Şahzada Bəhram:
Baba gecə-gündüz bu odlara yanaram mən
Nejə dönüm əyri telli sonamnan
İxtiyar alaram mən də anamnan
İzn versən qayıtmaram bu yoldan.
Ata, ana dərdin balasına söylər
Ağlar, ağlar sakit olar neyliyər
Axır anadıkı mənə, südün halal eyliyər
İzn versən qayıtmaram bu yoldan.
Bəhram diyər xoş yaradıb yaradan
Yatan vaxtda qəmli könlün oyadan
Analar da heç də keçməz baladan
İzn versən qayıtmaram bu yoldan.
– Babacan, amandı, mənə izn ver gedim. Ya gərək öləm və yainki öz məşuqəmi gətirəm.
– Ey nur didəm get anayın yanına, o sənin çox zəhmətini çəkibdi hərgah o izn versə onda mən də izn verib yola salaram. Şahzada Bəhram “bə çəşm” deyib anasının hizurinə varid oldu.
Gül Çöhrə xanım qolunu oğlunun boynuna salub üzünnən, gözünnən öpüb soruşdu: – “Oğul bu neçə gündə sən haradaydın? Heç mənim yanıma gəlmirdin”.
– Anayı-mehriban, şikar əzm qılmışdım.
– “Oğul, şikarın da mübarək olsun, gəl əyləş, görüm nə təhər şikar əzm qıldın və nə kimi igitdiklər gördün?”
– Ey ana dilnən yox, saznan şikar əhvalatını sənə tamamilə bəyan edərəm.
Dostları ilə paylaş: |