41. MALİK ƏJDƏR TÜRBƏSİ
I mətn
Malik Əjdər gavurlarnan döyüşdə yaralanır, onu dəfn eliyillər, qılıncın da qoyullar yanına. Yeddi qədəm qəbrdən aralanannan sora məlakələr gəlir, sorğu-sual başdıyır. Bular soruşur rəbbin kimdi, firudin, suliddin, ağan kimdi? Ağan kimdi deyəndə Malik Əjdər əsəbləşir ki, mən altmış ildi ağamın yolunda qılınc çalıram, sən indi mənnən soruşursan ağam kimdi. Qılıncı məlakələrin dalınca atanda gedif sapına kimi batır torpağa. Yeddi qədəm qəbrdən uzaxlaşanda Əli əleyhsalam gülümsünür. Ətrafında olan adamlar ürəylərinnən keçirillər ki, Malik Əjdər kimi sərkərdə ölüf, qəbirdən hələ təzə aralaşmışıx Cənab Əli gülür. Biz ölsək, bizi heş vejinə almıyajax. Bunu Cənab Əli bilir, camahata əmr eliyir ki, qayıdın qəbri açın. Baxıllar ki, qılınc qəbrin ayağ tərəfindən torpağa qədər işdiyif.
II mətn
Malik Əjdər burda döyüşdə həlak olur, onu Cijimli kəndində dəfn eliyif qayıdıllar. Gələndə görüllər ki, Həzrət Əli gülür. Deyillər ki, Əli, niyə gülürsən? Deyir ki, bəs şeytan gəldi Malik Əjdərin yanına, dedi sənin ağan kimdi. O da dedi ki, mənim ağam Əlidi. Şeytan dedi, ağan Əlidisə, bəs səni niyə burda qoydu getdi? O vaxdı da ölənnərin yanına qılınc qoyurdular axı. Qılıncı belə atıf şeytanın dalınca, qılınc qınına kimi girif yerə. İnanmıllar buna. Gedillər qəbri açmağa. Gəlif qəbri açıllar ki, həqiqətən də, qılınc qınına kimi girif torpağa.
Həmin Cijimli kəndinin adını Həzrət Əli qoyur. Həzrət Əli orda yaralanır. Bir arvad onun yarasını sarıyır. O vaxdı nənəyə ciji deyirmişdər də. Deyif ki, səni görüm mənim cijim olasan. O vaxdan da kəndin adı Cijimli qalıf.
Malik Əjdərin üsdündə iki dənə kümbəz vardı. Birində onun özünün qəbri vardı. Gejə həmin kümbəzdən səs gəlirdi. O birinə kar kümbəz deyirdilər. Gözümün qabağında olan hadisədi. Bir quş durmuşdu kümbəzin qabağında. Biri bir az sərxoş idi, quşa güllə atdı, tüfəng qalxdı düz sifətinə nətər dəydisə, gözünün altı partladı. Camahat ora ziyarata gedirdi, orda yatırdı.
Dostları ilə paylaş: |
