Azərbaycan folklorunun ilkin nəşrləri” seriyası HÜMMƏT ƏLİzadə azərbaycan el əDƏBİyyati

Şahzada İbrahim:

Necə gəldim mən biçara nəzərə

Gün-gündən canım düşdü azara

Mən bülbül, sən gül yalvarma xara

Nazlı yarım sən əğyara yalvarma.
Hurinnisa:

Nə iş idi sən elədin irada

Sən qoymadın bir yetişək murada

İnsaf et məni salma ah fəryada

Aman yəhudi gəl aparma yarımı.
Şahzada İbrahim:

İbrahiməm oxuduğumu yazaram

Hamı bilsin şirin candan bezaram

Asdan deyib, diyar-diyar gəzərəm

Aman gözəl, sən əğyara yalvarma.

Hurinnisa:

Yəhudi görüm təz lal olsun dilin

Hər tərəfə bağlansın sənin yolun

Hurinnisa deyər açılmasın gülün

Aman yəhudi gəl aparma yarımı.

Sözləri tamama yetişdi. Hurinnisa nə qədər yalvardı, zalım yə­­­­hudi insafa gəlib, vermədi. Hurinnisa bu işin atasından gizlin ol­­­mağına görə bir yana xəbər edib zor ilə İbrahimi Şəmun yəhu­di­nin əlindən ala bilmədi. Axırda əlacsız qalıb:

─ Ey yəhudi, səni and verirəm peşdən al əbaya və yüz igir­mi dört min peyğəmbərə indi ki, İbrahimi mana vermədin lamahala san­dığdan çıxar bir beş kəlmə danışıb ayrılaq. Yəhudi razı olub İb­­ra­himi sandığdan çıxardı. İki yar vəfadar biri-birini ağuşa çəkib ağlaya-ağlaya görək nə deyirlər:

Hurinnisa:

Başına döndügüm, qurban olduğum,

Sən gedərsən Dağıstana İbrahim,

Alışıb, oduna biryan olduğum

Sən gedərsən Dağıstana İbrahim.