16. İSAQ-MUSAQ QUŞU
İki qardaşmışdar. Birinin adı İsa, birinin adı Musa. At otarırmışdar. At itif. Axtarıflar, axtarıflar, tapmıyıflar. Hava işıxlananadək axtarıflar, tapmıyıflar. Deyiflər ağamız gəlif bizi öldürəjəh. Allah, ya bizi daş elə, ya quş elə. Allah, bizi ölümə vermə! İkisi də oluf quş. Elə o qalan, bu qalan. Səhərə kimi o deyir:
– İsa, tapdın?
Deyir:
– Yox, tapmadım.
– Musa, tapdın?
– Yox, tapmadım.
İsax-Musax quşu o vaxtdan durur.
17. ÜÇ QARDAŞ
Olar üş qardaş oluflar. İmamlarımızdan oluflar. Nətəri olufsa, bıları bir gün gavır qavıf. Gedif çıxıflar dağın başına. Qavanda bılar baxıf görüf kü, taa əlaş yoxdu, gavır bıları tutajax. Onda üzdərini tutuflar Allaha, deyiflər:
– Allah, ya bizi quşda, ya bizi daşda.
Duaları qəbul oluf, Allah buların ikisini daş eliyif. Axırıncı daş olunca gavır buna yetirif. Elə bil ki, hər yanı daş oluf, bir başı, boynu qalıf. Gavır onun başını vırıf. Onnan da heylə qalıfdı. İkisi başdıdı, birinin başı yoxdu. Elə heylə də daş oluflar.
İndi biz ora and içirih. Bir şey olanda deyirih: "O üş qardaş hakqı".
Dostları ilə paylaş: |
