HEYİF
Möhübbət Həsənovun vaxtsız vəfatına
Yenə yada düşdü, can ay Möhübbət,
O məğrur, dolaşıq telinə heyif!
Yandırar aləmi vaxtsız tənəzzül,
Ağır itgi oldu elinə, heyif!
Qamətin yadıma düşəndə necə,
Gözlərim qaralır, gün olur gecə,
Hamı heyran idi səndəki gücə,
Pəhləvan qüvvətli qoluna heyif!
Nə deyim həyatın belə işinə,
Bağlanan bir ömrün bu gərdişinə,
Enli kürəyinə, aslan döşünə,
O pələng pəncəli əlinə heyif!
Umbayam, baş əydim mərhəmətinə,
Ali əqidənə, ədalətinə,
Düzgün eytibara, sədaqətinə,
Sahibsiz sazının telinə heyif!
AMANDI
Atam Sadıq deyərdi ki, ay oğul,
Haramı halala qatma, amandı!
Mənliyin, vicdanın, saflığın olsun,
Yadlar ətəyindən tutma, amandı!
Deyərdi ki, unutma sən ağlını,
Babaların nəsihətini, nağlını.
Tanıyıram bir nainsaf oğlunu,
Onun tilsimində yatma, amandı!
Bir də deyərdi ki, Vətən yaxşıdır,
Sadalardı nədən, nədən yaxşıdır.
Vətənin xeyrini güdən yaxşıdır,
Zərrəsin heç nəyə satma, amandı!
Deyərdi ki, çox insanlar görmüşəm,
Sərvət üçün alçalanlar görmüşəm,
Alçaqlıqla ucalanlar görmüşəm,
Bax, belə şöhrətə çatma, amandı!
Dostları ilə paylaş: |
