22. MƏŞƏDİ KİŞİNİN LƏTİFƏLƏRİ
I mətn
Verdiyev Səyyaf vardı. Bu da bizə uçastok gəlmişmiş. Maşınnan gedəndə şofer deyif ki, bu eşşəhli gedən Məşədi kişidi. Bu da dəyirmannan gəlirdi. Deyir:
– Siqnal ver o dayansın, onu doluyajam.
Kişi də yolun ortasıynan gedir. Siqnal verəndə, üzdən irağ, bu eşşək çıxır yolun qırağına, amma bu kişi çıxmır. Səyyaf deyir ki, nə yaxşı oldu. Maşını saxlıyır. Deyir:
– Ə kişi, siqnal verirəm, ulax çıxır, sən çıxmırsan.
Deyir:
– Başına dönüm, o sənin kimi savatdıdı, mən nə bilim sən nəyə siqnal verirsən.
Ordan qayıdıf, daa kəndə getmiyif.
II mətn
Rəhmətə gedənə yaxın Kəlbəcərdə avtobazanın müdiri Ələsgər məəllim gəlif buna dəyməyə. Gəlir deyir:
– Ə, Ələsgər məəllim, nə yaxşı gəldin. Sən öl, səni yaman arzuluyurdum.
Deyif ki, Məşədi kişi, işim o qədər çoxudu, ona görə gej gəldim. Məni bağışda.
Deyir:
– Allah bağışdasın, amma sənnən bir xayiş eliyəjəm. Mən ölüm, mənim xayişimi qəbul elə.
Deyif ki, a kişi, kimi deyirsən işə qoyum, nətər deyirsən onu eliyim. Deyir:
– İşin-zadın lazım deyil mana. Azreyil indi mataskiletnən gəzir, birdən gələr ona benzin verərsən ha. Əlimdən qutarmazsan.
Dostları ilə paylaş: |
