| Şahzada Qasım:
Açaydım düymələrin bəndini
Əməydim ləblərin qəndini
Sən bilirsən kəcavənin fəndini
Endir, kəcavədən yarı görəyim.
Açaydım düymələrin arasın
Görsədəydim eşq odunun yarasın
Aman sarvan sən bilirsən çarasın
Endir, kəcavədən yarı görəyim.
Şahzada Qasım baxdı ki, sarvan əgləməyir, aldı dübarə:
Kəcavə dinləndi yoxuş başına
Didələrim doldu qanlı yaşınan
Əqlə sarvan qoy dolanım başına
Endir, kəcavədən yarı görəyim.
Mən Qasımam, yollar üstə duraram
Gah ağlaram, gah boynumu buraram,
Endirməsən, sənə bir ox vuraram,
Endir, kəcavədən, yarı görəyim.
Söz tamama yetişdi. Sarvan kəcavəni buraxıb qaçmaq istəyirdi. Əsmayil Pəri dedi: Sarvan! Qorxma, kəcavəni əylə. Sarvan kəcavəni əylədi. Əsmayıl Pəri üzündən yeddi dənə rübəndini atdı, şahzada Qasım nə gördü: On dört gecəlik ay kibi bir qədər baş verdi, o özünü saxlayamayıb bihuş oldu. Bu vədə xanım dedi: Sarvan, di sür kəcavəni gedək!
– Xanım, başına dönüm, bu oğlana nə etdin ki, belə bihuş düşdü.
– Gözəllik oxundan bir dənəsini sinəsinə vurdum. Bunlar Hində tərəf getməkdə olsun, gəl sənə şahzada Qasımın yeddi yüz atlısından və vəzirindən xəbər verim. Biçarə vəzir şahın qorxusundan qoşun ilə bərabər qırx gün Qasımı gəzdi. Tapa bilmədi. Qırx birinci günü gəzdiyi yerdən şahzada Qasım bihuş düşdüyü yerə yetişdi. Qasımı bidar edib soruşdu:
– Oğul, sənə nə olub, belə hala düşübsən?
– Vəzir! Dil ilə deyə bilmərəm, qulaq as, saz ilə deyim.
Dostları ilə paylaş: | 
