdam sit, neque verò probabilem haberi posse de illius valore conceptum. Tomo 6. Tract. 2. Disput. 2. nu. 82. & 83. ubi sic habet: Petes 2. an baptizati ab hæreticis sint sub conditione rebaptizandi? Respondeo affirmativè, saltem pro ea provincia in qua constat tales hæreti- cos sæpè invalidè baptizare: vel quia intentione, materia, aut forma legitima non utuntur: vel quia uno abluente alter in cathedra formam profert. Ita Sylvius conformiter ad Synodum principalem Me- chliniensem. Vnde miror P. Herincx hîc Disput 6. nu. 44. sine scrupulo dicere: Neque ego scrupulum soleo movere conversis ad sidem, videlicet ut bapti- zati ab hæreticis, rebaptizentur: Cum citat Pasto- rale Mechliniense recognitum anno 1624. In quo titulo de Sacramento Baptismi §. de forma sic legi- tur: & quia nostri temporis hæretici, pro insatiabi- li suo in Ecclesiam odio, Sacramentorum formas plerumque invertunt, materiam contemnunt, aut legitimam intentionem non habent (eo liberius quòd opinione Calvinistica Baptismus fidelium non sit necessarius) meritò Baptismus ab eis collatus de nul- litate suspectus haberi debet. Proinde ab eis bapti- zati, sub conditione rebaptizentur. Quod unicum ipsi sufficere debet ad movendum scrupulum conversis ad fidem, ut baptizati ab hæreticis rebaptizentur, nisi constet, quòd hæretici, à quibus baptizati sunt, circa Baptismum non malè sentiant, nec invalidè baptizasse sint reperti: tunc enim ne quidem sub conditione rebaptizandi sunt, quia de fide est illos validè baptizare posse. Hæc ille. cramentis Quæst. 66. n. 96. ita scribit: Simili ra- ratione quidam olim in Belgio sub conditione rebap- tizabant omnes baptizatos ab hæreticis, quia cre- debant esse dubiũ an ipsi ritè baptizassent. Et ratio Yüklə 19,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|