8. QADINLARIN ŞİKAYƏTİ
Mərziyə addı bir arvat varmış. Bütün arvatdarın əvəzinnən o danışırmış. Bı, peyqumbər Allahnan kəlmələşməyə gedəndə peyqumbərə şikayət eliyir ki, denən ya Allah-tala, bı heyvanın balası olur, əlbəhəl durur ayax üsdə. Niyə bizə korrux verirsən? Niyə bizimki də əlbəhəl durmur, yerimir, gəlmir, getmir? Biz bir əlimizdə saxlıyırıx, dalımıza şəlliyirih. Bizimkini də heylə elə.
Peyqumbər gedir bıların dediyini Allaha çatdırır. Allah-tala deyir ki, get onnara deynən ki, heyvan yaşıyır beş il, üç il, bir il. Əgər siz də həylə yaşamax isdiyirsizsə, sizinkini də həylə eliyəh. Siz axı yaşıyırsız yüz il, əlli il, altmış il.
O da gəlir, canım qurban olan, xəbərin gətirir. Bir də gedəndə deyillər:
– Yox, biz onu isdəmirih, elə qoy cəfamızı çəkəh, uşağa da muğayat olax, çox yaşıyax.
Həə. İndi, bala, dünya yiyəsiz dəyil ha!
Dostları ilə paylaş: |
