www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
19
Dedim… Hadi, hücrə kiçikdir.
Dedi… Düzdür, kiçikdir, amma onların gəlişi ilə genişlənəcək.
Birdən onlar daxil oldular. Necə nurlu surətlər, nə cəlal və əzəmət!
Hər kəs öz mərtəbəsində əyləşdi. Hamıdan irəli Əbülfəzl (ə) və Əli
Əkbər (ə). Hər ikisi böyük bir taxtda oturdular. Lakin onlar döyüş
paltarında idilər. Mən bir zərrə zəhmətsiz, inadsız, düşmənsiz
aləmdə belə bir paltara təəccüb etdim.
Mən, Hadi və onlarla gələnlər ayaq üstə durub onların camal və
cəlalında məhv olmuşduq. Nəzərimi cəlal sahiblərinə dikmişdim.
Əbülfəzl (ə.s) Hadidən soruşdu ki, atamdan keçid sənədi almısanmı?
Ərz etdi, bəli. Bu ayəni buyurdu… “Ey cin və insan tayfası! Əgər
göylərin və yerin ətrafından kənara çıxa bilərsinizsə, çıxın. Siz yalnız
(Allahın əta etdiyi) qüdrət və qüvvətlə çıxa bilərsiniz.”
12
Sonra lütf edib mənə buyurdu… Vilayət sultanı atam, həmin sənəd
isə sənin nicatındır. Müjdə olsun sənə, doğru yolu tutmaqda!
Mən şövq və təşəkkürdən torpağı öpdüm, ayağa qalxdım, belə bir
görüşdən duyduğum sevincdən göz yaşlarım axdı. Yanımda durmuş
Həbib ibni Məzahir pıçıltıyla dedi… Qarşıdakı yolun çətinliklərindən
keçəcəyindən məyus olma. Çünki bu əzəmət sahibləri və onların
məsum ataları səni unutmamışlar. Onların gəlişi atalarının işarəsi ilə
olub. Onların şiələr və dostlara yardımı yalnız işin sonunda olacaq.
İndiki görüş isə yalnız sənin arxayınlığın, şadlığın üçün idi. Zeynəb
(ə.s) da sənə salam göndərdi. Buyurub ki, sənin qardaşımın
ziyarətinə piyada getməyini, bu ziyarətin çətinliklərini, aclığını,
susuzluğunu, yol boyu axıtdığın göz yaşlarını unutmarıq.
Dedim… Mənim və Allahın salamı, rəhməti və bərəkəti sənə və o
Həzrətə olsun!
Soruşdum ki, burada ki döyüş yoxdur, bəs nə üçün ağalar döyüş
paltarındadırlar?
Gördüm Həbibin rəngi dəyişdi, gözləri yaşla doldu və dedi…
Kərbəlada bu iki nəfərin əzm və iradəsi elə bir həddə idi ki, təklikdə
qoşun dəryasını tar-mar edib Cəhənnəmə vasil edə bilərdilər. İlahi
12“Ər-Rəhman” surəsi, ayə 33.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT
Dostları ilə paylaş: |