Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

28. ALLAH DƏVƏNƏ BƏRƏKƏT VERSİN
Kənt camahatı hamı il urzaların yığıflar, kasıbınkı qalır axıra. Bir ağıllı adam deyir ki, bizim peyğəmbər çox insaflıdı. Get sənə bir yük heyvanı versin, sən də qutar da. Hər kəs özünü düşünür, sənin dərdinə kimdi qalan. Amma peyğəmbər Allahın rəsuludu, get denən.

Bu kasıb gedir peyğəmbər əleyhsalamnan görüşə. Gəlillər. Deyir, görüşmağ isdiyirəm. Bunu görüşdurmağa aparanda görür ki, peyğəmbər əleyhsalam bir qotur dəvəni öz əliynən yağlıyır. Bunun içinnən keçir ki, bu qotur dəvəni yağlıyan mana nə verər? Axı pey­ğəm­bər sirri-qafildi, kimin içinnən nə keçir ona agahdı. Pey­ğəmbər soruşur ki, eşidirəm. Deyir ki, ya peyğəmbər, elə görüşdüm bəsim­di, heş nə demiyəjəm. Deyir, yox, yox, de. İndi bu vəzyətə görə isdəmir deyə, bu da bildiyinə görə isdiyir deyə. Deyir:

– Ya peyğəmbər, vəzyət belə idi, onun səbəbinə gəldim. Səni də bu vəzyətdə gördüm, vallah, onçün demağ isdəmirəm.

Deyir:

– Yox, yox, adam gələndə deyər. Gəlmisən peyğəmbərə sö­zünü deyəsən. Niyə demiyəsən?

Çağırır:

• 
  Salman, Salman.
  

Hay verir. Deyir:

– Salman, bir irahat, yumuşax dəvə gətir.

Yəni dil bilən, yatmağı, qalxmağı başa düşən da. Da hirsdi yox. Salman bir dəvə gətirir. Bu kasıb baxır ki, heş qardaş qardaşa bunu verməz. Ovsarı Salman kasıba uzadanda deyir:

– Ya peyğəmbər, Allah malına min bərəkət versin.

Peyğəmbər çağırır:

• 
  Salman, get bir dəvə də gətir, o bunnan da irahat olsun.
  

Salman gedir bir dəvə də gətirir. Naxarta eliyir bu kasıb dəvənin ovsarınnan yapışmır. Deyir:

– Ya peyğəmbər, mən aparram, işimi qutaranda dəvəni gətirif verəjəyəm. Başıma bir iş gələ, axı mənim mağdurum yoxdu ki, iki dəvənin haqqını ödüyəm. Bu bəsdi.

Deyir:

• 
  Yox, yox. Götür.
  

Ovsarı tutanda kasıb deyir ki, ya peyğəmbər, Allah malına min əvəz versin. Bayax bərəkət isdiyif, indi əvəz isdiyir. Deyir:

• 
  Salman, Salman, get bir dəvə də gətir, o bunnardan da irahat olsun.
  

Gedir dəvəni gətirir. Görür axır gələn bu ikisinnən həm gözəl, həm də irahatdı. Dəvənin ikisinin də ovsarın kasıb boşduyur ki, ya peyğəmbər, başıma bir iş gəlsə, mən ödüyə bilmərəm. Biri bəs idi. Deyir ki, ay kişi, gəl bəri. Bilirsən niyə verdim? Deyir, bu tərəfdəki topa dəvəni görürsən? Okqədər sidq ürəknən dedin ki, Allah-taala mənim dəvələrimə qarışdırmax üçün qeybinnən bir heylə dəvə gətirif ora. O ki dedin min əvəz versin, bax onun da əvəzi odur. Bu dəvənin ovsarın tutmamısan, söz deməmisən, hələ onun əvəzi gəl­miyif. Gör sənin Allah xətrini nəkqədər isdiyir ki, sən ikisin apa­rırsan, Allah hər birinə yüz dəvə əvəz verif, bərəkət verif. Sənin sıd­qın Allah yanında eşidilif. Götür, götür. O ikisin əvəzin al­mışam, bu biri də halal-xoşun olsun. Get işini gör.

İndi bu dəvələri gətirəndə hər devrin şeytanı var. O deyif ki, sən öl, gör bu peyğəmbərə nə vəd verif ki, dəvələri buna verif. Bu yalannan kasıfdı, bijdih eliyir, bəlkə haqqın verif. Hərə bir söz de­yir. İşin qutarannan sora görüllər qaytarmadı axı. Deyir, niyə qay­­­­­­tar­­madın? Deyir, peyğəmbər əleyhsalam onu mana bağışlıyıf Allah xatirinə. Soruşan oluf ki, indi getsək, bizə də bağışlayar. Deyir, onu bir Allah bilir, bir də peyğəmbər bilir. Odey peyğəmbər ordadı, Allah da onun yanındadı.

İndi qaqa, bismillahnan, əlhəmdullahnan, haknan oturuf-du­randa Allahın bəndəsi naümüd olmaz.