Ayətullah Fazil Lənkərani

ƏLAVƏ İZAHAT

"Təthir" ayəsinin sintaktik təhlilində "liyuzhibə" (aradan aparmaq) kəlməsi "yuridu" (istəyir) felinin məfuludur. Ayənin tərcüməsi belə olur: "Allah-Taala siz Əhli-beytdən hər növ çirkinliyi aradan aparamağı istəyir, iradə edir."

"Liyuzhibə" kəlməsinin məful⁵³ olmasının dəlili "yuridu" kəlməsinin başqa ayələrdə bəzən "lam" ilə, bəzən də "ən" ilə gəlməsidir. Məsələn, "Tövbə" surə-sinin 55-ci ayəsində buyurulur:

اِنَّماَ يُرِيدُ اللهُ لِيُعَذِّبَهُمْ فِي الْحَيوَةِ الدُّنْياَ

Həmin surənin 85-ci ayəsində isə buyurulur:

اِنَّماَ يُرِيدُ اللهُ اَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِهاَ فِي الدُّنْيا

Bu iki ayədən məlum olur ki, birinci ayədəki "lam" qayət mənasına deyil, elə ikinci ayədə işlənən "ən" mənasınadır. İkinci ayədə "ən yuəzzibə" kəlməsi də "yuridu" felinin məfuludur (təsirlik halı, tamam-lıq-müt.). Əlbəttə "ən yuəzzibə" kəlməsini məsdərə çevirməliyik "əzabəhum" (yəni yuridullahu əzabəhum).

Quranın başqa surəsində də ("Səff" surəsi, 8-ci ayə) buyurulur:

يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللهِ بِاَفْواَهِهِمْ

"Tövbə" surəsinin 32-ci ayəsində də həmin məna işlənmişdir:

يُرِيدُونَ اَنْ يُطْفِؤُوا نُورَ اللهِ بِاَفْواَهِهِمْ

İbarələrin müxtəlifliyi ("Səff" surəsinin 8-ci ayəsindəki "li yutfiu" və "Tövbə" surəsinin 32-ci ayəsindəki "ən yutfiu" kəlməsi) göstərir ki, "lam" və "ən" hərfləri (şəkilçiləri) bu cür yerlərdə eyni mənada işlənmişlər və "yuridullah" feli üçün məfuldurlar.

Deməli, Allah-Taalanın "Təthir" ayəsindəki iradəsi Əhli-beytin çirkinlikdən uzaq olmasına bağlıdır. Yəni Allah-Taala Əhli-beyt(əleyhimussalam) ilə çirkinliyin arasında böyük fasilə yaradır. Deməli, Allah-Taala Əhli-beytə bir növ inayət edir, onlarla günahın arasında fasilə salır ki, Əhli-beyt(əleyhimussalam) heç vaxt günaha yaxın düşməsinlər.

Allah-Taalanın iradəsi günaha düşməməklə əlaqələn-dirilmir, yalnız günah ilə Əhli-beytin arasında fasi-lə yaradır və məhz həmin fasilə Əhli-beytin paklı-ğına səbəb olur.

Bunun müqabilində də elələri var ki, onlarla günah arasında çox yaxınlıq var. Pis əməllərə adət edənlər bədbəxtçiliyə uğrayırlar. Buna görə də Qurani-Kərim günaha yaxınlaşmağı belə, qadağan edir. Çünki günaha yaxınlaşmaqla günah işin görülməsi arasında heç bir fasilə qalmır. Qurani-Kərim buyurur:

وَ لاَ تَقْرَبُوا الْفَواَحِشَ ماَ ظَهَرَ مِنْهاَ وَ ماَ بَطَنَ