www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
8
QƏBİRDƏ
...gördüm qəbirdə cürbəcür heyvanlar peyda oldular və cənazəyə
hücum etdilər. Cənazəni qəbirdə yerləşdirən adam onlara dəymədi,
onları görmürmüş kimi qəbirdən çıxdı.
Cənazəyə əlaqəm olduğundan qəbrə girdim ki, bu heyvanları bayıra
çıxaram. Lakin onlar çoxalıb, mənə qalib gəldilər. Bir tərəfdən də elə
qorxuya düşmüşdüm ki, bütün bədənim əsirdi. Camaatdan kömək
istədim, amma bir kəs dadıma çatmadı. Hərə öz işinə məşğuldu və
qəbirdəki həngamədən xəbərsizdi.
Qəfildən qəbirdə başqa şəxslər peyda oldular və mənə kömək etdilər.
Heyvanlar qaçdılar. Onların adlarını soruşmaq istəyirdim ki,
dedilər…
“Yaxşı əməllər pis işləri yuyub aparar.”
2
və görünməz oldular...
Bu həngamədən sonra gördüm ki, adamlar qəbri doldurub, məni dar
və qaranlıq qəbirdə qoyublar. İndi isə evlərinə tərəf gedirlər. Hətta
qohumlar, dostlar, gecə-gündüz qulluğunda durduğum arvad-uşaq
da məni tək qoydular. Onların vəfasızlığından, qəbrin qorxu və
dəhşətindən, tənhalıqdan elə qəmləndim ki, az qala bağrım yarıla.
Fövqəl-adə qürbət və dəhşətdə, Allahdan başqalarından əlimi
üzdüyüm halda cənazənin başı üstə oturdum. Qəbir lərzəyə gəlirdi.
Gorun divar və tavanından torpaq tökülürdü. Xüsusilə qəbrin
aşağısında silkələnmə güclü idi. Elə bil bir heyvan oranı yarıb qəbrə
daxil olmaq istəyirdi. Nəhayət, həmin yer yarıldı və gördüm...
Dostları ilə paylaş: |