BƏYİN QARDAŞLIĞI
Toy olan oğlanın qardaşdığı olurdu, onun boynuna qırmızı bağlıyırdılar. Toyu olan adamın ən yaxın dosdarınnan biri qardaşdıx seçilirdi. Özü də subay olmalı idi, çünki sora həmin toyu olan ona qardaşdıx gedəjəhdi. Qardaşdıx müəyyən funksiya üzərinə götürürdü. Toy evinə o yardım eliyirdi. Ya bir cöngə verirdi, ya bir erkək verirdi və yaxud ayrı şeylər alırdı. Bu ona gətirirdi, toyu olan da sora aparajeydi ona. Doğma deyildisə, qanunu qardaş olurdular. Mənim toy qardaşdığım var. O rəhmətə gedif, ayləsiynən, uşaxlarıynan böyün də o dosduğu davam etdirirəm. O qardaşdığı axıra qədər saxlıyırdılar. Qardaşdığın çiyninə qırmızı şal bağlıyırdılar ki, bilinsin bu bəyin qardaşdığıdı. İmanlar kəndində yaşdı adamların əksəriyyətinin qardaşdığı oluf. Toyda ən hörmətdi adamın biri o olurdu. O vaxdı qız evi başlıq kimi bir mal, iki qoyun isdiyirdi. Onu qardaşdığ ödüyürdü. Qız evinin xərcini o çəkirdi. Gəlinə bir dəsd ləyaxlı-başdı paltar alırdı. Kimin güjü nəyə çatır, onu eliyirdi. Qardaşdıx vardı ki, imkanı yox idi, amma eləsi də vardı ayrı aləm idi. Hərə öz güjünə görə kömək eliyirdi.
Bəy bağı deyirdilər, padşahın qabağına qoyurdular. Ağacı müxtəlif meyvələrlə, şakalatlarnan bəziyirdilər. Kim qeyri-qanuni yolla ordan nəsə götürsə, padşah onu cərmə eliyirdi ki, bəy bağına hücum eləmisən. Bir ağac bəzənərdi. Üsdündə alma, armud, üzüm, nar, konfet, şakalat. Yanına da qoruxçu qoyurdular. Qoruya bilməsə, onu cərməliyirdilər. Toy qutarana qədər padşah onun üsdündəki meyvələri, şakalatı paylıyırdı, axıra qalırdı quru ağac.
Dostları ilə paylaş: |
