| Aldı Zöhrə:
Qanlı dərya nə axırsan selabdan
Aqubanda sən umanə gedərsən
Əmanətdur qərq eləmə sandığım
Tapşırıram səlimana gedərsən.
Payız olar bağlar tökər xəzəli
Boynun sınsın səvməyə idin əzəli
Yaxşı olar Şəki Şirvan gözəli
Ya Şəkiyə, ya Şirvana gedərsən.
Mən Zöhrəyəm günüm döndü ah vaya
Cavan ikən qədimi döndərdin yaya
Aldım cəlladlardan atdım dəryaya
Tapşırıram Səlimanə gedirsən.
Zöhrə sözünü tamam edib gülündən ayrılmış bülbül kimi məlul müşkül evə qayıtdı.
Tahir Mirzənin sandığı dərya üzərində ləpələnə-ləpələnə gədirdi. Sandıq bir zaman bu qərar ilə getdi. Axırda Çin vilayətinə çatdı. Orada dərya moc verib sandığı qırağa çıxartdı.
Haradansa Çin padşahının qızı Banı xanım qırx incə qız dərya kənarına seyrə çıxmışdır. Uzaqdan sandığı görüb oraya gəldi. Bir tör Tahir Mirzənin sandığını açıb gördü: bir xətt-halı, bənəfşə kibi cavan huşə gedib. Banı xanım o cavanı yuxudan oyatmaq üçün sözə başladı:
Dostları ilə paylaş: | 
