39. BÖYÜYƏ HÖRMƏT
Xalam deyirdi ki, qurban olduğum da buyurur ki, böyüyə hörmət hamımızın borcudur. Lap gavur olsun, sənnən böyühdürsə (indi öldürməh vaxtı öldürür hamı bir-birini, ama hörmətə nə söz) gərəh hörmət eliyəsən. Doxsan dörd yaşı varıydı xalamın bınnarı maa deyəndə.
Xalam deyirdi ki, peyğəmbər zamanında peyğəmbərlərimizdən imiş, ya da oğluymuş, yolnan gedirmiş. Nəysə da, onnardanıymış. Yolnan gedəndə elə bir yola çıxıf ki, dar yoldu. Bının qabağında da bir qaraltı var. Yolun hər iki tərəfinə də buğda əkiflər. Qaraltıya baxır ki, o ağsakqal bir adamdı, bının qabağında gedir. Yol da dardı. Deyir, neyniyim axı mən? Bı tərəfnən getsəm, bırda çörəyi əyaxlıyacam, o tərəfnən getsəm, o da çörəhdi, ayaxlıyacam. Qabağımnan gedən də ağsakqal adamdı, mən bını necə ayaxlıyım? Durur gözdüyür, ta bınnarı ayaxlıya bilmir da. Qurban olduğuma bının hərəkəti agahdır. Bınnar o qədər yol gedillər ki, bu qoca kişi dönüf başqa bir yolnan gedəndə bı tez keçir, gedir atasına çatır. Atası deyir ki, sən niyə gej gəldin? Deyir ki, ay sənə qurban, mənim gej gəlməyim sənin özaa bəllidir, mən keçə bilməzdim. Atası deyir ki, yox, dilinnən de görüm, niyə gej gəlmisən? Deyir, belə bir yola çıxdım, hər tərəfi buğda. Keçmədim ki, buğdanı ayaxlıyaram. O tərəfdən də keçmədim ki, çörəyi ayaxlıyaram. Nə də o qocanı ayaxlıyıf keçif gələ bilməzdim. Gözdədim, öz yoluna dönənnən sora gəldim. Dedi ki, əgər sən gavur da olsaydı, həmin qojanı keçif gəlsəydin, mən səni peyğəmbərrihdən salardım. Qocaya hörmət lazımdı, kim olursa olsun.
Dostları ilə paylaş: |
