|
|
səhifə | 42/73 | tarix | 21.06.2018 | ölçüsü | 11,93 Mb. | | #54314 |
| 5- [İbrahimin Tövratdakı Hekayəsiylə Əlaqədar Qiymətləndirmə]
Hekayənin məzmunu, ifadələri arasındakı bir-birini tutmazlıq, mənaları arasındakı
ziddiyyət Quran tərəfindən bu müqəddəs kitabın təhrif edildiyinə
bağlı olaraq ortaya qoyulan tezisi dəstəkləyən ünsürlərdir.
Hekayənin Tövratda izah edilən bu versiyasının ən böyük xüsusiyyəti, son
dərəcə bağlı olmasıdır. Bu bağlılığın ən böyük əlaməti də başlanğıcdakı
mübarizəsini, soydaşlarıyla mübahisə/müzakirələrini, soydaşlarından
böyük əziyyətlər və çətinliklər görməsini laqeyd yanaşmasıdır. Halbuki bu dövr
İbrahim Peyğəmbərin (ə.s) həyatının ən parlaq kesitlerinden
biridir.
Bunun yanında Tövratda Hz. İbrahimin Müqəddəs Kəbəni tikməsi,
buranı etibarlı bir hərəm bölgəsi elan etməsi, həcc ibadətini qanuniləşdirməsi
də laqeydlik edilmişdir. Heç bir din araşdırmaçısı və heç bir ictimai
alim dörd min ildən bəri ayaqda olan bu köhnə müqəddəs məbədin ən/en
böyük ilahi ayələrdən və işarələrdən biri olduğundan şübhə
duy/eşitməz. Bu ayə, bu işarə dünya xalqına Allahı və ayələrini xatırladar,
uzun əsrlərdən bəri haqq mesajın təsirli olmasını təmin edər, onu qoruyar.
Uca Allahın insanlar üçün qurduğu ilk mübarək və aləmlər üçün hidayət
qaynağı olaraq etdiyi evdir Kəbə.
Tövratda izah edilən hekayənin daxilində Kəbənin bina edilişindən
danışılmaması, Tövratı yenidən yazan İsrailli yazarların fərdi ehtiraslarının
bir əks olunmasından başqa bir şey deyil. Qədim Yəhudi çəkə bilməməzliyi
onları Kəbədən danışmamağa yönəltmişdir. Bunun yanında
Hz. İbrahimin Şekem torpaqlarında, sonra Bəydəlin şərqində
və bir də Rəb dağında qurduğu digər sunaklardan bəhs etmişlər.
Sonra hörmətli peyğəmbər İsmayılı təyin etmələrinə baxın: "Oğulun çöl
eşşəyinə bənzər bir adam olacaq. O hər kəsə, hər kəs də ona qarşı
çıxacaq. Qardaşlarının hamısıyla çəkişmə içində yaşayacaq... Uşaq
səhra/çöldə yaşadı və oxçu oldu." Tövratı təhrif edən yazarlar, bu cəhdləriylə
Allahın nurunu söndürməyi istəmişlər. Amma Allah nurunu tamamlayacaq.
470 ........................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
Bir də Hz. İbrahimə, peyğəmbərlik mövqesinə, təqva ruhuna və ərdəmə
yaraşmayan davranışlar yaraşdırmışlar. Tövratda deyilir ki:
"Uca Tanrının kahini olan Şalem Kralı Melkisedek çörək və şərab
gətirdi. Avramı müqəddəs hesab edərək belə dedi. .."1
Bunlardan biri də Tövratda iştirak edən bu ifadədir: Guya Hz. İbrahim Misir
fironunun adamlarına Qucaqlayanın bacıs(n)ı olduğunu söyləmiş
və Qucaqlayadan da bu barədə özünü təsdiqləməsini istəmişdir. İbrahim
ona demiş ki: "Lütfən, 'Onun bacısıyam' da ki sənin xatirin
üçün mənə yaxşı davransınlar, canıma toxunmasınlar." Bir dəfə də
Gərər Kralı Avimelekə onun bacıs(n)ı olduğunu söyləmişdir. Beləcə
bir dəfə firon, bir dəfə də Avimelek onu bərabər/yoldaş olaraq İbrahimdən
al/götürmüşlər. Sonra Tövrat İbrahimin, "O mənim bacım."
şəklindəki sözünü, bir dəfə, "Mənim dində qardaşım."
şəklində, bir dəfə də, "Atamız bir, anamız ayrıdır. Onunla evləndim."
şəklində şərh etdiyini izah edər.
Heç olmasa bu sözlər -Allah dostu İbrahim Peyğəmbəri tənzih ederizİbrahimi
arvadını firon və Avimelek kimilərə evli olduğu halda bərabər/yoldaş olaraq
təqdim ədəbilən və bununla özünə çıxar təmin edən, adı çəkilən iki
adamdan bəzi yaxşılıqlar görən biri olaraq təsvir etməkdədir.(!)
1- Bu izahatı bu şəkildə şərh edənlər olmuşdur: Uca Tanrının kahini Melkisedek,
hekayənin başında işarə edilən Şinar Kralı Amrafeldir. Bu isə Babil krallıq
sülaləsindən birinə mənsub, qoyduğu qanunlarla məşhur olan Hamurabidir. Hamurabinin
krallığı haqqında tarixi dəlillər/sübut edər arasında böyük ixtilaflar vardır. Bu məlumatların
böyük bir qisimi ilə İbrahim Peyğəmbərin yaşadığı dövr olaraq bilinən m. ö.
2000 tarixi arasında qəti bir uyğunlaşma söz mövzusu deyil. İslam əvvəli Ərəb qaynaqlarında
Hamurabinin m. ö. 2232-2287 tarixləri arasında Babildə hökmdar olduğu
izah edilməkdədir. "Dünyanın Ən Köhnə Qanunları" adlı əsərdə Ustad F. Edward,
Hamurabi qanunlarından danışarkən Hamurabinin M. Ö. 2167-2205 tarixləri arasında
hökm etdiyini ifadə edər. "A'lam'uş-Şark vəl-Qərb" adlı kamusta Hamurabinin m. ö.
1686-1728 tarixləri arasında kral olduğundan danışılar. Kitabı Müqəddəs Cəmiyyətində
isə M. Ö. 1920-1975 tarixləri arasında hökm etdiyi ifadə edilər.
Amma bu götürmələrlə ziddiyyət təşkil edən ən böyük dəlil isə, Babil xarabalarında edilən arxeoloji
qazıntılar nəticəs(n)i ortaya çıxan kitabələrdir. Bu kitabələr üzərində Hamurabi qanunları yer/yeyər
al/götürər, Babillilərin bütlərinin adları zikr edilər. Bütün bunlar Hamurabinin bütpərəst
olduğunun ən böyük dəlilidir. Bu səbəbdən onun, Rəbbin kahini olması mümkün deyil.
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................................... 471
Üstəlik Tövrat, bu hadisələrin yaşandığı əsnada, xüsusilə Avimelek hadisəsində
Qucaqlayanın yetmişində və ya ondan yuxarı yaşlara gəlmiş bir qoca arvad
olduğunu ifadə etməkdədir. Lakin qadınlar yaşlandıqlarında
cazibədarlıqlarını və gözəlliklərini itirərlər. Buna qarşılıq krallar, varlıq içində
şişən zorbalar təzə və göz oxşayan gözəlliyə sahib gənc qızlardan
başqasına meyl göstərməzlər.
Tövratda İbrahim və Qucaqlaya ilə əlaqədar olaraq izah edilən və Hz. İbrahimin
şəxsiyyətiylə uyğun gəldirilməsi mümkün olmayan qiymətləndirmələrin bənzərlərini
bəzi rəvayətlərdə də görürük. Məsələn Buxari və Müslim
Səhihlərində Əbu Hüreyrə kanalıyla Peyğəmbərimizin (s. a. a) belə
dediyi rəvayət edilər:
"Hz. İbrahim üç yerdə yalan danışmışdır. Yalanlarından ikisi uca Allah
üçündür. Biri, 'Mən xəstəyəm.' deməsi, bir də, 'Bu böyük büt etmişdir.'
deməsidir. Bir yalanı isə Qucaqlaya ilə əlaqədardır. İbrahim zorba kralların
yurdlarına getmiş və bərabərində də Qucaqlaya ol/tapılırdı. Qucaqlaya qadınların
ən gözəli idi. İbrahim ona dedi ki: 'Bu zorbalar, sənin mənim arvadım
olduğunu bilsələr, səndən ötəri mənə hücum edə bilərlər. Əgər səndən soruşsalar,
mənim bacım olduğunu söylə. Çünki sən dində mənim
qardaşımsan. Çünki yer üzündə məndən və səndən başqa bir Müsəlman
bilmirəm.' Zorbanın ölkəsinə girdiklərində, zorbanın adamlarından
biri Sarayı gördü və gedib zorba krala xəbər verdi ki: 'Sənin ölkənə
bir qadın gəlmiş var. Bu qadın ancaq sənə yaraşar.' Bunun
üzərinə zorba kral onu çağırdı və yanına aldırdı. İbrahim namaza
dayandı. Kral Qucaqlayanın yanına girdiyində ona əlini sürməyə güc çatdıra bilmədi.
Əli şiddətli bir ağrıyla tutuldu. Kral Saraya dedi ki: 'Allaha dua
et/ət, əlimi həll etsin. Sənə heç bir zərər verməyəcəyəm.' Qucaqlaya dua etdi.
Amma kral bir dəfə daha Saraya əl sürmək istədi. Bunun üzərinə ilk iki
tutulmadan daha şiddətli bir ağrıyla tutuldu. 1 Kral dedi ki: 'Allaha
dua et, əlim həll edilsin. Allaha and içərəm ki, sənə bir zərərim
toxunmayacaq.' Qucaqlaya dua etdi, kralın əli həll edildi. Sarayı özünə
gətirən adamı çağırdı və ona, 'Sən mənə bir şeytan gətirdin, bir insan
-------------------------
1- Hədisin nəql edildiyi orijinal nüsxədə bu şəkildə yazılıdır. İfadədə bir aşağılıq olduğu
açıqdır.
472 ......................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
gətirmədin. Onu dərhal torpaqlarımdan çıxar və ona Həcəri də hədiyyə
olaraq ver.' dedi."
"Qucaqlaya oradan ayrılıb getməyə başladı. İbrahim onu görüncə namazdan
ayrıldı və ona, 'Nə oldu?' deyə soruşdu. Qucaqlaya, 'Xeyrdir, Allah günahkar
adamın mənə toxunmasına mane oldu. Bir də mənə bir xidmətçi
hədiyyə etdi.' dedi." Əbu Hüreyrə [yanındakı Ərəblərə xitab olaraq] dedi ki:
"Ey Mau's-Sema'nın (Köhnə dövr Ərəb krallarından birinin adı) oğulları,
işdə ananız bu nökərdir. "1
Buxaridə dəyişik kanallardan Ənəs və Əbu Hüreyrədən, Müslimdə
Əbu Hüreyrə və Huzeyfedən, Əhməd Müsnedində Ənəs və İbni
Abbasdan, Hakim İbni Məsuddan, Taberani Ubade b. Samitdən, İbni
Əbu Şeybe Selmandan, Tirmizi Əbu Hüreyrədən, Əbu Ovanə Huzeyfedən,
o da Əbu Bəkirdən Peyğəmbər əfəndimizin (s. a. a) qiyamət
günü şəfaətlə əlaqədar sözlərini ehtiva edən bir hədis rəvayət edər. Olduqca uzun
olan bu hədisdə, qiyamət günü insanlar sırasıyla bütün
peyğəmbərlərə gedib şəfaət diləyərlər; amma hər peyğəmbər onları
özündən sonrakı peyğəmbərin yanına göndərər. Bu vaxt işlədiyi
səhvlərdən birini irəli sürərək bəhanə bildirər. Deyərkən
peyğəmbərlərin sonuncusu Hz. Məhəmmədin (s. a. a) yanına gəlirlər
və Hz. Məhəmməd (s. a. a) onların istəklərinə cavab verər. İşdə bu hədisin
daxilində deyilir ki: "İnsanlar İbrahimin (ə.s) yanına
xərclər və ondan Allah qatında özləri üçün şəfaətçi olmasını
istəyərlər. İbrahim Peyğəmbər onlara belə deyər: 'Mənim edəcək bir
şeyim yox. Mən üç dəfə yalan danışdım.' 'Mən xəstəyəm.', 'Bu
böyükləri etmişdir.' və arvadına, 'Mənim bacım olduğunu
söylə.' deməsi nəzərdə tutulmuşdur.
Bəzi araşdırmaçıların da vurğuladıqları kimi məntiq hər iki hədisin də məzmununu
təsdiqləmir. Əgər hədislərdə ifadə edilən hadisələrlə əlaqədar sözlərinin
yalan olduğu nəzərdə tutulursa, bunların gerçəkdə yalan olmadıqları
ortadadır. Bunlar tevriye və sanatsal izahatın
nümunələrindəndir. Necə ki bunu Peyğəmbərimizdən köçürülən sözlərdən
anlamaq müm-
------
1- [Səhihi Buxari, c. 4, s. 171; Səhihi Müslim, Nevevi Şərhi, c. 25, s. 123]
2- [Səhihi Buxari, c. 6, s. 106; Səhihi Tirmizi, c. 5, s. 321, h: 3166; Müsnedi Əhməd,
c. 3, s. 244]
Ən'am Surəsi / 74-83 ............................................................................................ 473
kündür. Bir hədisdə Peyğəmbərimizin belə dediyi ifadə edilir: "İbrahim
üç dəfə yalan danışmışdır. Hər üçünü də Allah üçün söyləmişdir."
Bir başqasında da belə buyurduğu rəvayət edilər: "Bu yalanların bütünü,
Allahın dini haqqında edilən mübahisə/müzakirədə deyilmiş və Allahın dini
müdafiə olunmuşdur."
O halda niyə/səbəb qiyamət günüylə əlaqədar hədisdə Hz. İbrahimin
bunları günah saydığı və şəfaət etməmək üçün bunları bəhanə
olaraq irəli sürdüyü ifadə edilsin? Əgər bu son iki hədisdə ifadə edildiyi
kimi hər hansı bir peyğəmbərin Allahın yolunda və ONun dini üçün yalan
söyləməsi caiz isə, İbrahimin bu davranışı onun Allah üçün dözdüyü
çətinliklərdən və ONun üçün bir hasenat sayılmalı deyilmi?
Amma kitabımızın ikinci dərisində ifadə etdiyimiz kimi belə bir davranış
qətiliklə peyğəmbərlik mövqesiylə uyğun gəlməz. Əks halda sözləri
və xəbər verdikləri hadisələr məzmununda etibarsızlıq faktı gündəmə
gəlir.
Qaldı ki, əgər bu kimi sözlərin yalan sayılması və Allah qatında şəfaət
etməyi maneə törətməsi söz mövzusu olsaydı, Hz. İbrahimin, ulduzu, ayı və
günəşi görərkən, "Budur rəbbim!..." "Budur rəbbim!" deməsi daha
çox bu xüsusiyyətə yaraşardı və bunun daha çox Allaha yaxın olmanın
əlaməti olan şəfaəti maneə törədici olması lazım idi.
Uca Allahın bizə köçürdüyü kimi, Hz. İbrahimin, "Ulduzlara bir nəzər saldı,
'Mən xəstəyəm.' dedi." şəklindəki sözünün yalan olduğuna, gerçəklə
uyğun gəlmədiyinə bağlı olaraq ayələrin axışından hər hansı bir ipucu
əldə etmək mümkün deyil. Bəlkə də Hz. İbrahim bir şəkildə xəstə idi;
amma bu xəstəliyi bütləri qırmasına mane olacaq qədər irəliləməmişdi.
Ayrıca soydaşları, "İlahlarımıza bunu sənmi etdin, ey İbrahim?" deyə
özünə soruşduqlarında, verdiyi cavab üçün də eyni şeyi söyləyə bilərik.
Onlar bütlərinin iradəsiz və duyğusuz, cansız varlıqlar olduqlarını bilirdilər.
Necə ki İbrahim Peyğəmbər, "Bəlkə bu böyüyü etmişdir."
dedikdən dərhal sonra, "Onlara problem/sualın əgər danışırlarsa." demişdir.
Bu səbəbdən bunu da yalan saymaq mümkün deyil. Çünki Hz. İbrahim
bunu onları qınamaq üçün, susdurmaq üçün söyləmişdir. Bununla
güdülən məqsəd, qarşı tərəfi düşüncəsinin səhvini etiraf etmək vəziyyətində
buraxmaqdır. Necə ki soydaşları da bunu etiraf etməkdən
başqa çarə tapa bilmirlər və belə deyirlər: "Sən bilərsən ki, bunlar ko-
474 .......................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
nuşmazlar. Yaxşı dedi, siz Allahı buraxıb da sizə heç bir fayda və zərər
verməyən şeylərəmi tapınırsınız? Yuh sizə və Allahdan başqa tapındıqlarınıza."
(Ənbiya, 65-67)
Əgər məqsəd bu üç sözün həqiqətən yalan olduqları isə, bu, açıqca Allahın
kitabına müxalifət mənasını verər. Bunu araşdırmaçıların anlayışına
həvalə edirik. Bundan əvvəl 2 nömrəli qeyddə ifadə etdiyimiz
şəkildə İbrahim Peyğəmbərin Allah qatındakı qulluq mövqesinə, uca
Allahın onu ən gözəl şəkildə tərifləməsinə, ondan təriflə danışmasına
müraciət edə bilərlər.
Anlamıram, obyektiv bir araşdırmaçı, uca Allahın, "Kitabda İbrahimi
an. O doğru şifahi/sözlü bir peyğəmbər idi." (Məryəm, 41) ayəsinin ehtiva etdiyi
təriflərlə, başı sıxışdığında yalana müraciət edən yalançı bir insanı necə
üst-üstə düşdürə bilər? Və ya uca Allah danışarkən haqqı və doğru ifadəyə
barəsində Allahı güdməyən bir insan haqqında necə bu tərif dolu
sözləri söyləmişdir? (Demək ki, İbrahim Peyğəmbər onların yaraşdırmalarından
uzaqdır.)
Ehlibeyt İmamlarından gələn rəvayətlər isə, hekayənin təməli məzmununda
Tövratda izah edilənləri doğrular mahiyyətdədir; lakin bu rəvayətlərdə
İbrahim Peyğəmbər, özünə yaraşdırılan yalan və digər yaraşıqsız
xüsusiyyətlərdən tənzih edilməkdədir. Bu rəvayətlərin ən əhatəlisi
el-Kafidə Əlidən, o da atasından, o da bizim məzhəbimizə mənsub
bəzi alimlərdən, onlar da Sehldən, bütününün İbni Mahbubdan, o da
İbrahim b. Zeyd el-Kerhidən köçürdükləri bu rəvayətdir: İmam Cəfər
Sadiğin (ə.s) belə dediyini eşitdim: "İbrahim (ə.s) Kusar1 kəndində
doğuldu. Atası oranın xalqından idi. İbrahimin anası, Lutun anası,
Qucaqlaya və Varke -bir nüsxədə Rakbe- qardaş idilər; hər ikisi Lahicin qızları idi.
Lahic xəbərdarlıqçı bir peyğəmbər idi, rəsul deyildi."
"İbrahim çat/yetişmə çağında uca Allahın insanların yaradılışlarına əsas
etdiyi fitrət, yaradılış qanunu üzrə hərəkət edirdi. Deyərkən uca Allah
onu dininə yönəltdi və onu seçdi. Lahicin qızı Qucaqlaya ilə evləndi. Qucaqlaya
eyni zamanda xalasının qızı idi. Qucaqlaya böyük bir qoyun sürüsünə, geniş
ərazilərə sahib idi, vəziyyəti yaxşı idi. Qucaqlaya sahib olduğu hər şeyi İbra-
--------------------
1- Kufəyə bağlı bir kənd. el-Cezeridə kəndin adı Kusi şəklində keçər.
Ən'am Surəsi / 74-83 ........................................................................... 475
himin əmrinə verdi. İbrahim bu malları idarə etdi, qoyunları artırdı, əkinləri
çoxaltdı. Belə ki Qusar kəndində ondan daha zəngin kimsə yox idi."
"İbrahim Nemrudun bütlərini qırınca, Nemrut onun bağlanmasını, içinə
atılacağı bir sur edilməsini, orada odunların alovlandırılıb alovlandırılmasını
istədi. Sonra İbrahim yanmaq üzrə bu atəşin içinə atıldı.
Sonra atəş sönənə qədər onu tərk etdilər. Ardından surun
yanına gəldiklərində İbrahimin sapsağlam və bağlarından xilas olmuş
olaraq orada dayandığını gördülər. Bu vəziyyəti Nemruda xəbər
verdilər. O da İbrahimin şəhərdən sürgün edilməsini əmr etdi. Bu vaxt
qoyunlarını və mallarını aparmasına maneə olunmasını istədi. İbrahim
bu barədə onlarla mübahisə et/müzakirə etdi və bunları söylədi: 'Əgər qoyunlarımı və
mallarımı al/götürsəniz, bu vəziyyətdə ölkənizdə keçirdiyim ömürümü mənə
geri verməniz lazımdır.' Beləcə aralarında bir mübahisə/müzakirə başladı. Deyərkən
iddia Nemrudun mühakiməçinə intiqal etdi. Hakim, İbrahimin sahib
olduğu qoyunları və malları onlara verməsinə, onların da İbrahimin
ölkələrində keçirdiyi ömürünü geri vermələrinə hökm etdi. Mühakiməçin bu
qərarı Nemruda xəbər verildi. Bunun üzərinə Nemrut, İbrahimin qoyunları
və mallarıyla birlikdə şəhəri tərk etməsinə icazə vermələrini əmr etdi.
Nemrut dedi ki: 'Əgər sizin ölkənizdə qalsa, dininizi pozar; tanrılarınıza
zərər verər.' Beləcə İbrahimi və Lut Peyğəmbəri ölkələrindən
çıxarıb Şam ətraflarına göndərdilər."
"İbrahim yola çıxdı. Onunla birlikdə Qucaqlaya və Lut da vardı. İbrahim onlara
dedi ki: 'Mən Rəbbimə gedirəm, O mənə doğru yolu göstərəcək.'
İbrahim bu sözləriylə Beyt'ül-Mukaddes'i nəzərdə tuturdu. İbrahim qoyunlarını
və mallarını al/götürdü. Bu vaxt bir də sandıq etdirdi, Sarayı bu
sandığın içinə qoyaraq qapağını möhkəmcə bağladı. Bunu bərabər/yoldaşını qısqandığı
üçün etmişdi. Beləcə yola çıxdı. Nemrudun suverenliyi altındakı torpaqların
xaricinə çıxana qədər getdi. Kıptilerdən Danlağa adı verilən bir
kralın ölkəsinin torpaqlarına girdi. Bu sırada kralın kolleksioneriylə qarşılaşdı.
Kolleksioner sahib olduğu malların vergisini al/götürmək istədi. Sıra sandığa
gəlincə, kolleksioner açmasını istədi. İbrahim ona dedi ki: 'Fərz et
ki, sandıq qızıl və gümüş doludur, istəsən bu şəkildə qəbul et və biz
də sənə vergisini verək.' Kolleksioner israrla sandığın açılmasını istədi.
İbrahimi açmağa məcbur etdilər. Sandıq açılıb Kolleksioner o qədər gözəlliyiylə
476 ....................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 7
Sarayı görüncə belə dedi: 'Bu qadın sənin nəyin olur?' İbrahim
dedi ki: 'O mənim bərabər/yoldaşım və xalamın qızıdır.' Kolleksioner, 'Yaxşı onu nə üçün
bu sandıqda saxlayırsan?' deyə soruşdu. İbrahim bu qarşılığı verdi: 'Onu
bir xaricinin görməsindən qısqanıram.' Kolleksioner dedi ki: Sənin
və onun vəziyyətini krala xəbər vermədikcə səni buraxacaq deyiləm."
"Kolleksioner krala xüsusi bir elçi göndərib, ona vəziyyəti bildirdi. Kral xüsusi
bir elçi göndərərək sandığı yanına gətirmələrini istədi. İbrahim onlara
dedi ki: 'Canım bədənimdən ayrılmadan sandıqdan ayrılmam.' Bunu
krala xəbər verdilər. Bunun üzərinə kral, onunla sandığın birlikdə gətirilməsini
istədi. Beləcə İbrahim, sandıq və digər malları ilə birlikdə
kralın hüzur/dincliyinə aparıldı. Kral ona dedi ki: 'Sandığı aç.' İbrahim ona
bu cavabı verdi: 'Ey kral, orada mənim bərabər/yoldaşım və xalamın qızı var. Mən
sandığın qapağını açmağa qarşılıq sahib olduğum hər şeyi verməyə
hazırım.' Kral İbrahimi sandığı açmağa məcbur etdi. İbrahim də sandığı
açmaq məcburiyyətində qaldı. Kral Sarayı görüncə, ciddiliyi azğınlığını
dayandıra bilmədi. Buna görə əlini Saraya uzatdı. İbrahim qısqandığı üçün
yüzünü hər ikisindən çevirdi və bu duanı etdi: 'Allahım, onun əlinin
Dostları ilə paylaş: |
|
|