ULUSLARARASI ÇALIŞMA ÖRGÜTÜ VE AYRIMCILIK YASAĞI
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Birleşmiş Milletler’in bir uzmanlık örgütüdür. Ekonomik ve sosyal haklar alanında ortaya çıkan ilk uluslararası kuruluştur. Üçlü bir yapısı vardır ve hükümetler, işçi örgütleri ve işveren örgütlerinden oluşur. Bugüne kadar ILO tarafından çeşitli konular çerçevesinde 189 uluslararası sözleşme kabul edilmiştir. Türkiye, 1932 yılından bu yana ILO üyesidir ve sözleşmelerden 52 tanesine taraf olmuş durumdadır.
Ayrımcılık yasağı ile ilgili olarak kabul edilen temel ILO sözleşmesi, 1958 tarihli, 111 No’lu Ayrımcılık (İstihdam ve Meslek) Sözleşmesi’dir. Sözleşme, iş verme, eğitim ve çalışma koşullarının düzenlenmesinde ırk, renk, cinsiyet, din, siyasal görüş, ulusal kimlik ve sosyal köken temelinde ayrımcılık yapılmasının ulusal politikalarla önlenmesi, fırsat ve uygulama alanında eşitliğin geliştirilmesi çağrısında bulunur. Türkiye 111 No’lu Sözleşme’yi 1967 yılında onaylamıştır. Bu sözleşme dışında çeşitli alanlarda ayrımcılığı yasaklayan, Türkiye’nin de taraf olduğu ILO sözleşmelerine bazı örnekler EK II’de sunulmuştur.
ILO’nun denetim mekanizmaları raporlama, şikâyet ve bağımsız uzman komisyonlarının araştırmalarıdır. ILO, “Sözleşme”, “Karar” ve “Tavsiye” adı altında ortaya koyduğu çok sayıda belge ile uluslararası alanda çalışma standartlarının oluşturulması ve dolayısıyla bazı sosyal hakların korunması yönünde çalışmalar yapar.
ILO’nun denetim usullerine dair bilgi aşağıdaki tabloda yer almaktadır:
Dostları ilə paylaş: |