6. BƏDNƏZƏR ADAMLAR HAQQINDA
Yerə bir az qar yağıf. Maşınnan getmişik ot gətirməyə. Getdik, həmən kişi (Ovçuluqla bağlı xatirələrdə (II mətn) haqqında bəhs olunan şəxs – top.) gəldi. Bunun ayağında da bir qaloş vardı. Ayağın qaldırdı maşının təkərinə qoydu, belə basdı dedi:
– Ə, bunun qaloşları nə təzədi, sürünçüf eləməz.
Otu yığdıx, yüz metr getməmişdik təkər atındı1. Ə, bu nətər ola bilər, buna mismar batdı, nə oldu? Getdik ki, bir çaylax daşı rusorun arasına keçif, fırlandıxça təkəri kəsif xarab eliyif. Sora gəldik otu tökdük. O biri təkəri maşının üsdünnən düşürdülər ki, vursunnar onun yerinə. Bizdən yenişdə qonşunun bosdanı vardı. Təkər əlimizdən çıxdı getdi bosdanın haçasına batdı, haça böyrünnən çıxdı. İki təkərin ikisin də kişinin gözü heylə puç eylədi.
Sora dedilər ki, onu mundarlamax lazımdı. Çayına uşağın sidiyinnən bir-iki damcı damızdırıf verdik, onu içdi. Onnan sora onun gözü kəsərdən düşdü.
Körpə uşax yatsın, hansı adamın gözündə varsa, uşağa baxan kimi uşax səksənməlidi. Mən onun şahidi olmuşam. O adam uşağa baxan kimi uşax səksənif ayılıf.
Dostları ilə paylaş: |
