Azərbaycan folklorunun ilkin nəşrləri” seriyası HÜMMƏT ƏLİzadə azərbaycan el əDƏBİyyati
Yüklə 1,73 Mb.
|
| Tahir Mirzə:
Tayım tuşum yığışıblar yanıma Təqsirim yox bi günaham xan əmi! Zalım molla nə susayıb qanıma Təqsirim yox bi günaham xan əmi. Xan Tahir oxuduğu zaman gördü bununla bir yerdə oxuyan məktəb uşaqları da şaha iltimasa gəliblər. Aldı dübarə: Dərya qırağında olar adalar Gönül dost yoluna salıb cadalar Məktəb uşaqları mollazadalar Onlar da iltimasa gəlib xan əmi! Şah buyurdu: – Oğul! Qorxma səni bağışlayacağam, dalısını söylə görüm. Xan Tahir gördü öz məşuqəsi Zöhrə həmin iltimasa gələn şəxslərin içində durub əlində olan zəhəri hazır saxlayıb hansı vədə atası Tahiri öldürtsə onda bu zəhəri içib həlak olsun. Tahirin dərdi cuşə gəlib aldı sözünün axır bəndini: Gözəl kəklik kimi səsə gəlibdi Telləri sərində əsə gəlibdi Zöhrə kimi xoş zəbanim xan əmi! Tahir Mirzə Zöhrə adını deyəndə Hətəmsultan qəzəb-alud olub dedi: – Camaat! Məni qınayırsınız, görürsünüzmü nə danışır? – Şah sağ olsun! Tahiri öz torpağından sürgün et. Yoxsa ilac olmaz. Çünkü bu məşuqəsindən əl götürməyəcək. Camaatın sözünə görə şah höküm etdi qulları ilə barabar Tahiri özgə bir məmləkətə dörd nəfər cəllad sürgün üçün aparıb orada qullarını və özünü öldürüb qanlı köynəyini gətirsinlər. Şahın fərmayışına görə cəlladlar Tahiri və qullarını qolu bağlı aparmağa məşğul oldular. Bu əsnada Zöhrəyə xəbər verdilər: – Ay baxtı qara! Atan Tahiri sürgün etdirir. Biçarə Zöhrənin eli öz aşığından çıxıb Tahirin yanmış otağının yanına gəlib başındakı qırx incə qıza bu dillər ilə söyləyir:
Qızlar-qızlar gəlin sizə söyləyim Yarın bu getməyi yadına düşdü Gizlin dərdimi sizə bəyan diləyim Vətəni tərk etməyi yadıma düşdü. Axşam-sabah gəlib məni bəllərdi Özü gəlməsə də qasid yollardı Yar mənə qasid yolladğı yadıma düşdü.
Çarhevzdən su səpdiyi üzümə Yarın su səpməyi yadıma düşdü. Qızlar Zöhrəyə təsəlli verib öz xanasına apardılar. Zöhrə balkondan əmisi oğlunun xarab olmuş imarətlərinə baxıb dərdi cuşə gəldi. Bu dillər ilə sözə başladı.
İmarətlər sizdən xəbər alayım Səndə gəzən xanlar xanı necə oldu? Səndə gəzən xanlar xanı necə oldu?
Hanı bə söhbətin, hanı bə sazın Necə oldu ördəyin, necə oldu qazın Səndə gəzən xanlar xanı necə oldu? Zöhrə çəkər dərdi, ahı və zarı Getməz gönlünün heç zaman qübarı Söylə görüm neylədin bəs xan Tahiri Səndə gəzən xanlar xanı necə oldu? Qızlar gördülər Zöhrə çox ahı-zar edir. Hərəsi bir tərəfdən ona dildarlıq verdilər. Zöhrə ahı-zar içində aşığının yolun gözləməkdə olsun sizə Tahirdən xəbər verim. Qaramanlı şəhərindən cəlladlar Tahiri və qullarını o qədər apardılar ki, axırda İran ilə Osmanlının sərhədindəki sər çeşmənin kənarında öldürmək istədilər. Bu zaman biçarə Tahir cəlladlara yalvara-yalvara dedi: – Aman cəlladlar! Ağanın yanında nökəri öldürmək yaxşı deyil, əvvəl məni öldürün, sonra qulları. Tahir baxdı ki, cəlladlar qulaq asmır. Sazı sinəsinə baxıb sözə başladı.
Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|