Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

9. QURDAĞZI BAĞLAMA
I mətn

Qurdun ağzını bağlamax üçün oxuyardılar:

Hasarın hasar olsun,

Hasarın günbasar olsun.

Əli hasarını çəksin,

Peyğəmbər möhürünü vursun.

Ona gələn qurd-quşun,

Allah da yolunu kəssin.

II mətn

Qurd ağzını bağlamax üçün dədə-babadan pıçax götürərdilər, ovsun oxuyardılar:

Ayı gördüm ağladım,

Dəsdinə gül bağladım.

Həzrət Əlinin bıçağıynan,

Fatma nənənin gursağıynan,

Qurdun ağzını bağladım.

Deyif həmən pıçağı yumuf qəlbi bir yerə qoyardılar. O gejə o mala-heyvana qurd-quş dəyməzdi.

III mətn

Ağzı bağlanmış canavar suyun üsdünnən keşsə, ağzı açılajax, keçməsə yox.

10. TÜFƏNGİN ÇİLƏYƏ DÜŞMƏSİ
Tüfəngi yerə qoyuf üsdünən keçəndə tüfəng tilsimə düşür. Onu tilsimdən çıxartmax üçün quşdan-zaddan vuruf qanını tüfən­gin üsdünə çəkərlər ki, tilsimdən çıxsın.
11. DUMANI QOVMA
Dumanı qovmax üçün oxuyardılar:

Duman, qaç-qaç,

Duman qaç-qaç.

Mən anamın ilkiyəm,

Ağzı qara tülküyəm.

Səni tutuf asaram,

Ağzına daş basaram.

Duman, qaç-qaç.

Binədən keç-keç.