«Bədəvilər «inandıq» deyirlərsə, de ki: «inanmadınız, fəqət müsəlman oldunuz. İman isə qəlblərinizə girmədi».
Bundan sonra isə həmin surənin 15-ci ayəsində buyurulur:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ
«Möminlər o kəslərdir ki, Allaha və Rəsuluna iman gətirmişlər, sonra da bir şübhəyə dalmamışlar. Allah yolunda malları ilə, canları ilə cihad eləmişlər. Onlar doğru sözlü, düz əməlli kimsələrdir». Yəni iman iqrardır, yəqindir və əməldir. Bu dörd ruki, yəni inanmaq, iqrar etmək, yəqin yəni tam şübhəsiz inanc və əməl müsəlmanların fikrincə, islam və imanın təməlidir.
Şiə bu dörd rüknə bir beşinci rükn də artırır ki, bu da imamətə inanmaqdır. Yəni imamət nübuvvət kimi Allah tərəfindən verilən bir mövqeydir, bir məqaqmdır.
وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ
Dostları ilə paylaş: |