Avctarii indici tomus quartus
Yüklə 19,02 Mb.
|
|
ras de Angeles y Almas bienaventuradas. En me- dio iba la Magestad de IESV Christo, S. N. y por remate de la Procesion la Virgen santißima su Madre acompañada de todas las santas Virgenes, Martyres, viudas y casadas. El canto que entre<-P>@@ <-P>tanto se oìa, eran alabanzas del Señor, y de sus Santos. Desta manera anduvo la Proceßion en con- torno de la Celestial Ierusalen, que fue un espacio, que no puedo explicar, por representarseme la Ciudad estandidißima, y de casi immensa grande- za, y vino despues à parar al mismo Castillo, en llegando se prostraron todos y adoraron à Dios N. S. dondole gracias per la merced, que les avia hecho por sola su bondad de hazerlos participantes de la gloria, que poseian. El Señor les echò su santißima bendicion, y los Santos y Angeles se fueron cada uno à su lugar y asiento. Juxta hæc & de gloria illius cœlestis Civitatis constat, nec non de il- lius amplitudine, sicut etiam de Sanctorum Sedibus, ubi non solùm de illis dictum, sed etiam de locis, ut appareat loca esse pro Sedi- bus, non quidem, quæ Sedes solas capiant, sed capacissima, ut & palatia dici queant, juxta dicta & dicenda. Aliam jucundissimam narrationem offert post allatam, dum de Festo SS. Trinitatis agens, Angelos suis è locis procedentes indu- cit, & in solemnis supplicationis modum or- natissimos eleganter repræsentat: & tandem circa Virginem ita scribit: Estaba esta gran Señora en otro bellißimo trono, que me parecia tan rico y celestial como el primero (Dei scilicet) solo que no espiraba una oculta Divinidad, un no sè que inefable, que adornaba al otro. Mostrabase esta sobe- rana Reyna tan hermosa, y tan bañada de indecible gloria, que dezia yo entre mi: Quando no ubiera mas bien, que gozar en esta dichosa Patria, si no la vista de esta gloriosißima Señora, aviamos de trabajar infinitos millares de años por gozar de tan incomparable bien. Sic illa, cui toties ad felicem cœlestis illius civitatis lustrationem invitatæ illa ex 4. Esdræ 10. v. 55. & seqq. verbo pos- sunt adaptari: Tu ergo noli timere, neque expa- vescat cor tuum, sed ingredere, & vide splendo- rem, & magnitudinem ædificij, quantùm capax est tibi visus oculorum videre. Et post hæc audies quantum capit auditus aurium tuarum audire. Tu enim beatus es præ multis, & vocatus es apud Altißi- mum sicut & pauci. Ubi si pro Beatus & vocatus, si Beata, & Vocata reponatur, stare id quidem poterit ipsius suffragio Veritatis felicissimam Virginem invitantis. Prædicta autem verba ad civitatem gloriosam pertinere affirmat P. Mar- tinus de Roa in libro de statu gloriæ Cap. 6. Ne- que quia Canonicæ auctoritatis duo libri Es- dræ non sunt, illis est magna, quam meren- tur, detrahenda: ut enim P. Tirinus asseruit, nullus post Canonicos Scriptor illis potest an- te stare, unde & post illos Concilij Tridentini Decreto constituti. Licet enim in Decreto de libris Canonicis duorum illorum librorum mentio nulla extet, ex Præfatione tamen Bi- blica ab eo dispositionem illam derivatam po- test verosimiliter conjectari. Nam & hoc Conciliari providentia dignum est, ne scili- cet libri tales ab Ecclesiæ usu penitus arean- tur: cùm illam ad librorum recognitionem fuisse extensam dignoscamus. tiorum nomine meritò decorandæ videri non inverosimiliter potest futuras æquales in Bea- tis, eisdem scilicet mensuris, quia id videtur<-P> @@0@ @@1@ rò pro diversitate meritorum etiam in illis fu- tura diversitas, dici potest eam quidem non de- futuram in ipsa æqualitate; quia materia ædi- ficij esse pretiosior poterit, ex quo pulchritudo major ob varietatem semper gratam resulta- bit. Ubi supponendum ædificia diaphana & transparentia futura, quia id ad eximiam spe- ctat venustatem. Quod & Apocal. 21. nu. 16. habetur perspicuum: Ipsa verò civitas aurum mundum simile vitro mundo. Sed erunt fortè qui- bus hoc non placeat, nec videatur contra civi- tatis pulchritudinem inæqualitas numerosa, dummodò circa altitudinem non adstruatur excessus, ob ea, quæ dicta §. 13. ubi P. Cor- nelium adduximus pro omnimoda æqualitate pronuntiantem, Antverpiæ exemplo. Sed quia quæ ibi adstruximus, similiora vero apparent, ijs standum, pro varietate verosi- milibus, de quibus nuper, adjectis conjectu- ris. Ad oppositæ sententiæ fundamenta re- sponsio est facilis, D. Gregorius non est apertè contrarius, nec de cœlestis Curiæ locutus mansionibus, sed de quodam alio, quod tunc assurgebat, ædificio minimè rationi consenta- neo. Dionysius Carthusianus unus est licet gravis profectò Doctor, cui possunt plures ex adverso stantes sapientia & probitate insignes objectari. Cùm aliàs sententia ejus id conti- neat, quod nullus est eruditus censor probatu- rus, in Paradiso scilicet terrestri quamdam esse hominum remunerationem, & ita etiam in illo locum posse habere hominum remuneratio- nem, D. Joannes Chrysostomus de necessitate ædificiorum locutus, Proclus de novæ domus ædificatione pro Davide remunerando: & alij, qui de tabernaculis Petri nihil circa præsens negotium speciale. Ratio non urget, quia de necessitate non agitur. In Paradiso, cùm esset hortus, non erant amplæ domus opportunæ. Quod ex Ovidio & Iuvenale additum, ad fa- bulas spectat, semper enim in mundo ædi- ficijs opus fuit, qualiacumque illa extite- rint.
no poterat alicui negotium aliquod facessere, videtur enim parem cum Rituali Pauli V. au- ctoritatem habere à Sanctissimo inquam Pio V. non minùs auctorato: immò & ampliùs, quantò credenda ab Ecclesia proposita sunt firmiùs quàm agenda, roboranda; in ijs opi- nionum usus frequens admittitur, non ita in illis. Sic arguit Vincentius Baronus in Theolo-
contra P. Raynaudum, qui illum ab uno Ordi- nis Prædicatorum confectum asserit, neque excedere auctoritatem privati Doctoris. Quod ulteriùs improbat Auctores producens Leo- nardum Marinum Archiepiscopum Lancinen- sem, Ægidium Foscarium Episcopum Muti- nensem, & Franciscum Forerium Lusitanum, & quidquid illi scribebant communi opera, ad limam Cardinalis Sirleti fuisse revocatum. Sed verò quidquid ille contendat, & usque ad sa- tietatem convitietur, suo non potietur intento. Et quod ad Rituale attinet, quod Choquetius Dominicanus unius privati Doctoris opera<-P>@@ <-P>fuisse confectum ex professo contendit, neque majorem ipsi aliunde auctoritatem concilia- tam, à Nobis explosum in Thesauro Indico Ti-
non in eo auctoritatis gradu consistere, quem citatus prætendit Auctor, communis est Theo- logorum vox, licet clamet ille Concilij Gene- ralis auctoritate scriptum, jussu Pij V. revisum & emendatum, à tota Ecclesia summo applau- su exceptum, tamquàm divinum opus, in quo eruditio cum eloquentia, doctrinæ puritas & sinceritas, cum alijs dotibus certarent. Ex eo enim tantùm habetur, quæ ad fidem spectant, ut talia recipienda, & hoc est quod Conci- lium intendit, ut statuta in ipso doctrinali for- mula disposita fidelibus à suis magistris trade- rentur. Quæ verò ante Concilium sub opinio- ne erant, si uti verosimilia tali formulæ inser- ta, opinionis gradum neutiquàm prætergressa, non enim tres illi viri, Dominicani omnes, condendi novos fidei articulos, etiam lima Cardinalis Sirleti accedente, auctoritatem ha- buerunt. Pro quo, ut alia præteream, unum evidens argumentum exhibebo. In præfato Catechismo omnia verba, quæ pro consecra- tione Calicis in Missali proponuntur, uti ne- cessaria penitus extant, quia in eo illius Aucto- res D. Thomæ sunt sententiam amplexi, 3. p. q. 78. arti. 3. Quod tamen Cardinalis Cajetanus non caussatus oppositam in illius Articuli Commentario tradidit: quam tamen in Ro- mana impressione Pius V. jussit expungi, ut- potè S. Doctori contrariam, ut videri potest apud P. Vasquez Tomo 3. in 3. p. Disput. 197 n. 10. & 32. P. Suarez Tomo 3. in eamdem Disput. 60. Sect. 1. Vers. De quibus. Et alij communi- ter. Licet autem à Pontifice ita dispositum fuerit, Cajetani sententia in sua est probabili- tate relicta, quam P. Vasquez judicat verissi- mam, & est in Scholis communior, & apud Recentiores frequentissima, & ut asserit Tho- mas Hurtadus Tomo 2. variarum resolut. Tract. 13. nu. 388. omnes pro ea sunt ferè Societatis Doctores. Et ait ferè, ob ea, quæ habet. n. 407. ubi affirmat apud se habere tres gravissimos R. R. qui Dominici Soti modum dicendi se- quuntur, quem ipse absolutè judicat D. Thomę menti contrarium, ut scilicet verba prædicta sint, juxta ea, quæ statuit §. 2. de essentia, & non tantùm de integritate. Inter eos autem manuscriptos unum exprimit P. Didacum Deza PP. Suarij & Vasquij, aliorumq́ue gra- vissimorum Doctorum in Academia Complu- tensi Magistrum. Qui tamen per errorem Di- dacus, cùm Alfonsus fuerit, cui errori adjun- ctus alter cit. n. 388. ubi inter Auctores Socie- tatis contra D. Thomam decertantes Pesan- tium annumerat, minimè talem. Illud autem
Rectores enim, & Reverendi ineptè accipien- di, & benignior explicatio errori typographi- co adscribit, ut pro PP. Patribus inquam error præfatus irrepserit: unde ex eo non liquet an omnes illi è Societate fuerint, cùm unum tan- tùm P. Dezam dicat se honoris gratia nomi- nare. Circa quem ita etiam scribit nu. 414. Secundum notandum est, quòd opinio ista Thomi-<-P> @@0@ @@1@ bus manifestè apparet auctorem hunc circa P. Dezam sibi esse contrarium: illum enim pro Soti sententia citaverat, asserentis verba prædicta non tantùm ad ornatum & perfe- ctionem, sed ad integritatem formæ pertine- re: modò autem id, quod vidimus, asseren- tem profert, unde & non debuit, uti saltans extra Societatis chorum, compellari. scribit §. ult. statim in principio, sic enim ibi:
quo sic inferre licet: Ergo ex aliquo instin- ctu Thomistico divino id amplectuntur gra- vissimi illi Magistri, quod est à Pio V. tot titulis, quot Auctor conclamat, expun- ctum. Vel si instinctus talis divinus est, quo- modo aut eo caruit Sanctissimus Pius, aut si habuit, contra illum pronuntiavit? Si Thomisticæ scholæ alumnos minimè Emi- nentissimum voluit Cajetanum sequi, quo- modo illi contra Pontificis mentem obnitun- tur, idq́ue divino agi dicitur instinctu? Quidquid de hoc sit; Catechismo digna non subtrahatur auctoritas: sed neque major quàm sit æquum conferatur. Docti illum confecere Theologi, sed pauci, contra quos possunt pauci alij docti etiam militare. Pos- sunt & plurimi, ut quod circa casum, de quo Nobis sermo, de ædificijs inquam cœlestis civitatis, non debeamus illius auctoritate re- tardari. Ubi etiam dici potest palatia qui- dem negata non fuisse, sed id tantùm asser- tum, pro beatitudine contendentibus non es- se cur de palatijs habenda cura sit, quando etiam si nulla in cælo sint, ipsum cælum pro illis abundè suffecturum. Deinde etsi ampla fuissent negata palatia, quia singulis singu- la attribui non videatur opportunum, man- siones tamen non negatas à Christo promis- sas, dignasq́ue incolis tantis futuras, ex quo non adeò notabilis concertationis materia re- sultabit. @@ De incomparabili Empyrei magnitudine. acta dimensione, quam aliqui cu- riosiùs perscrutati, & utili quidem labore; nam ad Dei intelligendam potentiam mirè confert, & ad excitandos affectus dignos gra- titudine Christiana. P. Franciscus Pavonius Parte 2. Introductionis in sacram doctrinam defi- nit. 2507. solidis fundamentis affirmat firma- mentum ad concavam Empyrei superficiem, seu ad convexam primi mobilis comparatum se habere sicut punctum, quemadmodum se habet terra ad ipsum firmamentum comparata. Adducit illum Hieronymus Vitalis in Lexico Mathematico Verb. Empyreum, ex quo & addit majorem ejus molem concipiendam esse, quàm esset occupatura omnis Angelorum multitudo, si quilibet Angelus in sua se sphęra locaret ex- tra cujusque Angeli sphęram. Ubi sphęræ no- mine cælum est accipiendum ex ijs, quos ipsi movent, juxta communem sententiam. Quan- ta autem Angelorum numerositas sit, solùm per milliones millionum multiplicatos aliqua- tenus percipiendum. Circa quod sic Virgo Di- vam Birgittam allocuta, ut refert ipsa Lib. 4.
Sic Diva Parens. Ubi cùm non dicat decem uni respondere, sed plusquàm decem, magnus in eo adhuc latet excessus, ratione cujus major evadit numerus, quàm sit ille, quẽ P. Izquierdus
deducit, secutus P. Ricciolum, qui in fine Tomi suæ Geographiæ, tradit numerum hominum in fine mundi (si rerum cursus hucusque servatus continuetur) & per quindecim mille annos ejus constiterit duratio, futurum unius millio- nis millionum. Iam ergo Angelorum propor- tione servata quantus futurus sit eorum nume- rus intelligi poterit, si & decuplo excessui id addatur, quod esse addendum Virgo, ut vidi- mus, indicavit. Quia verò ex hominum multi- tudine Prædestinatorum decima tantum futura portio, juxta id, quod ex D. Bernardo refert Duvallius de quatuor Novißimis quæst. 5. arti. 2. sic dicente: In mari Maßiliensi ex decem navibus
Quia inquam decima futura est, juxta illam est sedium cælestium amplitudo simul cum Angelis computanda. Sed modò in eo sumus ut id quod de sphæris pro singulis Angelis di- ctum juxta eorum numerum exigamus: juxta sententiam procedentes de habitatione supra Empyrei superficiem supremam. P. Izquierdus Angelorum simul cum hominibus collectione facta ita scribit: Ex suprema superficie Empyrei, quæ est terminus Vniversi, unicuique respondet (2. 686. 599.) duo milliones. Sexcentæ & octoginta ac sex mille & quingentæ nonaginta novem leucæ<-P> @@0@ @@1@ summa Angelorum & hominum, pars decima hominum juxta dicta secernatur, tot leucæ re- manent, ut magnam profectò sphæram possint integrare. Et sic stat ritè quod ex duobus Au- ctoribus Pavonio & Vitali dicebamus. Quod equidem minus est quàm id, quod modò ex docto Scriptore prolatum, dum sphæris pro Angelis sphæræ pro hominibus adjiciuntur, quæ etsi solæ essent, amplitudinem constitue- rent adeò ingentem, ut vix queat ad humani discursus captum revocari. sint ea, quæ ex diversis Scriptoribus adducit P. Henao Exercitat. 13. Sect. 2. Illud summum ex Patribus Drexelio & Eusebio, magnitudi- nem esse plusquàm decem mille & quatuorde- cim millionum milliarium in longitudine, & in latitudine trium mille & sexcentorum mil- lionum. Quod equidem non consonat ijs, quæ de æqualitate in longitudine & latitudine
nus certè id est, quàm quod nuper positum de spatijs correspondentibus singulis Beatorum, ex quibus incomparabiliter major resultat ma- gnitudo. Ex Cassanæo, si massa plumbi à cęlo Empyreo descenderet, vix in quingentis annis ad terram veniret. Ex P. Cornelio si quis per octo mille annos ascendens à terra pertransiret quotidie centum milliaria, vix perventurum ad concavam Empyrei superficiem. Sed audi majora juxta dicta ex P. Izquierdo sic scriben- te: Ex superius dictis sequitur, si Angelus per dia- metrum Vniversi decurreret, & quotidie iter sex mille & quadringenta leucarum conficeret, in eo transitu ex uno ad aliud extremum mille annos insumpturum. Et si cum eâdem velocitate ejus cir- cumferentiam cursu pervaderet, per qualemcumque illius ex maximis circulum, uno in circuitu tria millia & centum ac quadraginta annorum insume- tur. Sic ille, & quidem ita oportebat ut Deus in spatio quodammodo immenso immensitatis suæ specimen luculentum exhiberet: sicut & æternitatis in statu felicissimo Beatorum. Et cùm magnitudo hæc talis ac tanta sit, quot in eo molimine confecta temporis spatia, quot sunt artis instrumenta adhibita, quis & qualis operarum præmissus apparatus? O verè admirandam divinæ potentiæ majestatem! In
15. v. 52. & non aliàs David Psal. 148. v. 5. Ipse dixit, & facta sunt: ipse mandavit, & creata sunt. Ubi exordium illud: Laudate Dominum de cælis: Laudate eum in excelsis. Ubi de Empyreo peculiaris mentio, quia de cælorum summa celsitudine, ex qua ad inferiores orbes statim descendit. Unde post cælorum excelsitatem eorum incolas ad laudem conditoris invitat di- cens: Laudate eum omnes Angeli ejus: laudate eum omnes virtutes ejus. Pro quo sic Cardinalis Bellarminus: Illud de cælis significat locum ubi Angeli degunt, ut sensus sit, Laudate Dominum de Yüklə 19,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|