Tahir Mirzə:
Belə gözəl doğub hansı analar
Dağılsın dölətlər məktəbxanalar
Göllərdə devr edər gözəl sonalar
Nədən hamı gəldi Zöhrəm gəlmədi?
Mən bilirəm atası onu döyübdü
Molla gəlib yaman sözlər deyibdi
Ağlamağı əlif qəddim əyibdi
Nədən hamı gəldi Zöhrəm gəlmədi?
Açılanda güllər, baharlar, yazlar
Ağlayan Tahirin sümüyü sızlar
Sizə qurban olum xırdaca qızlar
Nədən hamı gəldi Zöhrəm gəlmədi?
Bağçasında gəzər o güllər ilə
Zöhrə söz söyləyər bu dillər ilə
Gedib iltimasa unus ellər ilə
Nədən hamı gəldi Zöhrəm gəlmədi?
Eşidib, bilənlər əhvalatı Tahirə söylədilər. Xan Tahir pəşiman olub evlərinə ata-anasının yanına gəldi. Anası Tahirdən soruşdu:
– Oğlum! Nə üçün məlulsan?
– Ana! Zöhrə yarım dərsə gəlməyib, onun üçün məyusam.
– Nə səbəbə gəlməyib?
– Molla gedib Hətəmsultana yaman qandırıb. Yəni, Zöhrə dərs oxumur, ancaq Tahir ilə əşqbazlığa məşğul olur.
Bu əhvalatı Tahirin atası da eşitdi. Qardaşının yanına elçiliyə adam göndərdi:
– Ya mənim gəlinimi ver və ya qoy məktəbə gətsin – deyə ismarladı.
Hətəmsultan qızının məktəbə getməsinə razı olmadı, amma ərə getməyə razı oldu. Qızın anası şaha minnət edib bu dəfə qızın məktəbə getməsinə izin aldı. Amma bu şərt ilə ki ayrı hücrədə oxusunlar. Səhər hər iki aşıq və məşuq öz hücrələrində məşğul ikən qəfildən Tahirin könlü öz məşuqəsini istədi. Qız ayrı hücrədə oxuduğuna görə onu görə bilmədi. Ona görə onları biri-birindən ayrı salan zalım mollaya qarğayır:
Dostları ilə paylaş: |