Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

38. HƏZRƏT ƏLİ HAQQINDA DİGƏR MƏTNLƏR
I mətn

Cənab Əli Basarkeçər dağını qılıncıynan vuruf, dağı yarıf ordan keçif gəlif. Ona görə 1941-1945-də hər yer aj qalanda bir Bey­lə­qan­nan çörək qutarmadı (peyğəmbərin surfası oraya açıl­mış­dı), bir də Ba­sarkeçərdən. Basarkeçərdən gedif taxıl gətirif yeyərdih ajdıx ili.
II mətn

Həzrət Əli Dəcləmi, ya Fəratmı çayının yanında durur, deyir siz mənim ağlımnan yox, qolumnan istifadə etdiniz. Mənim ağlım­nan istifadə etsəydiniz, mən bu çaynan dünyanı nura qərq eliyərdim.
III mətn

Müharibə olur, bərk vuruşma gedir. Gavurlar Xeybər qalasına yığışıllar. Əli Xeybər qalasıın qapısını kəsir, deyir, burdan bir adam çıxmasın. Bunnarı qırır. Üzdən irax, bir qancıx balasın ağzına alır Xeybər qalasınnan çıxır. Əli deyir, burdan heş kim çıxmadı ki? Deyillər yox, heş kim çıxmadı. Amma bir qancığ ağzında balası çıxdı. Deyir:

– Vay dad, biz adam qırmamışıx, elə gavırlar öz yerindədi.
IV mətn

Həzrət Əli getmişmiş ova. Gedir ki, bir cüyür balasın əmiz­dirir. Cüyürü vurmur, çıxır gəlir. Sora başqa ovçular bu cüyürü vu­rullar. Görür ki, bunun balaları yetim qalıf. Ona çox heyfsilənir. Onnan sora ov mövsümünü o yaradıf ki, bala vaxdı heş kəs ova güllə atmasın.