| II mətn*
Kalxoza babamın da adını yazmışlar. O vaxt da İbrahim əmi birqadir idi. Rza Aslanov da onda raykom idi. Xəbər gəldi ki, bəs kalxoza baxmağa gələjəklər. Deyir, ağanın dalınca adam yolladıx ki, sən gəl bu yerin başında, meşənin böyründə dur. Bizdən xəbər alanda deyək ki, o da ordadı.
Nəysə, raykomun “vilisi” gəldi, dayandı.
– Salam məlöyküm.
– Əlöyküm salam.
– Birqadir kimdi?
– Mənəm.
– Hamı işdiyir?
– Bəli, hamı işdiyir.
Dedi ki, burda Seyid Yusif var, o da işdiyir? Dedim ki, bəli. Deey, yerin başında suyu açır, dolanda biz burdan xəbər eliyirih, o biri qulağı açır. Dedi ki, çağır gəlsin. Deyir, çağırdıx gəldi. Dedi ki, Seyid Yusif sənsən? Dedi ki, bəli.
Dedi:
– Niyə özünü o suda yorursan? Allaha dua elə yağış yağsın, əkini də sulama, get otur evində.
Deyir, düzü söz məni tutdu. Dedim:
– Mən Allah döyüləm, Allahın işinə qarışam. Yağdırsa da, Allahın məsləhətidi, yağdırmasa da. Mən nə deyə bilərəm ki.
Deyir:
– Mən heş nə demirəm sənə, gedirəm. Mən Bərdəyə çatıncan yağış yağıb sahələr sulandı, sulandı. Sulanmadısa, qara günün qabağdadı.
Musa əmi deyir, onun “vilisi” heş kəndin ərazisinnən çıxmamışdı elə yağış başdadı. Biz özümüz kəndin başınnan evə zornan gəlib çatdıx. Onnan sora dedi ki, dəymiyin, qoyun kişi nağarır, qayırsın.
III mətn
Əkin-biçin vaxdı gəlif Seyid Yusif ağanı götürüf aparardılar, o da sahəyə xeyir-dua verirdi.
Bir gün aqranom gəlif aparıf, bütün sahələri gəzdirif. Bizim burda Qayalı kəndi var. O, Qayalı kəndinin yanınnan keçəndə deyir:
– A ağa, elə burdan ora da xeyir-dua ver, axşam düşür, çıxax gedək evə.
Deyir:
– Vallah, mən bir söz deyə bilmərəm, məni gətirmisən, hara deyirsən, ora da xeyir-dua verəjəm.
O kəndə girmiyiflər. Aradan bir neçə gün keşdi, dolu yağdı. Heş bir yeri dolu vurmadı, bir dənə o Qayalı kəndini dolu vurdu.
Deyir, Səfərəliyev məni çağırdı, dedi:
– Balam, seyidin duası deyəsən təsirdən düşüf.
Dedim:
– Niyə?
Dedi:
– Seyidin xeyir-dua verdiyi yeri dolu vurmazdı. Bu nə məsələdi?
Dedim ki, vallah, seyidin duasında günah yoxdu ey. Mən hər yeri hərrədim, yemək vaxdına az qalmışdı deyənə, ajınnan ölürdük, dedim ki, əşi, elə burdan oyana da bir söz de, çıxax gedək yeməyimizi yeyək.
Dostları ilə paylaş: |
