www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
74
İntizar çəkənin canı ağzında,
And verirəm sənə, yetiş fəryada.
Biz qarışqa, sən də gəl Süleyman ol.
Biz bir quru cisim, yetiş sən can ol.
Mən bu qeyrətli zümzümələrdən ləzzət aldım, iftixar nəzəriylə
mələyə baxdım.
Gəzə-gəzə ordugahdan yüz addım aralı bir təpəyə gəlib çatdıq.
Təpənin üstündən gördük ki, məşriq üfüqləri başdan-başa qara
buludlarla örtülüb. O buludlardan müxtəlif növlü, müxtəlif hərəkətli
bir od oxlar tökülürdü ki, deyərdin, üfüq bir parça alovdur.
Buludlardan gələn qorxunc gurultular qulaqlarımıza çatırdı.
Məlaikənin nəzərləri o qorxunc səhnəyə sataşdı və dedi…
“La hovla və la qüvvətə illa billah.”
Dedim… Orada nə olub?
Dedi… Ora Bərəhut səmasıdır. Nizə, qılınc, xəncər, əmud surətində
ələnən alov oxlar Ali-Mühəmməd düşmənlərinin başına tökülür.
Həqiqətdə isə bunlar möminlərin göndərdiyi lənətlərdir. Əsil ilahi
intiqam isə yerdədir. İşıq saçan qızarmış dəmir kürəyə bənzər yerdə!
Ora alovdan sürünənlər, yırtıcılarla doludur, çaylarından ərinmiş
mis axır.
Biz görürdük ki, həmin ağır oxlar onların birinə dəyib, o birinə
keçirdi. Yerə dəyəndə yenidən göyə qalxır və yenə də neçəsini
parçalayırdı. Bu oxlar qaçmaq istəyənləri təqib edir, ona sancılırdı.
Elə bil, hədəfini tanıyırdı, şüurlu idi.
“Bu dünya həyatı oyun-oyuncaqdan başqa bir şey deyil.”
61
O adamlar ixtiyarsız olaraq, suda sədəfotu oynayan kimi qalxır,
düşür, aramlıq tapmırdılar. Fəryadları qulağımıza it səsi kimi
yetişirdi. Bu mənzərə hamının sevincinə səbəb olmuşdu. Göstəriş
verdim ki, mənim xeymələrimi təpənin üstündə qursunlar. Başqaları
7”Ənkəbut” surəsi, ayə 64.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT
Dostları ilə paylaş: |