89. CƏBRAYIL ATA PİRİ
Cəbrayıl ata pir var. Ermənilər gəlif hasar çəkiflər, pirin qapısın özdərinə tərəf qoyuflar. Neçə kərə onu hörüflər, başa gəlif, səhər gəlif görüflər ki, uçuf. Axırı bizim azərbaycanlılar deef ki:
– Adə, bı Azərbaycan piridi. İnanırsız, yaxşı eliyirsiz. Bının qapısın qıblıya qoyın. Qıblıya tikin, görün nolur.
Sora hörgünü qıblıya tərəf tikillər. Hörgü hal-hazırda durur. Mən özüm görmüşəm. Girirdih içərisinə, ziyarət eliyirdih, gəlirdih. İstənilən vaxt, belə quraxlıx olanda kəndin camaatı çağırardı.
– Ay camaat, gəlin gedəh Cəbrayıl atıya, yağış yağmır.
Yığışardıx, qurban götürərdih, gedərdih qurbanı kəsərdih. O qurbanı orda biz bişirə bilməzdih yağışın əlinnən.
Dostları ilə paylaş: |
