66. SEYİD MƏHƏMMƏD BULAĞI
Seyit Məhəmmət bulağına böyuh inam varıydı. Orda iki adamın başına gələn hak-hesabı mən gözümnən görmüşəm. Şeyda varıydı, Camal kişinin qızıydı, Kamılın da bacısıydı. O gedir bılaxdan sənəyi doldurup gətirməyə, natəmiz gedir. Orda vırılmışdı. Vırılmax beleydi ki, havalanırdı da, başına hava gəlirdi. Gətdilər onu yıxdılar o bizim evin böyrünə. Dam evləri varıydı. Dam evində üsdündə ağlaşma qururdular. Rəhmətdih aqam gəlip baxdı, bircə dəfə əlini çəhdi, onnan da Şeyda qutardı. Orda aqam ona demişdi ki, Allah saa lənət eləsin, ora natəmiz getmisən.
Bir də Ədalət həylə oldu. O da, üzünnən irax yerə, o zibildən içiriplər, göndəriplər ki, ged ordan su gətir. O da həylə olmuşdu, havalanmışdı. Seyit Məhəmmət bılağı ağır bılaxdı. Həmən qırmızı ilannardan orda da varıdı. O ilannar adi ilan deyildi. Bıllar yeddi qardaşdılar. Mənim həyətimdə də varıydı, ama mən onnara heş vax dəyməmişdim. Çünkü o, əgər neçə ildi bırda yaşıyıp ziyannıx eləmirsə, mən ona niyə dəyməliyəm?
Dostları ilə paylaş: |
