Azərbaycan folklorunun ilkin nəşrləri” seriyası HÜMMƏT ƏLİzadə azərbaycan el əDƏBİyyati
Yüklə 1,73 Mb.
|
| Səkinə xanım:
Qoyun dəgil çodarlara satam mən Dil qanmır ki, qucaqlaşıb yatam mən Ana məni bir nadana verdiniz. Səhər doğan dan yıldızıdı Aşıqların söhbətidi, sazıdı O da mənim kimi cavan qızdı Ana məni bir nadana verdiniz.
Bülbül nə çəksə gül də xar olmaz İbrahimnən Səkinəyə yar olmaz Ana məni bir nadana verdiniz. Sinəyi-tarnan dediyi kimi dilnən də anasına nağıl etdi. Anası qızından əcayib əhvalatı eşidib, oradan şahın yanına gəldi. Səkinənin başına gələn əhvalatı ona söylədi. Şah höküm edib yəhudini hüzurə getirdi. Bu əhvalatı ondan xəbər aldı. Şəmun yəhudi hilə yolu ilə ərz etdi: – Şah sağ olsun, mənim məşhur elim var. Orada toy edib qızın əlini oğlanın əlinə tapşırmasam oğlan yaxın getməz. Çünki bizim eldə adət dəgil. Oğlan öz elində dost aşına yanına gedəndə: – “Buna bax, Dağıstan tək mahaldan bir dul arvad götürüb”. Şah yəhudinin bu hiləgərliginə allanıb, örətini hüzura çağırıb, bu vəxtə kimi İbrahimin qıza yaxın getmədiyinin səbəbini ona söylədi və ona tapşırdı ki, bu əhvalatı Səkinəyə söyləsin. Arvad qızın yanına gedib, əhvalatı ona nağıl etdi. Səkinə xanım Şəmun yəhudinin bu hiləsinə inanırdı. O yandan Şəmun yəhudi bu hilədən istifadə edib, səfərə çıxmağa izin aldı. Şah izin verdi. Qızını zərrin kecavədə bərqərar edib, qul-qaravaş ilə Şəmun yəhudiyə tapşırdı. Şəmun yəhudi zərrin kecavənin o biri tərəfinə də İbrahimi qoyub, Şah və əhl-şəhər ilə halallaşıb qul, qaravaş və sariban əhli ilə yola düşdülər. Mənzil-bə-mənzil gedirdilər. Şəmun yəhudi İbrahimi həlak etmək üçün çarə yolu arayırdı. Bir dərədən gedəndə o bi insaf kecavənin İbrahim olan tayını kəsib haman dərəyə atdı. Səkinə bunu görüb, yəhudiyə hərçi yalvardı mümkün olmadı. Axırda kecavədən düşüb İbrahimin yanında qalmaq istədi. Əmma yəhudi qoymadı. And olsun baban Hüseyn şahın tac təxtinə hərgah bir də İbrahimin adın çəksən səni qılınc ilə iki parça edəcəyəm. Çünkü mən səni özümdən ötrü gətirmişəm. Səkinə o məlundən bu sözü eşidib, qorxudan dinməz, söyləməz kecavədə əgləşdi. Saribanlar qəfləni sürüb, bir müddətdən sonra Mısır şəhərinə yetişdilər. Şəmun yəhudi öz-özünə fikirləşib, “Yəqin ki, bir az vəxtdə tək İbrahim də buraya gələr. Gərək mən qabaqca Mısırın xanına hilə yolu ilə anlatım ki, İbrahim mənim nişanlım Səkinə xanımı yoldan çıxardıb, özünə arvad etmək istəyir. Şəmun yəhudi bu fikirdən sonra qız ilə bərabər Mısır xanının yanına gedib o hiləgər bu fikrini ona söylədi. Mısır xanı Səkinə xanımı dindirməyib hərəmxanəyə göndərdi. Yəhudiyə də: – Qoy İbrahim gəlsin, hərgah işi belə olsa onu öldürəcəgəm – dedi. Bunlar xanın hüzurunda qalsın. Gəl sana İbrahimdən xəbər verim. – O cavan haman məkanda bir qədər fikirdən sonra: – Bu heç namusdan degil ki, sənin adına kəbin olsun, onu başqası aparsın. Ya gərək öləm, ya inki Səkinə xanımın visalına yetişəm. Bu fikirdən sonra oradan yola düşüb, qatırın izi ilə gəlib, Mısıra yetişdi. Mısır xanının qəsrinin qabağından keçəndə Şəmun yəhudi onu görüb: – Aman xan qoyma getdi. Budur mənim arvadımı əlimdən almaq istəyən cavan. Xan yəhudidən bu sözü eşidib, İbrahimi hüzurə çağırdı. İbrahim xanın hüzuruna gəldi. Xan işdən xəbərdar olmadığından buyurdu: – Ey haramzada, xalqın arvadından nə istəyirsən. Şahzada müqəssir dəgil idi. Acığı dutub, xana nalayıq söylədi. Xan bunun halindən daha da qəzəblənub cəlladə fərman verdi ki, boynunu vursun. Cəllad İbrahimin boynunu vurmaq istəyirdi ki, Səkinə xanım ayaqlarına döşənib ərz etdi: – Xan sağ olsun, bu cavanı hələ öldürmə. Onun barəsində mən bir az danışım. Xan bu sözü eşidib, İbrahimin boynunu vurdurmadı. Səkinəyə izin verdi ki, istədiyi sözü söyləsin. Səkinə xanımın sinəyi tarnan görərək Hüseyn xana:
Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|