DÜNYA, SÖYLƏ, SÖYZALINI NEYLƏDİN?
Ərdəşəvi kəndində Söyzalı addı bir şofer olur. Buna təzə maşın vermillər. Elə köhnə maşınnarı atıllar ora ki, Söyzalı bunu sürsün. Nəysə, təzə maşınnar gəlir, ayrı adamlara verillər, Söyzalı gənə qalır kənarda. Məhəmməd Səyyah da bunu tanıyır. Buna pis təsir eliyir ki, Söyzalı burda illərlə nöbədədi, hər dəfə təzə gələn maşını başqa adama verillər. Bir gün limit gəlir, təzə maşın veriflər kalxoza. Hamı da bir ağızdan deyir ki, verilməlidi Söyzalıya. Elə ki iş həll olan mərhələyə çatanda maşını Şikar addı bir adama verillər. Məhəmmət Səyyah da bunnan xəbər tutur ki, bu nətər işdi. Gənə Söyzalı qaldı qıraxda. Onda belə bir şeir yazır:
Yenicə özünə bir yuva hörən,
Cəhənnəm odunu gözüynən görən,
Ömür boyu cındır maşınnar sürən,
Dünya, söylə, Söyzalını neynədin?
Dünya, Söyzalını sən yola saldın,
Dalınca ucadan bir zurna çaldın,
Əvəzində Şikardan bir gəvə aldın,
Dünya, söylə, Söyzalını neynədin?
GEDİR
Laçında taxılçılığı ləğv eləmişdilər. Halbuki Laçın müharibə vaxdı taxılla özündən başqa neçə rayonu təmin etmişdi. Ona bir şeir yazmışdı. Onun üsdündə KKB-dən çağırıf aparmışdılar Stepanakertə, izahat almışdılar. Demişdi, mən olan şeyi yazmışam, Laçında əkinçiliyi niyə ləğv eliyirsiz?
Gözün aydın ay sədr, kalxozçun karvana gedir
Üçü Dığa una, beşi Şirvana arpaya gedir.
Dostları ilə paylaş: |
