Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

149. ALLAHIN ŞÜKÜRSÜZ BƏNDƏSİ
Bir kişi səhraynan yol gedirmiş. Gedəndə görür ki, bir nəfər qumun içində basdırılıf, bircə başı görsənir. Bı kişi yaxınnaşıf hə­mən adama deyif ki, səni niyə belə basdırıflar? Deyir, neyniyim? Allah-taala mənə heş nə vermiyif, bu günə qoyuf da Allah məni. Paltarım yoxdu. Basdırmışam ki, heç haram görsən­mə­sin. Kişi ona deyir ki, şükür elə. Şükür Allahın bu gününə. Quma basdırılan kişi­nin acığı tutur həmən kişiyə. Deyir ki:

– Ə, nə şükür eliyim. Deyirəm, əynim-başım yoxdu. Sən də deyirsən ki, şükür elə Allahın bu gününə.

Kişi qumdakı adama deyir:

– Mənim əynimdə bircə dənə köynəh var da. Mən bu köynəyə görə gündə min dəfə Allaha şükür eliyirəm ki, yaxşı ki bu köynəyi Allah maa verif. Sən də şükür elə Allaha. Şükür elə, Allah saa da bəlkə nazih bir köynəh verə.

Özü də qış günüymüş da. Qumdakı deyir:

– Mən şükür eləmirəm. Nəyə şükür eliyirəm? Allah versəydi, verərdi da. Neçə ildi ki, qalmışam bu qumun altında.

Bu kişi başını bılıyıf, yoluna davam eliyif gedir.

Bir də gördü ki, güjdü bir tufan əsdi. Çönüf arxıya baxıf, görür ki, küləh nətər əsirsə, bu kişinin üstünnən qumu götürüf gedir, kişi qalıf qışqıra-qışqıra. Yanı mənə lağ eli­yəcəhlər da, ayıfdı. Gedən kişi qayıdanda qumdan çıxan kişinin ya­nına gəlir. Çılpax qalmış kişi deyir ki, görürsən, sən də deyirsən ki, Allaha şükür elə. Nəyə şükür eliyim, bıdı. Qumu da əlimnən aldı.

Deyir:

– Sən elə Allaha şükür eləmədin ki, qumu əlinnən aldı. Şükür eliyeydin, Allah qumu saa vermişdi ki, ayıbı gizdiyəsən, nəyinki bu vəzyətə düşəsən. Sən Allahın şükürsüz bəndəsisən. Ona göra qumu sənnən aldı.