AxiRƏt aləMİNƏ SƏyahəT

www.rizvan.net - 

İslam Maarifi Jurnalı

  40 

Bəziləri ölü əti yeyir, bəzilərinin düşdüyü quyulardan kibrit tüstüsü, 

od  şölələri  qalxırdı.  Hadidən  soruşdum  ki,  bu  quyular  kimin 

üçündür? 

Dedi…  Möminləri  məsxərəyə  qoyanlar,  ağız  əyənlər,  qaş-qabaq 

tökənlər üçündür. 

“Vay olsun tənə vurub, eyb tutanlara!”

34

 

Ölü əti yeyən qeybət edənlər, qulağından alov çıxanlar qeybətə qulaq 

asanlar, it, pişik, canavar kimi didişənlər bir-birlərinə qara yaxanlar, 

çöhrəsi saralanlar isə ikiüzlülər, xəbərçilər, yalançılardır. 

Buranın havası şiddətli isti, yandırıcı idi. Saatda bir dəfə Hadidən su 

istəyirdim. O gah bir az su verir, gah da verməyib deyirdi… Qarşıda 

susuz yolumuz çox, ehtiyat suyumuz azdır. Qənaət et! 

Dedim… Nə üçün suyu az götürdün? 

Dedi… Sənin tutumun və istedadın bu qədər idi. 

Dedim… Axı nə üçün mənim tutumum kiçik olsun? 

Dedi…  Özün  kiçik  saxlamısan,  təqva  və  pəhrizkarlıq  suyunu  az 

vermisən,  onu  qurutmusan.  Ona  görə  də  mütləq  qurtuluş  hasil 

olmadı. 

“Həqiqətən möminlər nicat tapmışlar. O kəslər ki, boş və lüzumsuz 

işlərdən uzaq oldular!”

35

 

Sən lüzumsuz işlərdən o qədər də çəkinməmişdin və namazda xaşe, 

diqqətli deyildin. 

“Zərrə  qədər  xeyir  iş  görən  onun  xeyrini,  zərrə  qədər  pis  iş  görən 

onun zərərini görəcəkdir.”

36

 

Qarşıya nəzər sal, nə görürsən? 

Baxdım, üfüqə yaxın alov şölələri ilə yanaşı qara tüstü göyə qalxırdı. 

Meyvə ağacları ilə dolu bağlar od tutub yanırdı. Hadiyə dedim… Bu 

nədir? 

Dedi… Bu bağlar bir möminin təsbih (“sübhanəllah” zikri) və təhlil 

(la ilahə illəllah) zikrlərindən yaranmışdı. İndi o möminin dilindən 

                                                 

34“Huməzə” surəsi, ayə 1. 

35“Möminun” surəsi, ayə 1, 2, 3. 

36“Zilzal” surəsi, ayə 7, 8. 

---

   

AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT