28. KƏBİRLİNİN AĞSAQQALI
Bir gün deyir, kəbirrinin bir arvadı əlini salır belə dirəyin o tərəfinnən meşoxdan un götürür. Dirəh qalır qollarının arasında. Başdıyır hay salır ki, bəs əlimi nətər çıxarım? Un da ovcunda. Hay düşür, ağsakqalı çağırıllar. Bı gəlir baxır, baxır, deyir:
– Hə, bının başqa yolu yoxdu. Gərəh dirəh kəsilsin.
Nəysə, dirəyi kəsif bı arvadın əlini ordan çıxarıllar. İndi bı ağsakqal başdıyır ağlamağa. Deyillər:
– Ay ağsakqal, day niyə ağlıyırsan? Şükür Allaha, arvadın əlini ordan çıxartdın.
Bı da qayıdır deyir ki, yox e, ona ağlamıram. Ona ağlıyıram ki, mən ölənnən sora siz nağayrassıız?
Dostları ilə paylaş: |
