19. MAŞIN TAYANI YEYİR
Kamallılar qışda Bərdədə olullar, yazda da gedillər dağa. İndi bizim öz şoferimizdən biri ürcahlarına36 çıxır. Deyir ki, qardaş, Bərdədən bizim yükü Kamallıya neçəyə apararsan? Məsələn, deyir, atmış maata. Deyillər, sən üş-dört şofer tap gətir, amma sən demə mən hakqımı almışam. Sənin hakqını burda verəjıx. Orda neyliyəjıx sənin nə işinə qalıf. Bu da gəlif deyir ki, köş var, gedək, puluynandı da. Soruşullar neçiyə danışdın? Deyir, ə, orda verəjəhlər. Mən danışmadım, siz danışın. Onnar da deyir, ədə, sən danışmadın biz nə danışax? Sənə nə verəllər, bizə də onnan.
Xülas, belə-belə gedif çıxıllar Kamallıya. Kalxozun ot tayaları olur. İndi bular cərgəynən maşını sürdürür burnun söyküyür tayaya. Kamallılar deyir ki, qoy maşın burda dursun. Yağıf yorğan-döşək isdanıf, buları tayanın üsdünə sərək, yer palçıxdı. Da divar ola, çəpər ola üsdə atalar, heylə şey yoxdu. Bunnar maşını ot tayasına söyküyüllər, başdıyıllar yükü boşatmağa. Boşaldıf qutarannan sora görüllər bir nəfər ayannan əli ağaşdı gəlir. Kürtcə danışır deyə şoferrər başa düşmür. Deyir, ə, nolufdu, neylamışığ? Deyir, sən başa düşmürsən, o da başa düşmür. Deyir, maşını dirəmisən tayanı yedi qutardı. İndi bu pul alan qaçır, bunnar da düşüf bunun dalına qaçır. Bir az bayna gəlillər. Deyir, neynədin ə? Deyir, ə, bunnarın başı işdəmir, maşın ot yeyər? Deyir, görmüyüf da, elə bilir maşın ot yeyir.
Dostları ilə paylaş: |
